تراويس اسکات: ببين مامان، من مي‌تونم پرواز کنم.

تراويس اسکات: نگاه کن مامان، من می‌تونم پرواز کنم نگاهی اجمالی به زندگی سوپراستار موسیقی تا زمان انتشار آلبوم نامزد جایزه گرمی ۲۰۱۸ او، آستروورلد، و حوالی آن دارد. از شروع ساده در هیوستون تا پر کردن ورزشگاه‌ها از طرفداران پرشور شیرجه‌روی روی صحنه، این مستند پنجره‌ای به زندگی اسکات در زمانی است که برای اولین بار پدر می‌شود، در آرکانزاس به خاطر «تحریک شورش» دستگیر می‌شود، در سوپر بول اجرا می‌کند، و کلید شهر هیوستون را از طرف شهردار دریافت می‌کند، که همچنین به طرفداران همشهری قول می‌دهد هیوستون، به خاطر آلبوم آستروورلد (نام‌گذاری شده به نام پارک موضوعی محبوب هیوستون که در سال ۲۰۰۵ تخریب شد)، به زودی یک پارک تفریحی جدید خواهد داشت. از همه این اوج‌ها تا پایین‌های نامزدی جایزه گرمی که در سه مورد ناموفق بود، تراويس اسکات: نگاه کن مامان، من می‌تونم پرواز کنم زندگی جنون‌آمیز اسکات را هم روی صحنه و هم خارج از آن به نمایش می‌گذارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اثرات مثبت موسیقی صحبت کنند. در مستند تراویس اسکات: نگاه کن مامان، من می‌تونم پرواز کنم، بسیاری از طرفداران اسکات در مورد اینکه موسیقی او چگونه به آنها در زمان‌های دشوار کمک کرده است، صحبت می‌کنند. موسیقی چگونه می‌تواند به افراد، به ویژه نوجوانان، که ممکن است با مشکلاتی روبرو باشند، کمک کند؟
• این مستند موسیقی را در مقایسه با مستندهای مشابهی که قبلاً دیده‌اید، چگونه ارزیابی می‌کنید؟
• آیا این یک مستند واقعی بود یا یک ویدیوی تبلیغاتی برای اسکات و موسیقی‌اش؟ آیا می‌تواند هر دو باشد؟

والدین باید بدانند که تراویس اسکات: نگاه کن مامان، من می‌تونم پرواز کنم مستندی است در مورد صعود اسکات به اوج دنیای موسیقی و انتشار آلبوم ۲۰۱۸ او به نام آستروورلد. انتظار فحاشی مداوم را داشته باشید، از جمله کلمات فاک، مادر فاکر و ان ورد. در این مستند همچنین افراد در حال کشیدن ماری‌جوانا و سیگار و نوشیدن الکل نشان داده می‌شوند. در تصاویر کنسرت، طرفداران درگیر مشت‌زنی می‌شوند؛ برخی از آنها زخمی می‌شوند و توسط جمعیت به سمت آمبولانس‌های منتظر بلند می‌شوند. یکی از محافظان اسکات در حال قدم زدن پشت سر او با یک تفنگ تهاجمی نشان داده می‌شود. این مستند همچنین ریشه‌های اسکات در هیوستون، آغاز فروتن او و شهادت طرفداران متعهد او را پوشش می‌دهد که در مورد اینکه موسیقی او چقدر در دوران سخت به آنها کمک کرده است، صحبت می‌کنند. با این حال، در نهایت این چیزی بیش از یک ویدیوی تبلیغاتی برای اسکات، حرفه موسیقی او و آستروورلد نیست. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این مستند برای طرفداران پروپاقرص تراویس اسکات بهترین است. تراویس اسکات: نگاه کن مامان، من می‌تونم پرواز کنم، اسکات را در اوج زندگی‌اش نشان می‌دهد: تولد اولین فرزندش، اجرا برای هزاران طرفدار پرشور که از روی سن شیرجه می‌روند، اجرا در برنامهٔ نیمه‌وقت سوپر بول ۲۰۱۹ (حتی اگر انتقادهای بسیاری در مورد این اجرا در سایهٔ اتهامات کالین کپرنیک مبنی بر نژادپرستی نهادینه در NFL وجود داشته باشد)، اتمام آلبوم آستروورلد، دریافت سه نامزدی گرمی برای آستروورلد، و دریافت کلید شهر هیوستون، زادگاهش، از سوی شهردار. بدون شک، این موفقیت‌های بسیاری است.در سراسر مستند لحظاتی وجود دارد که به نظر می‌رسد، عمدی یا غیرعمدی، ادای احترام به دیگر ستارگان در مستندهایشان باشد. اسکات قبل از نمایش پشت صحنه دعا می‌کند، مثل مدونا در مستند حقیقت یا جرأت، با گروه صحنه بداخلاقی می‌کند، مثل بیانسه در مستند بازگشت به خانه، تلاش می‌کند جمعیت خشن را آرام کند، مثل میک جگر در مستند پناه بگیر، با طرفداران بازی می‌کند، مثل باب دیلن در مستند به عقب نگاه نکن. شاید این ثابت کند که واقعاً چیزی جدید زیر آفتاب نیست، ریتم ادامه دارد و غیره. شاید، اما هیچ‌کدام از این‌ها واقعاً باعث نمی‌شود مستند احساسی به جز یک فیلم تبلیغاتی/ویدئوی تبلیغاتی طولانی داشته باشد. و حتی با لحظاتی که شروع فروتنانه اسکات و عشق ادعایی او به طرفدارانش را نشان می‌دهد، دشوار است که جز اشک تمساح بر لحظه «غم‌انگیزترین» مستند، یعنی وقتی اسکات در سه نامزدی جایزه گرمی برای آلبوم آستروورلد شکست می‌خورد، ریخته شود. برداشت نهایی، برای کسانی که قبلاً طرفدار نبودند، نگاهی از پیش ساخته‌شده به یک سوپراستار خودشیفته دیگر است.