قلب مردان را تسخیر کردن

در دلربایی مردان، سال ۱۹۶۳ است و گریس جردن (آنا فریال)، یک زن مطلقه از طبقه اشراف، بعد از مرگ پدرش به خانه برمی‌گردد تا املاک خانوادگی‌شان در جنوب را اداره کند. چون او بی‌پول، بدون مهارت و ۴۰ ساله است، به نظر می‌رسد زمانه حکم می‌کند که برای نجات خانه خانوادگی‌اش، شوهر ثروتمندی پیدا کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تأثیر قانون حقوق مدنی ایالات متحده در سال ۱۹۶۴ بحث کنند. علاوه بر جنسیت و نژاد، چه طبقه‌بندی‌های دیگری در این قانون پوشش داده شده است؟
• درباره نمایش‌های موجود در فیلم بحث کنید. چگونه تنوع فیلم را توصیف می‌کنید؟ چرا نشان دادن طیف وسیعی از شخصیت‌های کامل و پردازش‌شده مهم است؟ چرا نمایش شخصیت‌های پیچیده به جای شخصیت‌هایی که صرفاً «خوب» یا «بد» هستند، مهم است - به‌ویژه اگر در واقعیت ریشه داشته باشند؟
• چگونه فیلم‌هایی مثل «قلب مردان را تسخیر کردن» به زنده کردن تاریخ کمک می‌کنند؟ این فیلم چگونه به شما در درک بهتر زندگی زنان در سال ۱۹۶۳ کمک کرد؟ آیا فکر می‌کنید این فیلم دقیق و درست است؟
• کدام شخصیت‌ها استقامت و پشتکار را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی شخصیتی و مهارت زندگی اغلب با هم پیش می‌روند؟

والدین باید بدانند که «قلب مردان را تسخیر کردن» یک درام الهام گرفته از رویدادهای واقعی در دهه ۱۹۶۰ است که چگونگی گنجاندن حقوق برابر برای زنان در قانون حقوق مدنی ایالات متحده در سال ۱۹۶۴ را بررسی می‌کند. دیدگاه اصلی داستان از نگاه گریس گوردون (آنا فریئل)، یک زن تازه طلاق گرفته و ورشکسته از طبقه اشراف جنوب است که مشکلات مالی او نشان می‌دهد زنان در دهه ۶۰ چقدر بر آینده خود کنترل دارند. شخصیت‌های زن بدون قضاوت، از جذابیت جنسی خود برای بقا در شرایط مالی دشوار استفاده می‌کنند، از کار اداری گرفته تا تلاش برای پیدا کردن شوهر پولدار و یا کار در صنعت سکس. در نور ماه، پشت عریان یک زن دیده می‌شود، اما هیچ صحنه جنسی به جز بوسه‌های کوتاه روی دوربین وجود ندارد. داستان در پس‌زمینه جنبش حقوق مدنی اتفاق می‌افتد، و یکی از همکاران مارتین لوتر کینگ جونیور تلاش می‌کند تا حمایت جامعه سیاه‌پوستان جنوب را جلب کند. موضوعاتی مانند همدلی و پشتکار در داستان وجود دارد، و شخصیت‌پردازی‌ها پیچیده و ظریف است، به طوری که بیننده می‌تواند استدلال‌های آن زمان را هم در حمایت و هم در مخالفت با حقوق مدنی و حقوق زنان بشنود. زبان‌های زن‌ستیز و نژادپرستانه (واژه‌هایی مانند darkie، piece of ass، و N-word) به عنوان بخشی از تلاش فیلم برای ترسیم تصویری اصیل از آن دوران استفاده شده است؛ و همچنین واژه‌هایی مانند s--t، f--k، و دیگر کلمات تند و زننده. شخصیت‌ها الکل مصرف می‌کنند و سیگار می‌کشند، هم سیگار برگ و هم سیگار معمولی. یک دعوای بار، سوءاستفاده خانگی تلویحاً نشان داده می‌شود، و شخصی به عنوان تهدید، شلیک می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

فیلم اس.ای. دِرُز با ظاهری اولیه از یک کمدی رمانتیک دهه ۶۰ میلادی، به روزهای گذشته آمریکا نگاهی نوستالژیک می‌اندازد و سپس به‌روشنی نشان می‌دهد که چقدر از آن روزها فاصله گرفته‌ایم. این فیلم به بیننده یادآوری می‌کند که نه چندان دور، بسیاری زنان را به جز برای مراقبت از شوهر و فرزندانشان «بی‌فایده» می‌دانستند. دهه ۶۰ میلادی زمانی بود که پدرسالاری در ایالات متحده به اوج مدرن خود رسیده بود: جنبش اولیه زنان در دهه‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰ فروکش کرده بود و پذیرش گسترده‌تری از این ایده وجود داشت که زن به مردی نیاز دارد تا از او مراقبت کند. بدون مرد، زنان در ایجاد امنیت مالی با دشواری بیشتری مواجه بودند؛ در اینجا، زنان از همه اقشار را می‌بینیم که احساس می‌کنند باید به جنسیت خود متکی باشند تا بتوانند به زندگی ادامه دهند.در ابتدا گریس را داریم که املاک پدرش را به ارث می‌برد، اما بعد متوجه می‌شود که پول تمام شده است. او فکر می‌کند مهارت قابل‌استفاده‌ای ندارد، بنابراین به دنبال شوهر ثروتمندی می‌گردد. سپس فیلم به آرامی به سمت دیگر زنان نیز گسترش می‌یابد تا تصویری گسترده‌تر از تبعیض جنسی در اوایل دهه 60 به ما بدهد. مانند یک درخت، داستان شاخه‌های خود را گسترش می‌دهد و موضوع داغ سیاسی آن روزها را برجسته می‌کند: "جیم کرو باید برود." شخصیت‌های مرد، چه سیاه و چه سفید، طیف وسیعی از نگرش‌های آن دوران را به تصویر می‌کشند: برخی به دنبال برابری هستند، درحالی‌که دیگران احساس می‌کنند پیشرفت‌های زیادی کرده‌اند، پس چرا باید آشوب به پا کنند؟ شنیدن استدلال‌های آن دوران از زبان شخصیت‌هایی که شرور نیستند، اتفاقی است که در فیلم‌هایی با موضوع نژاد، جنسیت و قدرت به ندرت رخ می‌دهد. کاش داستان "قلب مردان را تسخیر کردن" واقعی بود. اما واقعیت این است که اقدامات سیاسی که "جین کرو" و جیم را از بین برد، چندان شریفانه نبود. اما به شرطی که با این واقعیت کنار بیایید که این فیلم کمی در واقعیت جایگزین قرار دارد، نگاه عمیقی به نوجوانان ارائه می‌دهد تا دریابند از دهه 60 به بعد چقدر تغییر کرده‌ایم و چرا نباید به عقب برگردیم.