خیارشور آمریکایی

در فیلم "یک آمریکایی ترشیده"، هرشل گرینبوم (با بازی ست روگن) کارگر مهاجر آمریکایی در سال ۱۹۱۹ است که دوران سختی را پشت سر می‌گذارد اما با دختر رویاهایش، سارا (با بازی سارا اسنوک) ازدواج می‌کند و در کارخانه ترشی‌سازی مشغول به کار می‌شود. درست در زمانی که کارخانه تعطیل می‌شود، هرشل در بشکه ترشی افتاده و به مدت صد سال به‌خوبی حفظ می‌شود. بعد از صد سال، هرشل پیدا می‌شود. او متوجه می‌شود که نتیجه‌ای به نام بن (با بازی ست روگن) دارد که طراح اپلیکیشن است و در بروکلین امروزی زندگی می‌کند. آن‌ها به دیدن قبر سارا می‌روند و هرشل از یک بیلبورد عصبانی می‌شود. او سعی می‌کند آن را پایین بکشد، اما هر دو دستگیر می‌شوند. به دلیل این دستگیری، بن نمی‌تواند اپلیکیشن خود را بفروشد. آن‌ها با هم دعوا می‌کنند و هرشل عصبانی می‌شود و تصمیم می‌گیرد کسب‌وکار ترشی‌سازی خود را راه‌اندازی کند (با استفاده از هرچه در زباله‌ها پیدا می‌کند)، درحالی‌که بن سعی می‌کند کار او را خراب کند. آیا این دو تبعیدی می‌توانند یک خانواده شوند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت فیلم «یک خیارشور آمریکایی» صحبت کنند. چه میزان خون در فیلم به نمایش گذاشته می‌شود؟ چگونه از آن برای تصویرسازی سکانس‌های مربوط به سال ۱۹۱۹ استفاده شده است؟ چگونه این سکانس‌ها با سکانس‌های مدرن تفاوت دارند؟
• چه رابطه ای بین دو عضو خانواده گرینبوم وجود دارد؟ این رابطه تا چه حد به روابط خانوادگی شما شباهت یا تفاوت دارد؟
• در چه مواردی می‌توان گفت فردی در محیطی غریب است؟ آیا تا به حال در موقعیتی قرار گرفته‌اید که احساس می‌کردید به آن تعلق ندارید؟ در این قبیل موارد چطور می‌توان به دیگران کمک کرد؟ چطور نوع صحبت کردن هرشل در مورد دیگران و نگاه او به دنیا او را از بن و هم‌عصرانش متمایز می‌کند؟
• بن در داستان، تمایل ندارد اپلیکیشن خود را ارسال کند چون می‌خواهد آن را «کاملاً بی‌نقص» بسازد. آیا تا به حال در مورد پروژه‌ای که روی آن کار می‌کردید چنین احساسی داشتید؟ چطور می‌توان فهمید که یک پروژه به پایان رسیده است؟
• بن و هرشل به پایان خوش دست می‌یابند، زمانی که راهی برای رسیدن به موفقیت مالی پیدا می‌کنند. آیا موفقیت مالی تنها راه رسیدن به خوشبختی است؟ راه‌های دیگر چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم «یک خیارشور آمریکایی» یک کمدی دربارهٔ اختلافات خانوادگی و تضاد فرهنگی است که در آن ست روگن در دو نقش ظاهر می‌شود: هرشل، مردی از سال ۱۹۱۹ که در زمان حال بیدار می‌شود، و بن، نوهٔ بزرگ او. مقداری خون در فیلم وجود دارد (بیشتر در سکانس‌های سال ۱۹۱۹، زمانی که قزاق‌ها حمله می‌کنند)، و شخصیت‌ها موش‌ها را با چوب می‌زنند و سر ماهی را می‌جوند. همچنین مشت‌زنی و درگیری وجود دارد و دربارهٔ مرگ صحبت می‌شود. دو شخصیت عاشق هم می‌شوند و ازدواج می‌کنند، اما سکس مسئله‌ای نیست. در فیلم چند بار از کلمهٔ «shit» و توهین‌های نژادی برای خنداندن تماشاگران استفاده می‌شود: «لهستانی‌های احمق»، «یهودیان کثیف» و غیره. این فیلم یک‌خطی است، اما بازی روگن و مقداری خنده آن را سرپا نگه می‌دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این کمدی، یک کمدی کم‌سروصدا و غیرمعمول برای روگن است، که به‌طور کلی گاهی خوب و گاهی بد است، اما در نهایت، عملکرد دوگانه و موفق روگن و نگرش شیرین و برنده فیلم، روز را نجات می‌دهند. کارگردانی این فیلم بر عهده براندون تراست، فیلمبردار فیلم‌های دیگر روگن مثل این آخرشه و هنرمند فاجعه است، و نویسندگی آن بر عهده سیمون ریچ، نویسنده SNL است. این فیلم در واقع یک نمایش تک‌نفره است. بازیگر دوم فیلم، اسنوک بااستعداد، فقط در ۱۰ تا ۱۵ دقیقه اول فیلم ظاهر می‌شود. و سایر بازیگران هم هر کدام فقط برای چند دقیقه در فیلم حضور دارند.اما روگن عالی از پسش برمیاد. شخصیت هرشلش در ابتدا کمی کاریکاتوری به نظر میاد، با لهجه‌ی طنز اروپای شرقی. اما در نهایت باهوشیش و مهربونیش بروز پیدا میکنه. و در نقش بن، روگن شاید شیرین‌ترین شخصیتش تا به امروز رو خلق کرده: مهربونه (اولین واکنشش به هرشل اینه که ازش دعوت میکنه تو آپارتمانش بمونه)، امیدوار، و حتی کمی خجالتی. شوخی‌های ماهی بیرون از آب و دعوای خانوادگی واقعا برای یک فیلم بلند کافی نیست (حتی یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای فشرده)، اما بعضی وقتا خنده‌دارن، و تا آخر فیلم ادامه دارن (جایی که کمدی‌ها معمولا شوخی‌ها رو کنار میذارن به نفع جمع و جور کردن داستان). خلاصه، «یک خیارشور آمریکایی» خنده‌های ترد و تردی رو ارائه میده که ارزش نگاه کردن داره.