معرفی شاهزاده خانم شاو

در روز، سامانتا مونتگومری مراقب یک مرکز مراقبت از سالمندان در نیو اورلئان است، شاد، مهربان و ترانه «رویای دور و دراز» را برای ساکنان می‌خواند. او با فقر دست و پنجه نرم می‌کند و هر روز برای غلبه بر سوءاستفاده جنسی دوران کودکی تلاش می‌کند. اما در اوقات فراغت خود، او شاهزاده خانم شاو است، هدیه‌ای با موهای گیلاسی به دنیا که عمیق‌ترین افکارش را اعتراف می‌کند و ترانه‌های خود را برای تلفن می‌خواند، سپس ضبط‌ها را در یوتیوب آپلود می‌کند-- جایی که تا به تازگی، تقریباً هیچ‌کس آن‌ها را ندیده بود. کوتیمَن (یا اوفیر کوتیل) وارد می‌شود، هنرمند اسرائیلی که از قطعات ویرایش‌شده استراتژیک کار منتشرشده در اینترنت توسط موسیقی‌دانان آماتور استفاده می‌کند. در «معرفی شاهزاده خانم شاو»، ما می‌بینیم که کوتیمَن یک نت از نوازنده کیبورد و یک ریف از گیتاریست را برمی‌دارد و همه را با هم می‌دوزد تا آثار جدیدی را «خلق» کند، به همان روشی که یک کلاژساز با چیدمان و تغییر اشیاء پیدا شده، هنر می‌آفریند. الهام‌گرفته از ترانه‌های آ‌کاپلا مونتگومری در یوتیوب، کوتیمَن همراهی‌های سرسبز می‌آفریند. وقتی نسخه او از ترانه «دست‌بردار» او ویروسی شد (تا به امروز ۲.۵ میلیون بازدید)، مونتگومری از «همکار» خود برای اولین بار باخبر شد (واکنش شگفت‌زده او در اینجا ثبت شده است). در نهایت او از کوتیمَن در تل‌آویو دیدن می‌کند، جایی که آن‌ها با هم کار می‌کنند و کنسرتی برگزار می‌کنند که به نظر می‌رسد نقطه اوج زندگی مونتگومری است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تلاش برای غلبه بر تجربیات سخت دوران کودکی صحبت کنند. مونته‌گومری چگونه با گذشته دردناک خود کنار آمده است؟ چه چیزی به افراد کمک می‌کند تا پیش بروند؟
• چه میزان از نقش را فکر می‌کنید شانس در موفقیت افراد در زندگی بازی می‌کند؟ عوامل مثل وضعیت اجتماعی-اقتصادی چگونه احتمال موفقیت فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
• فیلم چگونه یوتیوب را به عنوان یک بستر خلاقانه و همچنین راهی به سوی شهرت و شناخته شدن به تصویر می‌کشد؟ آیا برای کودکان مناسب است که کانال یوتیوب خودشان را راه‌اندازی کنند؟
• آیا برای هنرمندانی مثل کوتیمان که از قطعات و تکه‌هایی از آثار دیگران استفاده می‌کنند تا آثار جدیدی بسازند، منصفانه است؟ مالکیت تا چه حد در وب و سایر حوزه‌های زندگی گسترش می‌یابد؟ چگونه سوالاتی مانند اینها به مفهوم شهروندی دیجیتال مرتبط می‌شوند؟

والدین باید بدانند که مستند پرزنتینگ پرینسس شاو که به تصویر کشیدن سختی غلبه بر سوءاستفاده و محرومیت دوران کودکی است، هم بسیار غم‌انگیز و هم بسیار امیدوارکننده است. سامانتا مونتگومری، که درد و ناامیدی‌هایش را در آهنگ‌هایی که می‌نویسد و در یوتیوب می‌خواند، بیان می‌کند، در مورد بی‌توجهی در دوران کودکی توسط مادرش و سوءاستفاده جنسی توسط دوست‌پسر مادرش صحبت می‌کند. بزرگسالان در حال کشیدن سیگار و ماری‌جوآنا نشان داده می‌شوند. انتظار می‌رود