هفته‌ی طولانی‌ترین

کانراد والمانت (جیسون بیتمن) مردی است که به طور کامل به سخاوت والدین ثروتمندش وابسته است، آنها هر آنچه او بخواهد و نیاز داشته باشد را برایش فراهم می‌کنند. اما زمانی که ازدواج والدینش به مشکل برمی‌خورد، کانراد قربانی می‌شود و مجبور به پرداخت مخارج خود می‌شود، کاری که از پس آن بر نمی‌آید. در همین زمان او با بئاتریس (اولیویا وایلد) آشنا می‌شود، زنی که دوست صمیمی کانراد، دیلن (بیلی کروداپ) به او علاقه‌مند است. البته این موضوع احتمالا مانع کانراد نخواهد شد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شباهت‌ها و تفاوت‌های فیلم «هفته‌ی طولانی» با دیگر فیلم‌های کمدی رمانتیک صحبت کنند. آیا این فیلم واقعاً یک کمدی رمانتیک است؟ اگر نه، آن را چه می‌نامید؟
• آیا قرار است هر کدام از شخصیت‌ها الگو باشند؟ چطور می‌توان فهمید؟ چرا کنراد نمی‌تواند از خودش حمایت کند؟ دیدگاه فیلم در مورد ثروت خانواده‌اش چیست؟
• چگونه سیگار در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟

والدین باید بدانند که طولانی‌ترین هفته یک کمدی رمانتیک بسیار خاص است که بر روی یک مرد بالغ (جیسون بیتمن) تمرکز دارد که همیشه به سخاوت والدین ثروتمندش متکی بوده اما ناگهان باید بعد از اخراج از خانه مجللش، راه خودش را برود. زبان تند شامل استفاده‌های فراوان از کلمات نامناسب است؛ همچنین سیگار کشیدن (خانواده‌ی یک شخصیت او را به این کار وادار می‌کنند)، بوسیدن عاشقانه بین زوج‌ها، دو نفر که با هم حمام می‌کنند، زنانی با لباس‌های کم، و صحنه‌ای که یک کامیون به یک موتورسیکلت برخورد می‌کند، وجود دارد. پیام‌های مثبت و الگوها تقریباً وجود ندارند و لحن هوشمندانه و دقیق فیلم احتمالاً بینندگان جوان را درگیر نخواهد کرد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ممکن است شما را ببخشند اگر خودتان را در حال فکر کردن ببینید که آیا قبلاً این فیلم را دیده‌اید یا خیر. این فیلم شروع می‌شود و شبیه یک فیلم وودی آلن به نظر می‌رسد (وقتی که "تحلیلگر" در مورد معضل بیمار خود نظر می‌دهد و موسیقی جاز پرطنین به عنوان پس‌زمینه‌ای می‌آید)؛ و سپس به یک اثر عجیب و غریب از وس اندرسون تبدیل می‌شود (با قاب‌های ثابت و مرکزی، زیبایی‌شناسی رترو و صدای توضیح‌دهنده عجیب و غریب)؛ و همچنین بخشی از فیلم آرتور را به تصویر می‌کشد، با داستانی در مورد وارث ثروتمندی که به کنار خیابان پرت می‌شود. در میانه‌های فیلم، این اثر به یک فیلم کلود لولوش تبدیل می‌شود.تمامی اینها برای گفتن این است که هفته‌ی طولانی وعده‌های زیادی می‌دهد، با لحظاتی از بینش‌های تکان‌دهنده اما در نهایت خسته‌کننده است. این فیلم سعی زیادی می‌کند. این علی‌رغم حضور بازیگرانی است که نه تنها شامل بتمن قابل اعتماد و جذاب است، بلکه شامل کراداپ با استعداد اما دست‌کم گرفته‌شده نیز می‌شود. (او آنقدر خوب است که بقیه را بد جلوه می‌دهد.) وایلد فریبنده است اما به‌صورت گذرا، که واقعا به شخصیتش کمک نمی‌کند. و جنی اسلیت به نظر می‌رسد که در فیلمی کاملا متفاوت قرار دارد. موسیقی، صدای راوی و هرچیزی که این فیلم را بیش از حد پرکار می‌کند را حذف کنید، و هفته‌ی طولانی می‌توانست سریع‌تر، باهوش‌تر و جذاب‌تر باشد.