ساونکن ساونکن

در فیلم "ساونکان ساونکن"، نسیب (با بازی سرگون مهتا) که قادر به باردار شدن نیست، مصمم است که همسرش نیرمال (با بازی آمی ویرک) دوباره ازدواج کند و همسر دیگری اختیار کند. اما او نمی‌خواهد جایگاهش در خانواده توسط همسر جدید تحت‌الشعاع قرار گیرد، بنابراین تصمیم می‌گیرد که او را با خواهرش، کیرنا (با بازی نیمرات خیرا) ازدواج دهد. نسیب نمی‌داند که ورود کیرنا به خانه، هرج‌ومرج و آشفتگی به دنبال خواهد داشت. آیا این سه نفر می‌توانند اختلافات خود را کنار بگذارند و در کنار هم به زندگی آرام دست یابند؟

• خانواده‌ها می‌توانند درباره نحوه نمایش شخصیت‌های زن در فیلم «سونکن سانکنه» صحبت کنند. آیا آن را مسئله‌دار یافتید؟ چرا یا چرا نه؟ چگونه می‌توان نمایش‌های مثبت جنسیتی را در فیلم‌ها و تلویزیون پیدا کرد؟
• این فیلم چگونه به نمایش روابط جنسی و عاطفی می‌پردازد؟ آیا با محبت و احترام است؟ والدین با فرزندان نوجوان خود درباره ارزش‌ها و باورهای خود در مورد روابط و مسائل جنسی صحبت کنند.
• نقش نوشیدن الکل در فیلم چه بود؟ آیا فکر می‌کردید برخی شخصیت‌ها بیش از حد می‌نوشیدند؟ پیامدهای نوشیدن الکل در زندگی واقعی چیست؟
• آیا نظرتان راجع به رابطه نسیب و کرنا چیست؟ آیا آنها به عنوان خواهران، از یکدیگر حمایت می‌کردند؟

والدین باید بدانند که "سونکن سونکنه" یک کمدی رمانتیک هندی است که بر اساس یک رابطه چندهمسری ساخته شده است. این فیلم که در پنجاب هند می‌گذرد، داستان زوج متأهلی به نام نیرمال (آمی ویرک) و نصیب (سرگون مهتا) را روایت می‌کند که به دلیل ناتوانی در بچه‌دار شدن، تصمیم می‌گیرند خواهر نصیب، کرینا (نیمرات خیرا) را به عنوان همسر دوم نیرمال به خانه بیاورند. با این حال، به جای حل مشکل آنها، حضور کرینا منجر به درگیری بین خواهران و هرج و مرج مطلق در خانواده می‌شود. بحث‌های شدیدی در فیلم وجود دارد و شخصیت‌ها با خشونت خانگی تهدید می‌شوند. یک شخصیت مرد به طور افراطی الکل می‌نوشد و پرخاشگر می‌شود؛ او در صحنه‌ای که خارج از تصویر است، دچار سانحه می‌شود. صحنه‌های متعددی نیز شامل عشق‌بازی و فلیрт هستند. شخصیت‌ها به دلیل شرایط عجیب خود مورد تمسخر قرار می‌گیرند و کنایه‌های جنسی نیز در فیلم وجود دارد. این فیلم به زبان پنجابی و با زیرنویس انگلیسی است.

این درام بامزه پنجابی به کارگردانی آمارجیت سینگ سارون به شدت ناامید کننده است. فیلم «سونکن سونکن» بدون هیچ گونه نقدی به موضوع چندهمسری می‌پردازد و آن را امری عادی جلوه می‌دهد، به طوری که این پیام را القا می‌کند که اگر زنی نتواند بچه‌دار شود، شوهرش باید دوباره ازدواج کند. علاوه بر این، فضای ارتدوکس فیلم باعث شده که تصویر زن بیش از پیش به یک ابزار تولید مثل کودک تقلیل یابد. این فیلم که آهسته، تکراری و احمقانه است، گاهی تماشای آن دشوار می‌شود. تمام طنز فیلم بر اساس موقعیت نیرمال به عنوان یک فرد بی‌گناه و درمانده است که بین دو همسر مدام باهم دعوا می‌کنند گیر افتاده است. احساس حق‌به‌جانبی و امتیازات او هرگز مورد پرسش یا چالش قرار نمی‌گیرد، بلکه بیننده را وادار به همدردی با او می‌کند. تهدیدهای خشونت خانگی به همان اندازه اظهارات زن‌ستیزانه درباره ذات زنان که نیاز به "کنترل" توسط مردان خود دارند، بی‌پروا بیان می‌شود. این فیلم که با پایان خوش معمول و ناپدید شدن اختلافات و مشاجرات به پایان می‌رسد، پیام‌های مشکل‌داری را منتقل می‌کند که برای مخاطبان جوان کاملاً نامناسب است.