رامبل

انیمیشن درباره دنیایی است که هیولاها، ورزشکاران کشتی‌اند و ورزش کشتی به مسابقات جهانی تبدیل شده است. ریبرن قهرمان این ورزش است که توانسته با برد‌های پی‌در‌پی‌اش باعث معروفی شهر استوکر شود اما بعد از مدتی قهرمانش را در حادثه‌ای از دست می‌دهد و از هیاهوی مسابقات دور می‌شود. حالا بعد از گذشت چند سال شاخکی قهرمان جدید استوکر است که شور و شوق مسابقات را به شهر برمی‌گرداند و صاحب کمربند طلا می‌شود اما بعد از پیروزی قصد دارد استوکر را ترک کند و در مسابقات دیگر شهر‌ها شرکت کند. همین اتفاق باعث می‌شود تا دوباره رونق ورزشگاه جیمبو از بین برود و شهردار به این فکر بیفتد تا آن را به پارکینگ تبدیل کند. وینی کیل، دختر جیمبو که علاقه زیادی به این ورزش و ورزشگاه دارد به فکر می‌افتد تا با کمک کتاب آموزشی پدرش، مربی بشود و قهرمان جدیدی برای شهر پیدا کند. وینی بعد از جست‌وجو بسیار پسر ریبرن را پیدا می‌کند و از او می‌خواهد تا مربی‌اش بشود و او را به مسابقات ببرد اما استیو علاقه‌ای به مسابقات ندارد و به‌خاطر بدهی‌ای که دارد و ‌‌نیازش به پول، درخواست وینی را می‌پذیرد. وینی و استیو بعد تمرین‌های بسیار وارد مسابقات شده و موفق می‌شوند رقیبان خود را شکست دهند و در نهایت با شاخکی که قهرمان کشتی جهان است، مسابقه دهند. در مسابقه نهایی، استیو شاخکی را هم شکست می‌دهد و ورزشگاه را از تخریب نجات دهد.

• چه اتفاقی باعث علاقه و اشتیاق استیو برای شرکت در مسابقه شد؟ علت تغییر اسم استیو چه بود؟ وینی چه ویژگی‌های مثبتی داشت؟ از این انیمیشن چی یاد گرفتی؟ تو چه ویژگی‌های منحصر‌به‌فردی داری؟ به‌نظرت آدم‌ها چجوری می‌توانند به بهترین شکل خودشان تبدیل شوند؟ خلاصه: به‌نظرت آدم‌ها چجوری می‌توانند به بهترین شکل خودشان تبدیل شوند؟

انیمیشن رامبل در کنار ژانر کمدی و سرگرم‌کننده‌ای که دارد، پیام مثبتی را به کودکان منتقل می‌کند. استیو و وینی در طول انیمیشن یاد می‌گیرند که نباید پشت نام پدرشان پنهان شوند و به انتظارات و توقعات مردم توجه کنند. آن‌ها سعی می‌کنند تا به ویژگی‌ها و توانایی‌های خودشان اهمیت داده و آن‌ها را پرورش دهند و به بهترین نوع خود تبدیل شوند. این انیمیشن بهانه خوبی است تا دراین‌باره با فرزندتان گفت‌و‌گو کنید و به او بگویید که انسان‌ها لزوما نباید شبیه به پدر و مادرشان شوند و از آن‌ها الگوبرداری کنند، بلکه می‌توانند توانایی‌های خود را پیدا کنند و آن را به بهترین شکل پرورش دهد. خلاصه: این انیمیشن به کودکان آموزش می‌دهد تا بهترین نوع و شکل خودشان باشند.

این انیمیشن کمدی کشتی با داستانی محکم، فیلمنامه‌ای طنزآمیز، پیامی الهام‌بخش و صداپیشگان فوق‌العاده، یک اثر برجسته است. شرکت WWE Studios که در تولید این انیمیشن مشارکت داشته، سابقه‌ای طولانی در ترویج برند سرگرمی کشتی کج دارد و در تولید فیلم‌های مختلف از کمدی‌های عاشقانه کریسمس تا فیلم‌های اکشن و حتی انیمیشن‌های اقتباسی از کارتون‌های مشهور مانند اسکوبی دو و جتسون‌ها نقش داشته است. اما با تولید انیمیشن Rumble، این استودیو از سایه این آیکون‌های انیمیشنی خارج شده و هویت مستقل خود را به نمایش می‌گذارد. جالب است که داستان این استودیو شباهت‌هایی با شخصیت‌های وینی و استیو در فیلم دارد: آنها در حاشیه رشد کرده‌اند و از کسانی که در خط مقدم بودند، آموخته‌اند و در این اولین تلاش مستقل خود، امضای منحصر به فرد خود را بر یک کمدی ماجراجویی کودکانه گذاشته‌اند که واقعاً موفق است. همکاری با شرکای باتجربه‌تر از جمله Paramount Animation، Walden Media و Reel FX نیز احتمالاً به آنها کمک کرده است. مت لیبرمن، نویسنده فیلمنامه، نیز با آثار اخیر پرمخاطبی مانند Scoob!، The Christmas Chronicles و Free Guy، اثبات شده است. اگرچه همیش گریو برای اولین بار کارگردانی می‌کند، اما سابقه رهبری خلاقانه در دریم‌ورکس انیمیشن داشته است، بنابراین انتخاب او ریسکی نبود. با این حال، فارغ از اینکه مشارکت WWE در ابتدای پروژه بوده یا در پایان، احتمالاً این استودیو بیش از سایر عوامل با این فیلم کشتی کج مرتبط خواهد شد، زیرا ستاره‌های این استودیو در آن حضور دارند.انتخاب‌های هوشمندانه‌ی داستان‌گویی به سازندگان این فیلم اجازه می‌دهد تا به شیوه‌ای سرگرم‌کننده و خودآگاهانه، به معرفی سبک کشتی حرفه‌ای WWE بپردازند و در عین حال، زمینه‌ای برای گفتگوی خانواده‌ها در مورد ماهیت این ورزش فراهم کنند. در ابتدا، فیلم به این موضوع می‌پردازد که برخی مسابقات کشتی حرفه‌ای، نتایج از پیش تعیین‌شده دارند. شخصیت «تنتاکولار» یک کشتی‌گیر «هیل» در سبک WWE است که با صحبت در مورد خودش در شخص سوم، خود را بزرگ جلوه می‌دهد. همچنین، فیلم با نشان دادن اجرای حرکات رقص توسط «استیو»، به ظرافت و مهارت‌های لازم در مسابقات کشتی حرفه‌ای اشاره می‌کند. علاوه بر این، وقتی کشتی‌گیران شما هیولاهای غول‌پیکر هستند، صحنه‌هایی مانند خفه کردن حریف، کمتر نگران‌کننده و قابل تقلید به نظر می‌رسند. البته، WWE به عنوان یک برند، فیلم‌هایی را تولید می‌کند تا به عنوان وسیله‌ای تبلیغاتی برای ورزشکاران خود (مانند ستاره‌های WWE، رومن رینز، بکی لینچ و جو آنوآیی که صداپیشگی شخصیت‌ها را بر عهده دارند) عمل کند و طرفداران جدیدی را جذب نماید؛ بنابراین، تا حدی می‌توان آن را یک تبلیغ تجاری در نظر گرفت. اما تیم حرفه‌ای فیلمسازی، با هدایت نتیجه نهایی، یک فیلم ورزشی سرگرم‌کننده و خوش‌ساخت ارائه می‌دهد و ثابت می‌کند که WWE در نهایت آماده است (بله، آماده‌ی «رَمبل» است).