آخرین فرصت

در فیلم "یک شلیک"، زویی اندرسون (اشلی گرین)، تحلیلگر جوان سیا، به همراه گروهی از نیروهای نخبه یگان ویژه نیروی دریایی ایالات متحده که تحت فرماندهی جیک هریس (اسکات ادکینز) هستند، با هلی‌کوپتر عازم ماموریتی می‌شوند. هدف تیم، بازگرداندن فردی به نام امین منصور (والد الگدی)، که تحت بازداشت در یک زندان جزیره‌ای سری سیا است، به واشینگتن دی.سی. می‌باشد. این ماموریت بسیار فوری و حیاتی است. اما وقتی آنها به آنجا می‌رسند، جک یورک (رایان فیلیپ)، معاون مدیر سایت، از آزادی زندانی خودداری می‌کند. بدتر اینکه در حین بحث آنها، گروهی دیگر از تروریست‌های ناشناس نیز به جزیره می‌رسند که به دنبال منصور هستند. در حالی که گلوله‌ها شلیک می‌شوند و نارنجک‌ها منفجر می‌شوند، مشخص می‌شود که منصور تنها کسی است که می‌تواند از وقوع یک تراژدی در ایالات متحده جلوگیری کند. آیا آنها به موقع خواهند رسید؟

• درباره نمایش خشونت در فیلم One Shot در خانواده‌تان صحبت کنید. دیدن این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ هیجان‌انگیز بود یا شوکه‌کننده؟ برای رسیدن به این اثر، چه چیزهایی در فیلم نشان داده یا پنهان شده بود؟ چرا این موضوع مهم است؟
• این ایده «یک‌تکه» تا چه اندازه با این داستان جور درمی‌آید؟ با دیگر فیلم‌هایی که ظاهراً در یک برداشت فیلم‌برداری شده‌اند، چه تفاوتی دارد؟
• در آغاز فیلم، یکی از نیروهای ویژه دریایی می‌گوید: "همه از من می‌پرسند چند نفر را کشته‌ام، اما هیچکس نمی‌پرسد چند نفر را نجات داده‌ام." درباره این جمله چه فکر می‌کنید؟
• شباهت و تفاوت دو گروه در چیست که برای آزاد کردن منصور از زندان می آیند؟
• چگونه این فیلم تنوع را به نمایش می‌گذارد؟ آیا نمایش‌های مثبتی وجود دارد؟ یا نمایش‌های مسئله‌دار؟

در این فیلم اکشن و خشونت‌بار که به شکل یک سکانس طولانی و بدون قطع فیلمبرداری شده، والدین باید بدانند که «یک شات» پر از صحنه‌های تیراندازی، کشتار و فریاد است. انتظار می‌رود که تعداد زیادی اسلحه و تیراندازی، مرگ‌های متعدد، پاشیدن خون، جراحت‌های دلخراش، انفجار نارنجک و مواد منفجره، چاقو و ضرب و جرح، درگیری‌های تن‌به‌تن و خفه کردن وجود داشته باشد. شخصیت‌ها به صورت نزدیک و واضح هدف گلوله قرار می‌گیرند یا توسط تکه‌چوبی از پا درمی‌آیند. همچنین تصاویری از تروریست‌های زندانی که از مچ دست آویزان شده‌اند و با شلنگ و کیسه بر سرشان شکنجه می‌شوند، نشان داده می‌شود. الفاظ و کلمات بسیار تندی در فیلم استفاده شده است. یکی از شخصیت‌ها سیگار می‌کشد و صحبت‌هایی درباره نوشیدن آبجو مطرح می‌شود.

این فیلم اکشن که ظاهراً در یک برداشت طولانی ارائه شده، به‌صورت حرفه‌ای و چشم‌نوازی طراحی حرکات و صحنه‌های اکشن شده است؛ اما متأسفانه همین توجه به داستان کسل‌کننده و شخصیت‌های یک‌بعدی آن نشده است. این فیلم که در ادامهٔ سنت یک‌پلان فیلم‌هایی مانند "خانهٔ سکوت"، "مرد پرنده‌ای"، "بوش ویک" و "۱۹۱۷" ساخته شده، با نمایی از یک هلی‌کوپتر آغاز می‌شود و سپس شخصیت‌های آن را به داخل ساختمان‌های اداری و از میان میدان نبرد با شخصیت‌هایی که پشت انباری‌ها، بشکه‌های فلزی و دسته‌های سبدهای چوبی پناه گرفته‌اند، دنبال می‌کند. این فیلم بسیار شبیه به یک بازی ویدئویی است و نمی‌توان از این آگاه نبود که همهٔ این المان‌ها به این منظور چیده شده‌اند و هر مانع و سپری عامدانه قرار داده شده است.این فیلم مانند یک بازی ویدئویی می‌تواند آدرنالین شما را با خشونت غیرقابل پیش‌بینی‌اش بالا ببرد. اما حتی یک بازی ویدئویی هم داستانی دارد؛ سطوح، مأموریت‌های جانبی و چیزهای دیگری برای خلق یک تجربه دارد. فیلم "یک شلیک" تقریباً چیزی بیشتر از یک ساعت تیراندازی، انفجار، خون‌پاشی، افتادن شخصیت‌ها بر روی زمین و چیز دیگری نیست (به جز دیالوگ‌های بی‌روح و تکراری). یک عنصر داستانی مهم بدون هیچ دلیلی تا نزدیک پایان فیلم فاش نمی‌شود، در حالی که اگر زودتر گفته می‌شد، می‌توانست همه‌ی این دردسرها را پیش نیاید. این فیلم به نظر می‌رسد که اهمیتی به این گونه مسائل نمی‌دهد، یا به شخصیت‌های انسانی‌اش که بدون هیچ احساسی می‌میرند. متاسفانه حجم عظیم کار انجام‌شده برای خلق این فیلم، به یک فیلم یکنواخت منجر شده است.