خرس کوکائینی

بر اثر اشتباه یک قاچاقچی مواد مخدر، مقدار زیادی کوکائین، در جنگل گم می‌شود. خرس سیاه آمریکایی، مقداری از آن را می‌بلعد و خوی وحشیانه او عود می‌کند. در جنگل، دو دختر و پسر گردشگر، یک گروه نوجوان که به دنبال مواد مخدر هستند و دو قاچاقچی، وجود دارند که مورد حمله خرس قرار می‌گیرند. هر کدام از آن‌ها سعی دارند به نحوی از دست خرس کوکائینی فرار کنند، اما فقط برخی از آن‌ها موفق به این کار می‌شوند. قاچاقچی‌ها با نوجوانانی که به دنبال مواد مخدر هستند درگیر می‌شوند و آن‌ها را مجبور می‌کنند تا جای دقیق کوکائین‌ها را نشان بدهند، در همین حین، خرس که به مواد مخدر وابسته شده، کوکائین‌ها را به آن‌ها نمی‌دهد و قاچاقچیان را می‌کشد و فقط دو کودک گردشگر و یکی از نوجوانان از خشم خرس جان سالم به در می‌برند.

• چرا خرس آمریکایی رفتاری غیر طبیعی داشت؟ دلیل تلاش‌های قاچاقچی‌ها و نوجوانان از پیداکردن مواد مخدر چه بود؟ چه چیز باعث آرام‌گرفتن خرس شد؟ خلاصه: در نهایت چه چیز باعث آرام‌گرفتن خرس سیاه شد؟

داستان فیلم، با اقتباس از یک ماجرای واقعی ساخته شده‌است. در سال 1850 یک قاچاقچی بی‌ملاحظه، مقدار زیادی کوکائین را در جنگل رها کرده و باعث مسمومیت خرس آمریکایی می‌شود. در این فیلم، علاوه بر ناهنجاری‌هایی که درباره مواد مخدر یا سیگارکشیدن وجود دارد، خشونت قابل توجه و ناراحت‌کننده‌ای نیز وجود دارد که ممکن است برای مخاطب حساس، نامناسب باشد. دو نوجوان فیلم، برای بزرگ جلوه دادن خود، وانمود می‌کنند که کوکائین مصرف کرده‌اند ولی با بیان تجربیاتشان، مخاطب متوجه دروغ‌بودن این ادعا می‌شود. این نکته تلنگری برای نوجوانان و خانواده‌هایشان است که در سنین حساس نوجوانی، ممکن است خطاهای زیادی برای تاییدگرفتن و بزرگ جلوه‌دادن، در آن‌ها ظاهر شود. که راه حل پیشگیری از آن، اعتماد به نفس و احساس کافی‌بودن در نوجوانان است که می‌بایست ایجاد یا تقویت شود تا از این‌گونه انحرافات جلوگیری شود. خلاصه: برای جلوگیری از انحرافات در سنین نوجوانی، لازم است اعتماد به نفس در آن‌ها تقویت شود.

ایده‌ی یک خرس سیاه عصبانی که به دنبال مواد مخدر است و هر کسی که سر راهش باشد را از بین می‌برد، در ابتدا جالب و نو به نظر می‌رسد، اما این مفهوم نمی‌تواند کل فیلم را پیش ببرد. احتمالا برخی از بینندگان زمانی که خرس بسیار خشمگین می‌شود و شروع به حمله به مردم می‌کند، بسیار می‌خندند - گاهی اوقات به این دلیل که شخص بدشانس دیگری نیز کوکائین را پیدا کرده و با بقایای آن پوشیده شده است. اما بعد از مدتی، فیلم Cocaine Bear از یک کمدی به یک فیلم ترسناک و خونین تبدیل می‌شود و صحنه‌های پاشیدن خون، پاشیدن مغز، پاره شدن اندام‌ها، افتادن انگشتان و تیراندازی‌های تصادفی باعث کم‌رنگ شدن خنده‌ها می‌شوند. علاوه بر این، دشوار است که خود را درگیر شخصیت‌هایی کنیم که تنها برای تکرار یک لطیفه وجود دارند (خرس عاشق کوکائین است! خرس هر کسی را که سر راهش باشد می‌کشد!) بارها و بارها.یکی از جذاب‌ترین زیرداستان‌ها، روایت رابطه بین دیوید و ادی است. ادی که فرزند بزرگ یک سلطان مواد مخدر است، نه تنها می‌خواهد از کسب و کار خانوادگی خارج شود، بلکه می‌خواهد تنها بماند و برای مرگ همسرش عزاداری کند. همچنین، مارتایندال احتمالاً به خاطر نقش یک نگهبان پارک که همیشه مسلح است، مورد علاقهٔ مخاطبان خواهد بود. کسی که امیدوار است روز خود را با لحظه‌ای رمانتیک با مدیر بی‌خبر سرویس پارک (که توسط فرگوسن همیشه سرگرم‌کننده بازی می‌شود) به پایان برساند. داستان کلیشه‌ای «نه بدون دخترم» راسل با بازی جوان و بامزهٔ کانوری که نقش بهترین دوست دی‌دی را بازی می‌کند، تقویت می‌شود. و شخصیت انسانی «مادر مهربان» ساری، ضروری است تا با خرس واقعی مقابله کند که همیشه به دنبال مصرف بیشتر کوکائین است. بنکس و جیمی واردن، نویسنده، از هر اینچ طنز موجود در فیلم نهایت استفاده را می‌برند، اما دیوانگی و رفتار ناشی از مصرف مواد مخدر خرس، برای شخصیت‌های انسانی چیزی باقی نمی‌گذارد جز اینکه به شکلی خونین و گاه خنده‌دار بمیرند. در نهایت، این فیلم یک شوخی سرگرم‌کننده است که با دهمین صحنه از احشاء و خونریزی کمی خسته‌کننده می‌شود.