جنگل بان

در ابتدای فیلم، رینی (با صدای ویکتوریا جاستیس) هیجان‌زده است تا تولد ۱۲ سالگی‌اش را با مادرش (جین لینچ) جشن بگیرد. اما مادرش، یک مدیر اجرایی سخت‌کوش که درگیر حل مشکلات محل کارش است، حتی آن شب به خانه نمی‌آید تا تزیینات و کیکی را که رینی برایشان آماده کرده ببیند. رینی که عصبانی و ناامید است، فرار می‌کند، اما مستقیماً به یک درگاه ابعادی می‌رود که او را به سیاره جنگل می‌برد، جایی که شرکت مادرش، به دلایلی نامشخص، در تلاش است تا یک "گونه جدید از DNA" را از گیاهان محلی استخراج کند. رینی توسط هیولاهایی شبیه به دایناسور تعقیب می‌شود و توسط یک پسر آبی‌رنگ جوان که کمی شبیه پیتر پن به نظر می‌رسد، نجات پیدا می‌کند. بلو (جاش پک) یک لومور است که با دکتر سجویک (کریستوفر لوید)، محقق انسانی که او را "پدربزرگ" صدا می‌کند، زندگی می‌کند. پدربزرگ در تلاش بوده تا DNA را از موجودات محلی استخراج کند، و دشوار است که بگوییم آیا او آدم خوبی است یا بد. وقتی حامی مالی او، رئیس کین (دیوید اسپید)، که همچنین شرکت مادر رینی را در اختیار دارد، به سیاره می‌آید تا دکتر را تحت فشار قرار دهد تا نتایج را ارائه دهد، یک نبرد آغاز می‌شود، که منجر به رها شدن ربات‌های غول‌پیکر، محافظان مسلح، و تعقیب بی‌رحمانه DNA به هر قیمتی می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد احساسی که ممکن است در صورت بی‌توجهی والدین به وجود آید، صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید مادر رینی بی‌توجه بود؟ چرا، یا چرا نه؟
• اعضای یک گروه دیگران را به خیانت به نژاد خود متهم می‌کنند. به نظر شما این عبارت چه معنایی دارد؟
• پزشک به خاطر اشتباهی که در آن اهمیت یک موجود زنده دیگر نادیده گرفته شده بود عذرخواهی کرد. آیا فکر می‌کنید او شایسته بخشش بود؟ چرا، یا چرا نه؟
• آیا برخی از شرکت‌ها از آزمایش محصولات بر روی حیوانات خودداری می‌کنند؟ آیا استفاده از حیوانات برای تحقیقات را غیراخلاقی می‌دانید؟ چرا بله یا خیر؟

دختر نوجوانی از خانه فرار می‌کند و از طریق یک پرتال به سیاره‌ای جنگلی می‌رود. او در آنجا درباره بخشش و اهمیت خانواده می‌آموزد. این انیمیشن بلند چینی بر روی یک شخصیت اصلی ماجراجو تمرکز دارد. تم‌های مبهمی مانند نجات جنگل‌های بارانی و ضد نژادپرستی در آن وجود دارد. برخی از نوشته‌های چینی در فیلم دیده می‌شود، اما داستان به انگلیسی دوبله شده و بازیگرانی مشهور آمریکایی در آن حضور دارند. خشونت کارتونی و ترس در قالب هیولاهای تهدیدآمیز، وسایل نقلیه غول‌پیکر مسلحی که شخصیت‌های مثبت را تعقیب می‌کنند، و پرتوهای لیزری و روش‌های تحقیق پزشکی شرورانه به تصویر کشیده شده‌اند. بچه‌ها از تعقیب‌کنندگان مسلح فرار می‌کنند. شخصیتی که در ابتدا به عنوان فردی خوب فرض می‌شود، بعدا به عنوان یک شرور معرفی می‌شود و سپس دوباره به حالت اول بازمی‌گردد. آزمایش‌های علمی روی موجودات زنده به صورت خنده‌دار نشان داده می‌شود، جایی که یک میمون به صورت کمدی بازی می‌کند تا از پرتوهای لیزری که به سمت او نشانه رفته‌اند، فرار کند. این نمایش به نظر می‌رسد مسائل اخلاقی آزمایش روی موجودات زنده را نادیده می‌گیرد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این انیمیشن ماجراجویی سرد و بی‌روح بیشتر از اینکه پاسخ بدهد، سوال برمی‌انگیزد. رئیس کین شرور با DNA به دست آمده چه خواهد کرد؟ جنگل‌بان خود را با این جزئیات درگیر نمی‌کند. او به عنوان بدترین شخصیت شرور فیلم، مدام فریاد می‌زند که فقط سعی دارد دنیا را نجات دهد، اما ما مشکوک هستیم که کسی با این میزان از قساوت و اشتیاق به قدرت، اهداف دیگری دارد. ما فقط نمی‌دانیم آن اهداف چیست، به جز اینکه قهرمانان فیلم را در معرض خطر قرار می‌دهد. این انگیزه‌های مبهم و نامشخص، جذابیت این کارتون معمولی و کلیشه‌ای را از بین می‌برد. شخصیت‌ها بلند بلند با خودشان صحبت می‌کنند تا روایت مداومی از افکار و اعمالشان ارائه دهند، نوعی اطلاعاتی که یک فیلمنامه بهتر و یک تیم خلاق‌تر می‌توانست راهی برای انتقال آن بدون استفاده از گفتار پیدا کند. رینی در حالی که به طور موقت از دست دشمن فرار می‌کند، به کسی (به خودش) می‌گوید: «خدا را شکر که توانستم از دست او فرار کنم!»فرض اصلی داستان هم کمی ضعیف است. فراموش کردن یک تولد یک چیز است، اما داستان زمانی شروع می‌شود که یک مادر حتی شب‌ها به خانه زنگ نمی‌زند تا به فرزند ۱۲ ساله‌اش بگوید که از سر کار به خانه برنمی‌گردد. این ترسناک‌ترین قسمت فیلم است.