زیبا

در سیزی، کادیر جوان خلق و خوی بدی دارد و رفتارهای بدی از خود نشان می‌دهد. این موضوع بدتر می‌شود وقتی پدرش، بکر (یلماز ادوغان)، او را بی‌فایده می‌خواند. وقتی بکر از یک پسر یتیم، دوستش، مراقبت می‌کند - سمیع، پسری قدردان، مودب، سخت‌کوش و توانا - کادیر احساس می‌کند جایگاهش در سلسله مراتب خانواده به خطر افتاده است. بکر او را در حال قلدری کردن با پسر جدید می‌بیند و همان کاری را با کادیر می‌کند که با سمیع شده بود. در یک تحقیر عمومی، بکر با شلنگ آب به سمت کادیر آب می‌پاشد تا خیس شود. او این صحنه را با دوربین فیلمبرداری می‌گیرد و بعد کادیر را با لباس‌های خیس در شب سرد تنها می‌گذارد. وقتی فیلم به زمان حال می‌رسد، در دوران پاندمی در روستایی در ترکیه، بکر مدت‌هاست که مرده و کادیر فیلمساز میان‌سالی است که تنها و بی‌تفاوت، فرصت‌طلب، خودخواه، مغرور، خودپسند و بی‌اعتنا است، درست مثل روزهای جوانی‌اش. او فیلمی درباره این حادثه و مرگ تراژیک پدرش می‌سازد، اما از آزادی خود برای توجیه رفتار خود استفاده می‌کند و پدرش را که تلاش می‌کرد عدالت را اجرا کند، به عنوان شرور داستان نشان می‌دهد و به این ترتیب خودش را از شرارت‌هایش مبرا می‌کند. کادیر (اوکان یالابیک) به خاطر تعاملاتی که با اعضای دیگر خانواده دارد، که توسط آن حوادث آسیب دیده‌اند - خواهرش سلیحا (ایجا بینگل) و دختر خردمندش ناز (سوال بالکان)، برادر کوچک‌ترش یوسف (فاتح آرتمن)، مادر پیرشان حووا (نور سورر) و حتی سمیع بزرگسال (اولگون سیمشک) که همیشه مهربان است - دیگر نمی‌تواند دروغ‌هایی درباره قربانی شدن خودش به خودش بگوید. او به مستی، افسردگی و ناتوانی در اتمام فیلمش دچار می‌شود. تلخی و خودزنی کادیر را فرا می‌گیرد در حالی که دیگران درباره فروش خانه خانوادگی صحبت می‌کنند و با افشاگری‌های شگفت‌انگیز دیگری روبرو می‌شوند. حقایق بسیاری دردناک آشکار می‌شوند و همانطور که اغلب در زندگی اتفاق می‌افتد، چیزهای زیادی آموخته می‌شود اما هیچ چیز حل نمی‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که چگونه برخی از اعضای خانواده ترجیح می‌دهند خواهر و برادرها و والدین را به عنوان موانع و مشکلات زندگی خود ببینند، در حالی که مسئولیت اعمال خود را نمی‌پذیرند.
• چرا فکر می‌کنید قادر مشکل دارد فیلمش را تمام کند؟
• چرا فکر می‌کنید نسل بعدی به‌شدت تحت تأثیر رویدادهای دور گذشته قرار گرفته است؟

خانواده‌ها باید بدانند که سیسی یک درام خانوادگی ترکیه‌ای است که در آن هر فرزند بزرگسال در خانواده باید به دوران کودکی خود بازگردد و نقش هر یک را در تراژدی‌های مشترک به رسمیت بشناسد. زبان شامل کلمات فحش، لعنت، لعنتی، جهنم، مکیده، کون و باد شکم است. بدرفتاری با کودکان و تلافی بخش‌هایی از داستان هستند. قادیر با شلنگ به پسری که در خانواده‌اش جایگاه پایین‌تری دارد، آب می‌پاشد. قربانی نمی‌تواند تلافی کند. پدر قادیر او را با انجام دادن همان کار به او تنبیه می‌کند. پدر همچنین این تحقیر را فیلم‌برداری می‌کند، سپس پسر را مجبور می‌کند در شب سرد و خیس در بیرون بایستد. پسر به خاطر این اتفاق مریض می‌شود. شخصی یک عمل بد را به روشی تنبیه می‌کند که منجر به مرگ غیرعمدی می‌شود. زنی به‌تدریج به زوال عقل مبتلا می‌شود. دختری نوجوان به پسری نوجوان که به خانه‌شان نقل مکان کرده، علاقه‌مند می‌شود. آن‌ها مخفیانه و معصومانه در شب با هم ملاقات می‌کنند تا اینکه پدر اعلام می‌کند که پسر جدید باید مثل برادر با او رفتار شود، و این باعث می‌شود که علاقه آن‌ها به هم شبیه به رابطهٔ نامشروع به نظر برسد و ملاقات‌هایشان پایان یابد. مردی که همسرش رابطهٔ جنسی با او را رد می‌کند، ادعا می‌کند که او را مجبور به جستجوی رابطهٔ جنسی در جای دیگری می‌کند. او به شوهرش می‌گوید که او «قابل ارضا نیست». نوجوانان و بزرگسالان سیگار می‌کشند. بزرگسالان الکل می‌نوشند تا مست شوند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بیشتر ۴۰ دقیقه اول فیلم سی‌سی سرگردان و غیرضروری است، اما وقتی که اصل داستان معرفی و روشن می‌شود، با شدت و مهارت پیش می‌رود. از آن به بعد، فیلم به زیبایی طراحی و اجرا شده است، به‌ویژه توسط نور سورر، که نقش مادر را از ۴۰ سالگی تا حدود ۸۰ سالگی با وقار و همدلی بازی می‌کند. اگرچه کادیر هرگز واقعاً تنبیه مناسبی دریافت نمی‌کند، اما فیلم پس از اینکه کارگردان ریتم، سرعت و تمرکز مناسب را پیدا می‌کند، مخاطب را به واقعیت خود می‌کشاند. در این نقطه، این شاهکار نزدیک ما را در میان آشوب عشق، سوءتفاهم و درد خانوادگی قرار می‌دهد.