کلمات فاک، شیت، لعنتی، جهنم و اس و همچنین کلمه نیگر را بشنوید. در میان محتوای تندتر فیلم، پیامی وجود دارد که می‌گوید باید به علایق خود بپردازید؛ همچنین پرسش‌های مهمی را در مورد ماهیت مالکیت خلاقانه، به‌ویژه زمانی که اینترنت در میان است، مطرح می‌کند. این فیلم همچنین با عنوان ثرو یو پرینسس شناخته می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلمسازان به درستی مونتگومری را انتخاب کردند؛ عمق درد شخصی او و جدیت تلاش و خوش‌بینی‌اش به این فیلم مضمونی می‌دهد که در غیر این صورت ممکن است فاقد آن باشد. طبق گفته مونتگومری، ایدو هار کارگردان در ابتدا از چند «همکار» یوتیوبی کوتیمان فیلمبرداری می‌کرد، اما به تدریج پرزنتینگ پرینسس شاو به داستانی درباره مونتگومری، کوتیمان و رابطه زیبای آن‌ها تبدیل شد. کوتیمان اگر چیزی نباشد، شایسته تحسین است به خاطر شادی‌ای که با قدردانی از هنر مونتگومری، ارتقای آن و الهام گرفتن از آن به او هدیه داد. این تایید از سوی یک هنرمند دیگر چیزی است که مونتگومری — فقیر، کم‌سواد و تنها — در تمام زندگی‌اش به آن اشتیاق داشت. تماشای اشک شوقی که او بعد از شنیدن نسخه کوتیمان از آهنگش برای اولین بار تجربه می‌کند، لحظه‌ای منحصربه‌فرد است که بیشتر بینندگان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باید همان نوع حقیقت احساسی باشد که مستندسازان به دنبال رسیدن به آن هستند.اما سوالات دشواری همچنان مطرح می‌شوند. کوتیمان نه به هنرمندان دیگر پولی می‌پردازد و نه از آنها اجازه می‌گیرد. این استفاده آزاد از آثار هنری بارگذاری شده در اینترنت، فلسفه جنبش فرهنگ آزاد را بیان می‌کند که با قوانین سختگیرانه حق تکثیر و دیگر اشکال مالکیت و کنترل مالی هنر مخالف است. با این حال، طنز ماجرا این است که تلاش‌های کوتیمان برای استفاده از آثار دیگران و تبدیل آن به هنری بهتر و قابل فروش‌تر، او را - به واسطه شخصیت و انگیزه‌اش - دقیقاً به همان نوع دروازه‌بانی تبدیل می‌کند که بسیاری از هنرمندان بااستعداد اما ناآشنا به مسائل مالی در تلاش برای ترویج آثارشان به دنبال آن هستند. مسئله این نیست که کوتیمان از نظر مالی از آنها سوءاستفاده می‌کند، بلکه این افراد واقعی هستند که به آثار او علاقه‌مندند و از آن استفاده می‌کنند، بنابراین نمی‌توانید از احساس اینکه باید از آنها اجازه گرفته شود، اجتناب کنید. از طرفی مثبت قضیه، در مورد مونتگومری، قدردانی کوتیمان اولین باری بود که او توسط کسی که به او احترام می‌گذاشت، در هنرش تشویق شد. به همین دلیل، دشوار است که از کوتیمان به خاطر امید و احترام به خود که به مونتگومری می‌دهد، خوشمان نیاید. سوالی که فیلم بدون پاسخ می‌گذارد واضح است: اگر تقاضای بازار برای همکاری‌های آنها وجود داشته باشد، آیا مونتگومری درآمد کافی برای ترک شغل روزمره‌اش به دست می‌آورد؟ فیلم در این مورد اظهار نظر نمی‌کند، اما در مصاحبه‌ای بعدی، مونتگومری اعلام می‌کند که او و کوتیمان در آلبومی که در آستانه انتشار است، با هم همکاری کرده‌اند.