شکارچیان ترافل

در فیلم «شکارچیان ترافل»، بیننده با تعدادی شکارچی باتجربه ترافل، برخی در دهه هشتاد عمرشان، آشنا می‌شود که به همراه سگ‌های وفادارشان به جنگل‌های پیمونت ایتالیا می‌روند تا این خوراکی نادر و گران‌قیمت را پیدا کنند. یکی از این مردان دائماً با همسرش بحث می‌کند، در حالی که دیگری فقط سگ محبوبش بیربا را دارد که با او صحبت کند. یک شکارچی جوان‌تر ترافل باید با تله‌های سمی که رقبا برای سگ‌ها گذاشته‌اند، مقابله کند. و یکی دیگر از شکارچیان با عصبانیت از تجارت ترافل خارج شده، چون معتقد است که فاسد شده است. بیننده در میان صحنه‌های دلپذیر جنگل، نگاهی به بازار پرریسک ترافل می‌اندازد، از معاملات پشت‌کوچه‌ای تا ارزیاب‌های متکبر و حراجی‌های شلوغ و پرهیاهو. یک مرد به آرامی و با تأمل یک بشقاب شیک از تخم‌مرغ‌های سرخ‌شده و پنیر ذوب‌شده با ترافل رنده‌شده را می‌خورد. بعد از چند دقیقه می‌گوید «خیلی خوب بود».

• خانواده‌ها می‌توانند دربارهٔ مصرف الکل در فیلم شکارچیان ترافل صحبت کنند. به نظر می‌رسد افراد در هر وعده غذایی شراب می‌نوشند. آیا در اینجا نوشیدن الکل به عنوان یک رفتار جذاب و شیک نشان داده شده است؟
• این اتفاق که سگ مسموم شد، چه حسی به شما داد؟ به نظر شما چرا این اتفاق افتاد؟
• یکی از شکارچیان ترافل کار را رها کرده است زیرا احساس می‌کند فاسد شده است. منظورش از این حرف چیست؟ آیا با توجه به آنچه فیلم به ما نشان می‌دهد، موافقید؟
• چرا فکر می‌کنید سازندگان فیلم تصمیم گرفتند از روایتگری در فیلم استفاده نکنند؟ از تماشای تصاویر و مشاهده افراد حاضر در فیلم چه چیزی می‌توانیم یاد بگیریم؟

در جستجوی ترفل فیلمی مستند و شگفت‌انگیز است در مورد افرادی که به دنبال ترفل‌های نادر و گران‌قیمت در پیمونت ایتالیا هستند و همچنین تجارت ترفل در سایر نقاط. این فیلم راوی ندارد و بیشتر از اینکه اطلاعات ارائه دهد، تصویری کلی از موضوع را به نمایش می‌گذارد، اما در عین حال جذاب و آموزنده است. بیشتر دیالوگ‌ها به زبان ایتالیایی است و برای نسخه آمریکایی زیرنویس انگلیسی دارد. کلمات نامناسب مانند "لعنتی"، "احمق"، "عصبانی"، و "مادر خدا" در زیرنویس‌ها نمایش داده می‌شوند. همچنین صحبت‌های زیادی در مورد اینکه سگ‌های شکاری ترفل هدف قرار می‌گیرند تا رقابت از بین برود، وجود دارد و در فیلم یک سگ مسموم می‌شود. مردی این جرم را به پلیس گزارش می‌دهد و سپس بینندگان تکه‌ای از پوست در علف‌های بلند می‌بینند که ممکن است بدن سگ باشد، در حالی که مرد نظاره‌گر است. همه افراد در فیلم همراه با وعده‌های غذایی شراب می‌نوشند و سیگار هم کشیده می‌شود. مردی داستانی در مورد دریافت 50 پیشنهاد ازدواج تعریف می‌کند، اما در غیر این صورت، مسائل جنسی مطرح نمی‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این مستند عالی و هنرمندانه ساخته شده، در عین حال که زندگی بی تغییر شکارچیان ترافل و تاکتیک های بی رحمانه بازار پر ریسک ترافل را به تصویر می کشد، جذاب و افشاگرانه است. شکارچیان ترافل به آرامی و بدون روایت شروع می شود و سگ ها و شکارچیان را در حال انجام کارشان نشان می دهد، با توجه ویژه به عشق و قدردانی شکارچیان از سگ های بسیار آموزش دیده شان. حتی نام مردان را هم نمی آموزیم، به جز کارلو حدودا ۸۰ ساله، که همسرش اغلب نامش را فریاد می زند و او را به خانه برمی گرداند.اما فیلم به سرعت با افشای این اطلاعات که تله‌های مسموم گاهی برای سگ‌ها گذاشته می‌شود تا رقابت را تضعیف کند، به این زندگی ظاهراً آرمانی شک می‌کند. صحنه‌های فروشندگان و دیگر بازرگانانی که از اقلام غذایی کمیاب سود می‌برند، تضاد شدیدی با لحظات روستایی دارند. یک فروشنده خسته ادعا می‌کند که حتی فرصت پختن غذا و خوردن ترافل را ندارد. این تصاویر به‌خوبی ویرایش‌شده و متقاطع به‌ظاهر تصادفی بافته شده‌اند، اما ریتمی عمدی وجود دارد که جریان احساسی مشخصی را ایجاد می‌کند، و لحظات واقعاً تکان‌دهنده را در کنار لحظات بدبینانه، اما به‌طور دلپذیری جدا از آن‌ها، به تصویر می‌کشد. به‌جز چند لحظه محتاطانه، شکارچیان ترافل به‌عنوان یک مستند قابل‌توجه ظهور می‌کند، مستندی که شانس ایستادن در برابر آزمون زمان را دارد.