زندگی و بث

در سریال زندگی و بث، کمدین ایمی شومر (از برنامه درونی ایمی شومر) نویسندگی و کارگردانی قسمت‌هایی از این سریال کمدی تاریک را بر عهده دارد که داستان زنی در اواخر دهه 30 زندگی‌اش به نام بث را روایت می‌کند، که زندگی‌اش با یک اتفاق ناگهانی و از دست دادن عزیزی مختل می‌شود. البته قبل از آن هم زندگی‌اش چندان رو به راه نبود: او در تلاش بود تا از شغل و دوست‌پسر پرشور و هیجان‌انگیزش (کوین کین) احساس خوشبختی کند. او به زودی اشتیاقش را به زندگی در شهر نیویورک از دست می‌دهد و به لانگ آیلند، جایی که بزرگ شده بود، بازمی‌گردد، در حالی که با دوستان قدیمی‌اش ارتباط برقرار می‌کند و به دنبال شراب برای فروش است. بازگشت به خانه همچنین خاطرات دوران نوجوانی‌اش را برایش زنده می‌کند و او را به یاد لحظات حساس و ناراحت‌کننده‌ای می‌اندازد. آیا بث با نوجوانی درونی‌اش کنار می‌آید؟ آیا او یاد می‌گیرد که زادگاهش را دوست داشته باشد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مصرف الکل و سیگار در سنین نوجوانی در سریال زندگی و بث صحبت کنند. آیا نمایش‌هایی که مصرف الکل و سیگار توسط نوجوانان را به تصویر می‌کشند، بر دیدگاه شما در مورد مصرف الکل و سیگار تأثیر می‌گذارند؟
• در این کمدی، شخصیت اصلی الکل می‌فروشد و زیاد می‌نوشد. چطور فکر می‌کنید این موضوع روی زندگی او تاثیر می‌گذارد؟
• این مجموعه به صورت کمدی با مرگ و فقدان مواجه می‌شود. چه نمایش‌ها یا کتاب‌های دیگری به صورت طنز سیاه هستند؟ چگونه حس شوخ‌طبعی در یک موقعیت غم‌انگیز کمک می‌کند؟ چگونه می‌تواند حواس را از مسائل واقعی پرت کند؟

والدین باید بدانند که لایف اند بث یک کمدی سیاه در مورد زنی است که با فقدان دست و پنجه نرم می‌کند. مضامین آن شامل مصرف الکل، رابطه جنسی و مرگ است. شخصیت اصلی، بث، برای امرار معاش شراب می‌فروشد و الکل و آبجو می‌نوشد و به پزشک خود اعتراف می‌کند که در ۲۰ سال گذشته روزانه چهار تا شش نوشیدنی الکلی مصرف کرده است. گفتگوهای صریحی در مورد رابطه جنسی و عملکرد بدن وجود دارد؛ بث در حالی که سوتین به تن دارد و در حال دوش گرفتن است، نشان داده می‌شود. یک شخصیت در یک تصادف رانندگی کشته می‌شود و شوخی‌های سیاه زیادی در مورد مرگ، خانواده و فقدان وجود دارد.

کمدی، مست‌کننده و اندکی غم‌انگیز، زندگی و بث در مرز نوستالژی و سردرد بعد از مستی قدم می‌زند. ایمی شومر از طریق آینه به نسخه‌ای نیمه خودزندگی‌نامه‌ای از خودش نگاه می‌کند، و به لانگ آیلند دوران جوانی‌اش بازمی‌گردد. بث که بعد از یک تراژدی به خانه برمی‌گردد، شدیدا به سم‌زدایی جسمی و روحی نیاز دارد، چون در میان ته‌مانده‌های شراب‌های ارزان‌قیمت، درگیر مشاغل شراب‌سازی سطح بالا بوده است. فلش‌بک‌هایی که او تجربه می‌کند، حساس و خجالت‌آور هستند، و در طول این سفر لحظات خنده‌دار زیادی وجود دارد.اگر الکل در این نمایش نقش مرکزی نداشت، شاید فرصت بیشتری برای پرداختن به احساسات بث در مواجهه با از دست دادن وجود داشت. بازیگران این مجموعه بسیار خوب هستند (مایکل سرا به‌خوبی نقش یک کارگر مزرعه انگور را بازی می‌کند که در طیف اوتیسم قرار دارد و مرغ‌ها را سر می‌برد)، و فلش‌بک‌ها جذابیت خاصی به داستان می‌دهند. نوجوانان و طرفداران طنز خودآگاه شومر از این مجموعه لذت خواهند برد.