شنونده

در فیلم شنونده، بث (تِسا تامپسون) تلفن‌های خط کمک بحران را پاسخ می‌دهد. او از خانه کار می‌کند و شیفت شب را برمی‌دارد، که معمولا تعداد بیشتری تماس‌گیرنده دارد. در این شب خاص، او با مردی که به تازگی از زندان آزاد شده، مردی در ازدواجی بدون عشق، زنی جوان که در خیابان زندگی می‌کند، جوانی آشفته که از اینترنت برای طعمه قرار دادن قربانیان بی‌گناه استفاده می‌کند، زنی جوان با اختلال دوقطبی، کهنه‌سربازی از جنگ افغانستان که از کابوس رنج می‌برد، یک افسر پلیس، و زنی که فقط روز بدی را می‌گذراند صحبت می‌کند. در حالی که بث گوش می‌دهد، گاهی اوقات نقاشی می‌کند. او موفق می‌شود به برخی از تماس‌گیرنده‌ها چیز درست را بگوید و نمی‌تواند به برخی دیگر کمک کند. اما یک تماس‌گیرنده خاص الهام‌بخش بث می‌شود تا قانون ناشناس بودن را بشکند و در مورد تاریخچه خود صحبت کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در «شنونده» صحبت کنند. آیا فیلمی می‌تواند خشونت‌آمیز باشد اگر خشونتی در آن نشان داده نشود و فقط توصیف شود؟ چرا یا چرا نه؟
• فیلم چگونه در مورد روابط جنسی یا اعمال جنسی صحبت می‌کند؟ چه ارزش‌هایی در آن ذاتی است؟
• چگونه مصرف الکل و مواد مخدر به تصویر کشیده می‌شود؟ آیا این موارد جذاب جلوه داده می‌شوند؟ آیا عواقبی در پی دارند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا شما بث را به عنوان الگوی مثبت برای توانایی‌اش در کمک به برخی از تماس‌گیرندگانش در نظر می‌گیرید؟ چرا بله یا خیر؟
• آیا تا به حال با گوش دادن به صحبت‌های دیگران به آنها کمک کرده‌اید؟

والدین باید بدانند که فیلم «شنونده» یک درام کوچک و صمیمی در مورد زنی به نام بث (با بازی تسا تامپسون) است که در یک خط تلفن بحران کار می‌کند و در طول یک شب، چندین تماس تلفنی دریافت می‌کند. این فیلم بیشتر در مورد قدرت‌های انسانی ناشناخته مهربانی، مراقبت و گوش دادن است. چون تمام داستان در یک مکان اتفاق می‌افتد و فقط یک بازیگر قابل مشاهده است، تمام محتوای حساس از طریق گفتگو منتقل می‌شود. انتظار شنیدن توصیفات و بحث‌هایی در مورد خشونت، جنگ، کشتن، خودکشی، اعمال بی‌رحمانه، مشت زدن، تیراندازی و موارد دیگر را داشته باشید. اشاره‌هایی به پورنوگرافی (از جمله پورنوگرافی کودکان) و خودارضایی، و همچنین گفتگوهای دیگر مرتبط با مسائل جنسی وجود دارد. زبان تند شامل استفاده مکرر از کلمات «لعنتی»، «خر»، «احمق»، «بی‌عرضه» و «عیسی/عیسی مسیح» است. تماس‌گیرندگان در مورد مصرف و یا سوء مصرف الکل و مواد مخدر صحبت می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

گاهی اوقات فیلم‌ها را می‌توان «پرگفت‌وگو» توصیف کرد، اما گاهی اوقات همین فیلم‌های پرگفت‌وگو می‌توانند جادویی باشند، درست مثل این درام دوست‌داشتنی. شنونده، سادگیِ باز کردنِ دل، سبک کردنِ روح و گوش دادن را در آغوش می‌کشد. این فیلم به کارگردانی استیو بوسِمی بازیگر و در طول تنها شش روز فیلمبرداری شده است. فیلم در یک مکان واحد اتفاق می‌افتد و فقط یک بازیگر را روی پرده دارد. و این بازیگر به‌خوبی انتخاب شده است. تامپسون در فیلم‌های بزرگ (مثل نقش بیانکا در فیلم‌های کرید، والکری در فیلم‌های مارول و غیره) عالی است، اما واقعا در فیلم‌های صمیمی‌تر، مثل لیتل وودز، عشق سیلوی، گذر یا همین فیلم، درخشان است. او هم قدرت زیادی دارد و هم حساسیت فراوان، و می‌تواند با کوچک‌ترین حرکات، بسیار تأثیرگذار باشد. (وقتی به بازیگری فکر می‌کنیم، به صحبت کردن فکر می‌کنیم؛ تامپسون در گوش دادن عالی است.)صداپیشگان این اثر شامل لوگان مارشال-گرین، مارگارت چو، ربکا هال و الیا شاوکات (هرچند ممکن است نشناسیدشان) هستند که بسیار در نقش خود می‌درخشند و داستان‌های غم‌انگیز و خشمگینانه خود را با صداقتی سوزان روایت می‌کنند. فیلمنامه اثر توسط الساندرو کامون (نویسنده فیلم‌نامه‌های پیام‌رسان و گلوله به سر) نوشته شده است که ممکن است به نظر تصادفی و بدون ساختار مشخصی باشد، اما محتوای آن غنی و موثر است، از کوتاه‌ترین تماس‌ها تا طولانی‌ترین. اما قدرت واقعی «شنونده» در ارتباطی است که بین بث و تماس‌گیرندگانش برقرار می‌کند، قدرتی احساسی در این مبادلات ساده. این ارتباط ملموس و غیرقابل مقاومت است. این فیلم فرصتی عالی است تا از هیاهوی زندگی فاصله بگیرید و فقط... گوش دهید.