برنامه کمدی بیاورید

در طول دوره رقابت کمدی بیا بخندیم، ۴۰ اجرا برای هیئت داوران برنامه انجام می‌شود: جف فاکس‌ورثی کمدین، کنن تامپسون از شنبه شب‌ها زنده، و کریسی تیگن مدل و اینفلوئنسر. استندآپ‌ها، کمدین‌های نمایشی، موسیقی‌دانان، شعبده‌بازان، و حتی اجراهایی که طبقه‌بندی آن‌ها دشوارتر است، کار خود را انجام می‌دهند، تامپسون، فاکس‌ورثی، و تیگن نظر خود را می‌گویند، و در هر قسمت، اجراکنندگان حذف می‌شوند تا در نهایت برنده‌ای که باقی می‌ماند، جایزه ۲۵۰ هزار دلاری و شانس اجرا در جشنواره فقط بخندیم ۲۰۲۰ مونترال را به دست آورد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد آنچه هر یک از ما را به‌طور منحصر به فرد با استعداد می‌کند صحبت کنند. استعداد بچه‌های شما چیست؟ آیا مهم است که شخص بامزه‌ای باشید یا حس شوخ‌طبعی خوبی داشته باشید؟ چرا بله یا خیر؟
• چگونه انتقادها می‌توانند برای کسانی که به دنبال حرفه‌ای در صنعت سرگرمی هستند، مفید باشند؟ تفاوت انتقاد سازنده و مخرب در چیست؟
• چگونه برنامه تلویزیونی Bring the Funny استقامت را ترویج می‌دهد؟ چرا این یک قدرت شخصیت مهم است؟

والدین باید بدانند که برنامه «Bring the Funny» یک مسابقه کمدی است که در آن شرکت‌کنندگان برای داوران اجرا می‌کنند و به تدریج حذف می‌شوند تا اینکه یک نفر برنده جایزه نقدی و فرصت اجرا در یک جشنواره کمدی معتبر شود. اجراکنندگان روی صحنه نمایش اجرا می‌کنند، بنابراین بیشتر محتوای بالغانه به شکل جوک‌هایی است که می‌تواند به نژاد، مذهب، روابط جنسی، مواد مخدر و موضوعات حساس دیگر بپردازد. برخی جوک‌ها کلیشه‌ها را می‌شکنند، مانند اسکیچی که در آن دو زن تحلیل می‌کنند که در یک فیلم ترسناک چه کسی احتمالا بیشتر از همه می‌میرد و چرا، در حالی که برخی دیگر آن‌ها را تأیید می‌کنند، مانند اشاره‌ای طولانی به یک رمان عاشقانه تئوریک در زندان. استفاده از الفاظ زشت در برنامه کم است: «جهنم»، «لعنتی»، «خراب»، «مکیدن». کمدین‌ها در یک مسابقه مداوم با یکدیگر رقابت می‌کنند و پیام‌های ملایمی از استقامت و پایداری را منتقل می‌کنند.

در دنیای شلوغ مسابقات استعدادیابی تلویزیونی، یک برنامه رقابتی نمایشی باید ویژگی خاصی داشته باشد تا از بقیه متمایز شود، و این مورد فاقد آن ویژگی خاص است. درست است که تمرکز اینجا بر اجرای کمدی به جای خوانندگی (The Voice, American Idol) رقص (So You Think You Can Dance) یا استعداد کلی (America's Got Talent, The World's Best) است، اما با توجه به این که ایده کلی Bring the Funny از کمدی شامل انواع مختلفی از اجرا از استندآپ تا نمایش‌های کوتاه و موسیقی و شعبده‌بازی است، محتوا خیلی تازه به نظر نمی‌رسد. علاوه بر این، به طور عجیبی، Bring the Funny با نمایش فقط بخش‌هایی از اجراهای هنرمندان، آنها را محدود می‌کند -- ما یک یا دو جوک می‌بینیم و بعد دوربین به داوران می‌رود که در مورد اجرا صحبت می‌کنند، در حالی که هنرمندان دیگر یک اجرا را کامل انجام می‌دهند.در مورد داوران، گرچه فاکس‌ورثی و تامپسون گاهی انتقادهای بجا و منطقی را در میان ستایش‌های پرشور و خسته‌کننده مطرح می‌کنند، به نظر می‌رسد که تیگن چیزی جز جذابیت به هیئت داوران ارائه نمی‌دهد. با اینکه داوری‌ها اغلب بی‌فایده هستند و بسیاری از اجراها برای صرفه‌جویی در زمان کوتاه شده‌اند، هر جذابیتی که این نمایش دارد، بر استعداد هنرمندان آن استوار است. و در اینجا استعدادی وجود دارد، از یک زوج بی‌نظیر به نام فرانجلا تا «کمدین ربات» زِد که آزاردهنده است، اما بهتر بود تعداد هنرمندان کمتر باشد، اطمینان حاصل شود که هر کدام بسیار خنده‌دار هستند و به آنها اجازه داده شود که کار خود را در مدت زمان دلخواه خود انجام دهند. شاید آنگاه این نمایش بتواند بیش از چند خندهٔ ملایم را برانگیزد.