بزرگترین بازنده

در برنامه تلویزیونی "بزرگترین بازنده"، دو تیم از شرکت‌کنندگان با اضافه وزن شدید با یکدیگر رقابت می‌کنند تا ببینند چه کسی می‌تواند در مدت 100 روز بیشترین وزن را کاهش دهد. جایزه چیست؟ سلامتی بهتر و 250,000 دلار. در هر قسمت از این برنامه، 14 شرکت‌کننده را دنبال می‌کنیم که یاد می‌گیرند چگونه تغذیه سالم‌تری داشته باشند، ورزش کنند و عادات سالم را در تلاش برای کاهش وزن حفظ کنند. هر کدام از شرکت‌کنندگان دلایل خاص خود را برای برنده شدن دارند. برخی از آنها از خانواده‌های چاق و دارای اضافه وزن می‌آیند و می‌خواهند این چرخه را برای فرزندان خود متوقف کنند؛ برخی دیگر قبلاً لاغر و فعال بودند و می‌خواهند به فرم مناسب‌تری برسند. همه آنها در یکی از دو تیم (قرمز و آبی) قرار می‌گیرند و با مربیان خود کار می‌کنند. در طول رقابت، شرکت‌کنندگان ورزش می‌کنند، تغذیه سالم دارند و در مجموعه‌ای از چالش‌ها شرکت می‌کنند. هدف آنها اطمینان از این است که تیمشان در وزن‌کشی هفتگی، بالاترین درصد کاهش وزن را داشته باشد، زیرا تیم بازنده باید یکی از اعضای خود را حذف کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد واقعیت‌های دنیایی که در آن بدن‌های لاغر ارزشمند، بدن‌های چاق مورد تمسخر قرار می‌گیرند و غذاهای ناسالم و لذیذ به‌طور گسترده‌ای در دسترس هستند، صحبت کنند.
• چرا لاغری اینقدر در مد است و چگونه تصاویر سلبریتی‌های خوش‌اندام که در رسانه‌ها می‌بینیم، بر ادراک ما از بدن خودمان تاثیر می‌گذارد؟ چرا بچه‌های چاق مورد تمسخر قرار می‌گیرند و چرا افراد سنگین وزن اغلب در تلویزیون و فیلم‌ها دستمایه شوخی قرار می‌گیرند؟
• آیا آمریکایی‌ها به طور کلی تمایل به پرخوری دارند؟ آیا واقعاً اینقدر گرسنه هستیم، یا دلایل دیگری وجود دارد؟ منظور از "همه چیز به اندازه" واقعاً چیست؟ آیا همه رژیم‌های غذایی واقعاً سالم هستند؟ و آیا چیزی به نام لاغر بودن بیش از حد وجود دارد؟

والدین باید بدانند که این مجموعه رقابتی واقع‌نما تقریباً به‌طور انحصاری با کاهش وزن و اثرات اضافه وزن سر و کار دارد. این مجموعه بر مزایای تغییرات سالم و بلندمدت در سبک زندگی مرتبط با رژیم غذایی و ورزش تأکید دارد، اما زاویه رقابتی کاهش وزن ممکن است بینندگان تأثیرپذیر را به لاغر شدن سریع بدون نظارت پزشک تشویق کند. شرکت‌کنندگان همچنین از مسخره شدن به خاطر اندازه بدنشان می‌گویند و صریحاً از نگرانی خود مبنی بر اینکه ممکن است عمرشان به اندازه‌ای نباشد که بتوانند بزرگ شدن بچه‌هایشان را ببینند، صحبت می‌کنند. جدایی طولانی‌مدت آنها (تا ۱۰۰ روز) از دوستان و عزیزانشان نیز ممکن است برای بینندگان حساس دشوار باشد.

اگرچه برنامه تلویزیونی بیگست لوزر از جذابیت و درام برخی از برنامه‌های واقع‌نمای دیگر مانند سروایور (که از نظر ساختار به آن شباهت دارد) و بچلر برخوردار نیست، اما همزیستی مداوم شرکت‌کنندگان (زندگی، غذا خوردن و ورزش کردن در کنار هم) به این معنی است که هنوز هم لحظات دشواری وجود دارد. وقتی تیم‌ها در چالش‌ها شکست می‌خورند، اغلب به شدت با یکدیگر بحث می‌کنند که چه کسی باعث شکست شده یا به اندازه کافی تلاش نکرده است. علاوه بر این، آنها مدام با غذاهای پرکالری وسوسه می‌شوند و اغلب از تمرینات روزانه سخت و طاقت‌فرسا ناراحت می‌شوند.شرکت‌کنندگان این برنامه تلویزیونی به‌خوبی می‌دانند که هدف از کاهش وزن، شبیه شدن به یک سوپرمدل نیست، بلکه داشتن زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر است. مربیان این برنامه، درحالی‌که بسیار سختگیر هستند، اما بسیار تشویق‌کننده و حساس عمل می‌کنند و مجری برنامه هم همزمان نقش یک مربی و یک مادر حساس را بازی می‌کند. این برنامه تلویزیونی، درحالی‌که یک رقابت سخت است، اما پیام آن برای همه مفید است: درست غذا بخورید و ورزش کنید تا سالم باشید و وزن خود را به‌طور طبیعی کم کنید.