مارلی و من: سال‌های توله‌گی

هر کسی که با نسخه اصلی مارلی و من آشنا باشد، می‌داند که لابرادور زرد غیرقابل کنترل (با صدای گرِیسون راسل) متعلق به جان و جنی گرگان است. اما برای تسهیل این فیلم ویدئویی، گرگان‌ها در حال انجام یک ماموریت نوشتن هستند و به بادی (با بازی تراویس ترنر) برادرزاده‌شان نیاز دارند تا از توله سگشان نگهداری کند. مادر بادی، کارول (با بازی چلاه هُرسدال) که کارمند پرکاری است، برای شرکت در یک کنفرانس رهبری، شهر را ترک می‌کند، بنابراین بادی و مارلی را به پدرش، فرد مهربان اما منظم (با بازی دانلی رودز) می‌سپارد. بادی در خانه پدربزرگ منظمش با یک سگ دست و پا چلفتی، امیدوار است ثابت کند که مسئولیت‌پذیر و شایسته داشتن حیوان خانگی خودش است، بنابراین با آموزش مارلی و دو سگ کوچک همسایه پیر، موس (با بازی رایان گرانتام) و فوشیا (با بازی لورن لاویوا) در یک مسابقه توله سگ شرکت می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت فیلم‌های حیوانات سخنگو صحبت کنند. چه چیزی در مورد این فیلم‌ها جذاب است؟ آیا همه آنها سرگرم‌کننده هستند، یا بعضی از آنها بهتر از بقیه هستند؟ چرا؟
• این دنباله چگونه به فیلم اصلی مارلی و من ارتباط دارد؟ آیا فکر می‌کنید این دو فیلم برای همان مخاطب ساخته شده‌اند؟ چطور می‌توان فهمید؟
• این فیلم چه چیزی در مورد نگهداری و آموزش حیوان خانگی به بینندگان آموزش می‌دهد؟

والدین باید بدانند که این دنباله ویدئویی فیلم Marley & Me از نظر احساسی به هیچ وجه به اندازه آن درام خانوادگی درگیرکننده نیست. برخلاف فیلم اصلی، در این فیلم Marley صحبت می‌کند و یک شخصیت نوجوان مرکزی (نگهدارنده موقت سگ) دارد. رابطه‌ای شیرین بین پدربزرگ و نوه‌اش به تصویر کشیده شده و بر اهمیت مسئولیت‌پذیری در نگهداری از حیوانات خانگی تأکید می‌شود. این فیلم برای کودکان مهدکودک و بزرگتر مناسب است، اما چند کلمه توهین‌آمیز (مثل "احمق" و "تنبل") و چند شوخی در مورد باد شکم سگ وجود دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

مارلی و من: سال‌های تولگی، نمونه‌ای از یک فیلم شیرین اما در نهایت اضافی در ژانر خود است. اما البته، مدیران هالیوود به‌خوبی می‌دانند که حیوانات صحبت‌کننده به‌طور خودکار کودکان علاقه‌مند به حیوانات خانگی و خانواده‌هایشان را جذب می‌کنند. مارلی، همان‌طور که در فیلم اصلی شاهد بودیم، توله‌سگی سرکش است. اما انگار شیطنت‌های خودش کافی نبوده، در اینجا فیلم‌سازان دو سگ سرزنده دیگر هم خلق کرده‌اند تا در شیطنت‌ها شریک باشند. کودکان سرگرم خواهند شد — صداپیشگی سگ‌ها را کودکان انجام داده‌اند، ترفندهای خنده‌دار انجام می‌دهند، در مورد باد شکم حرف می‌زنند و انکارناپذیر بامزه هستند — اما بزرگسالان از داستان نازک و سطحی فیلم ناامید خواهند شد.برای پر کردن داستان سطحی، تماشاگران با صاحب سگ آلمانی دیوانه‌ای آشنا می‌شوند که سعی دارد مسابقه توله سگ‌ها را خراب کند تا سه توله سگ او دوباره برنده شوند. هانس (الکس زاهارا) به صورت کلیشه‌ای آلمانی است و تحمل باختن را ندارد؛ او حتی به سگ‌هایش کلم ترش و سوسیس می‌دهد. به صراحت، بهترین قسمت این فیلم دیدن بازیگر کانادایی کهنه‌کار رودز است که نقش دکتر کوتل، پزشک تندخو و سیگاری را در سریال نبرد استار گالاکتیکا بازی می‌کرد. شوخی‌های چند نسلی بین او و نوه‌اش در فیلم، تازگی دارد (معمولاً ما شاهد شکایت بچه‌ها از بزرگان قدیمی و از مد افتاده هستیم)، اما این کافی نیست تا عمق یا احساسی به این دنباله بی‌مزه اضافه کند. با این حال، اگر به دنبال یک سرگرمی جالب اما فراموش‌شدنی در دی‌وی‌دی هستید، این فیلم می‌تواند برای بچه‌ها مناسب باشد.