پاگلت

در PAGGLAIT، ساندیا، بیوه جوان و تازه، باید با فشارهای خانوادگی، مسئولیت‌ها و درخواست‌های دو خانواده مواجه شود، در حالی که سعی می‌کند برای همسر درگذشته‌اش عزاداری کند. اما او نتوانسته برای این موضوع گریه کند و اعضای خانواده‌اش شروع به متوجه شدن این موضوع کرده‌اند. چه مشکلی دارد؟ آیا او همسرش را دوست نداشت؟ چه چیزی در این تصویر کم است؟ و چرا او همیشه اینقدر گرسنه است؟

• خانواده‌ها می‌توانند درباره مرگ در درام‌های خانوادگی صحبت کنند. در این فیلم، به نظر می‌رسد همه به شیوه‌های مختلف با این تراژدی کنار می‌آیند، از جمله ساندیا. چرا فکر می‌کنید ساندیا در سوگواری برای همسر درگذشته‌اش اینقدر مشکل دارد؟
• دربارهٔ مسئولیت‌های خانوادگی در مقابل رویاهای شخصی بحث کنید. آیا فرصت عشق واقعی را از دست می‌دهید فقط به این دلیل که والدین‌تان مخالف هستند؟ چرا یا چرا نه؟
• با توجه به اینکه ازدواج‌های از پیش تعیین‌شده در بسیاری از کشورهای دیگر، روشی معمول برای پیوند قانونی محسوب نمی‌شوند، چگونه ممکن است بینندگانی از فرهنگ‌هایی که سابقه‌ای از ازدواج‌های سنتی از پیش تعیین‌شده ندارند، این فیلم را متفاوت از هندوها ببینند؟ چرا درک این تفاوت‌های فرهنگی مهم است؟

والدین باید بدانند که پاگلیت، که به طور تقریبی به معنی "دیوانه، وحشی، مجنون، بی‌عقل، و شیدایی" در زبان هندی است، یک درام خانوادگی هندی است که بر روی یک بیوه جوان و تازه، به نام سندیا گیری، تمرکز دارد. در حالی که اعضای هر دو خانواده به خانه ناپدری او برای مراسم سیزده روزه بیداری می‌آیند، سندیا باید با غم و اندوه، دو خانواده پر از افراد مختلف و عجیب و غریب، و به آرامی کشف یک راز در مورد همسر مرحومش مواجه شود. در حالی که از دنیای بسیار سنتی مسئولیت‌های خانوادگی، سوگواری، از دست دادن و وظیفه عبور می‌کند، در مقابل دنیای جدیدی که همیشه او را فرا می‌خواند، بدون والدین یا خانواده‌ای که برای او تصمیم بگیرند، سندیا با اینکه می‌خواهد چه کسی شود، دست و پنجه نرم می‌کند. این درام آهسته و صبورانه است، اما همچنین نگاهی صمیمی به سنت‌ها و آداب و رسوم فرهنگی هندی به طور کلی و به طور خاص در مورد اینکه فرهنگ هندی و هندو چگونه با مرگ برخورد می‌کنند، دارد. انتظار گریه‌های زیادی، صحنه‌های تاثیرگذار و لحظات طنزآمیز را داشته باشید. هیچ خشونتی، زبانی، یا محتوای جنسی وجود ندارد، به جز برخی از بحث‌های غیررسمی در مورد ازدواج‌های از پیش تعیین شده، امکان‌سنجی برخی از افراد مطابقت داده شده با افراد دیگر، و صحنه‌ای که از یک زن پرسیده می‌شود که آیا با شوهر کسی دیگر خوابیده است یا نه. برای اینکه در مورد فیلم‌های بیشتری مانند این فیلم در جریان باشید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در این درام خانوادگی صبور و لطیف، سنت‌ها و فرهنگ هندو با دنیایی که هر روز مدرن‌تر می‌شود و مردمی که هر روز مدرن‌تر می‌شوند، در تضاد است. فیلم «پاگالت» تا حد زیادی به‌عنوان ردّی بر سنت‌گرایی خوانده می‌شود، اما به‌طور ظریف، زیرا تلاش زیادی می‌کند تا به آن احترام بگذارد، حتی درحالی‌که سعی دارد آن را به‌عنوان عاملی بسیار تنبیه‌کننده برای برخی افراد آشکار کند. این فیلم که کمی دیر به جمع فیلم‌ها پیوسته، به‌وضوح استدلال می‌کند که زنان باید بتوانند کار کنند، شغل داشته باشند (و مشاغل موفق و پرطمطراق) و فقط مهره‌ای برای بازی در دست والدین نباشند که در مورد ازدواج آنها برنامه‌ریزی و استراتژی می‌چینند. درحالی‌که تفاوت‌های فرهنگی ممکن است بر برخی از تجربیات بینندگان غیر هندو یا غیر هندی تأثیر بگذارد، درام‌های خانوادگی قابل‌درک، تنش‌ها و مشاجرات احساس واقعی و جهانی دارند. این فیلم گاهی کمی ملودرام است و از مونتاژهای گاه‌وبیگاه رنج می‌برد که برای ارزش تأمل‌برانگیز احساسی در آن قرار داده شده‌اند. همچنین، هر بار که این اتفاق می‌افتد، یک آهنگ کِش‌دار پخش می‌شود، معمولاً با شعری که کاملاً با موضوع همخوانی دارد. به‌عنوان مثال، درست بعد از اینکه یکی از شخصیت‌ها خبر شوکه‌کننده‌ای را می‌شنود، آهنگ بعدی بلافاصله با شعری مثل «چرا باید تقلب می‌کرد؟ چطور توانست این کار را بکند؟» شروع می‌شود، یا بعد از اینکه یک شخصیت متوجه می‌شود که آزاد است و حالا هر کاری می‌تواند بکند، آهنگی با شعری شبیه به «الان که آزادم، چه کاری می‌خواهم انجام دهم؟» پخش می‌شود.با وجود این لحظات (که ممکن است نسبی فرهنگی نیز باشند، زیرا این مونتاژها شباهت زیادی به ژانرهای سینمایی آسیایی دیگر، مانند برخی از فیلم‌های کره‌ای، دارند)، بازی‌ها قوی و نویسندگی محکم است. علاوه بر این، و کمی متناقض با مونتاژهای ذکر شده، قابل تحسین است که هیچ دیالوگی اجباری، بد یا بیش از حد نمایشی وجود ندارد. برای بینندگان غیر بومی، این جنبه مثبت در واقع به دلیل عدم توضیح تفاوت‌های فرهنگی، سنت‌ها، فعالیت‌ها، وظایف، رفتارها و واکنش‌ها برای افراد ناآشنا، آشکارتر است. اساساً، این به معنای عدم توضیح هیچ چیز است. به عنوان مثال، هیچ شخصیتی هرگز چیزی شبیه به این نمی‌گوید: "می‌دانی، کریا، در روز سیزدهم عزاداری، همه جمع می‌شوند تا برای درگذشتگان دعا کنند..." در حالی که از یک سو ممکن است برای بیننده غیر بومی آزاردهنده باشد، از سوی دیگر، قطعاً منجر به نویسندگی بهتر و فیلمی بسیار بهتر می‌شود.