درباره فیلم
در این مستند دربارهٔ بزرگان هیپ هاپ، بارها از الفاظ رکیک و توهینآمیز استفاده شده و به نمایش مواد مخدر پرداخته شده است.
تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: خیلی کم
ترس: خیلی کم
ناهنجاری اجتماعی: خیلی زیاد
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: متوسط
خلاصه فیلم
ویرایشدر اوایل دهه ۹۰، نه رپر از استیتن آیلند شروع به همکاری کردند تا به موفقیتی برسند که تا آن زمان به صورت انفرادی از آنها دور مانده بود. با نامگذاری خود به عنوان گروه وو-تانگ کلن، آنها میلیونها آلبوم فروختند و در عین حال به صورت انفرادی هم به فعالیتهای مختلفی از جمله خوانندگی (مانند متد من)، بازیگری، طراحی لباس و بازیهای ویدئویی پرداختند. وو: داستان وو-تانگ کلن، ظهور، سقوط و تولد دوباره یکی از بزرگان تمام دوران هیپهاپ را روایت میکند. این مستند نشان میدهد که چگونه آنها اختلافات خود را کنار گذاشتند تا به سمت موفقیت حرکت کنند، نقاط اوج آن ظهور و سختیهایی که به همراه آن موفقیت به وجود آمد، و در نهایت مرگ یکی از اعضای گروه به نام اول درتی باسترد به دلیل مصرف بیش از حد مواد مخدر. با استفاده از تصاویر قدیمی و مصاحبه با برخی از اعضای گروه و همچنین افرادی که شاهد این اتفاقات بودند، وو: داستان وو-تانگ کلن، نگاهی اجمالی به داستانی میاندازد که برای بیان کامل آن، به چند ساعت فیلم بیشتر نیاز است.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد مستندهای موسیقی مثل وو: داستان وو-تانگ کلن صحبت کنند. چالشهای ساخت یک مستند موسیقی که بتواند داستان یک گروه یا هنرمند را برای کسانی که نسبتا با آثارشان آشنا نیستند روایت کند، در حالی که رویکردهای تازهای برای طرفداران که با حقایق پایه آشنا هستند، چیست؟
- این فیلم در مقایسه با مستندهای موسیقی دیگر چگونه است؟
- چالشهای ساخت یک مستند موسیقی در مورد نه عضو متمایز یک گروه موسیقی که به صورت انفرادی و جمعی فعالیت میکردند، چه خواهد بود؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که وو: داستان وو-تانگ کلن مستندی است در سال ۲۰۰۷ در مورد ظهور، سقوط و تولد دوباره یکی از بزرگان تمام دوران هیپ هاپ. شاید به طور غیرمنتظرهای، استفاده مکرر از کلمه فاک و مشتقات آن در آهنگها و صحبتها وجود دارد. زبان تندی در آن به کار رفته است: یکی از اعضای وو-تانگ کلن در مورد واژن در حین تور صحبت میکند. مقداری نوشیدن و کشیدن ماریجوآنا وجود دارد و صحبت از سوء مصرف مواد مخدر و الکل و اینکه چگونه باعث مشکلاتی در گروه شد و منجر به مرگ زودهنگام یکی از اعضای آن، راسل جونز، معروف به اول درتی باسترد شد. همچنین صحبت از این است که چگونه جونز خودش را در زندان آتش زد تا به یک مرکز بهداشت روان منتقل شود. از طرفی مثبت، این مستند نشان میدهد که چگونه نه عضو تشکیل دهنده وو-تانگ کلن اختلافات خود را کنار گذاشتند و از جناحهای رقیب برای موسیقی کنار آمدند و چگونه از شروعهای فروتنانه خود به یکی از محبوبترین و پرفروشترین هنرمندان هیپ هاپ تمام دوران تبدیل شدند. برای آگاهی از فیلمهای مشابه بیشتر، میتوانید برای دریافت ایمیلهای هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
در حالی که نیمه اول این مستند، مرور خوبی بر یکی از بزرگان تمام دوران هیپ هاپ است، نیمه دوم تمرکز خود را از دست میدهد. این از دست دادن تمرکز تا حدی قابل انتظار است وقتی که بخواهید داستان نه هنرمند متفاوت را که به صورت جمعی و انفرادی با هم کار و اجرا میکنند، بگویید، اما نتیجه رضایتبخش نیست. این موضوع با احساس دسترسی محدود به تصاویر، دسترسی محدود به افراد داخل و اطراف گروه، و حسی که مواد و داستان برای کارگردان، جرالد بارکلی (یا «جی-بی» که ویدیوی «پروتکت یا نک» را کارگردانی کرده) خیلی نزدیک به خانه است، تشدید میشود. او اجازه داد داستان نه نفر به داستان یک نفر تبدیل شود، یعنی اول دِرتی باسترد و مبارزه، زندانی شدن و مرگ زودهنگامش.داستان وو-تنگ کلن هرگز نمیتواند به طور کامل در یک مستند کوتاه بیان شود. این کار نیاز به چندین جلد کتاب دارد، مشابه ساختارهای چند ساعته مستندهایی که در مورد ایگلز و تام پتی ساخته شدهاند. این کار نیاز به همکاری کامل همه افراد درگیر دارد، پروژهای که هم سوالات طرفداران مادامالعمر را پاسخ میدهد و هم برای بیننده معمولی معرفی و مرور اتفاقاتی که افتاده است را فراهم میکند. وو: داستان وو-تنگ کلن به طور جزئی این تقاضا را برآورده میکند، اما هنوز هم سوالات زیادی بیپاسخ میماند.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.