حرکت خود را انجام دهید

دانی (درک هاف)، یک رقصنده خیابانی از نیواورلئان که برای امرار معاش تلاش می‌کند، به نیویورک می‌رود تا به برادرش نیک (وسلی جاناتان) بپیوندد که در فیلم «حرکت خود را انجام بده» یک کلوب شبانه زیرزمینی اداره می‌کند. در اولین شب دانی در شهر، او بر روی بار با آیا (ستاره پاپ کره‌ای بوآ) می‌رقصد، اما رابطه عاشقانه آنها زمانی که متوجه می‌شوند برادر آیا، کاز (ویل یون لی)، شریک سابق و رقیب فعلی نیک است و کلوب رقیبی را اداره می‌کند، تقریباً از بین می‌رود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چگونه فیلم "حرکت خود را انجام بده" از سکانس‌های رقص برای نشان دادن کشش و جاذبه جنسی رو به رشد بین دانی و آیا استفاده می‌کند. این روش چگونه با فیلم‌های عاشقانه معمولی تفاوت دارد؟ با دیگر فیلم‌های رقصی که دیده‌اید چگونه مقایسه می‌کنید؟
• چگونه عشق دانی و آیا به رقص آنها را به هم نزدیک می کند؟ چگونه خانواده هایشان آنها را از هم دور نگه می دارند؟ چرا فکر می کنید خط داستانی "عاشقانی که ستاره ها برایشان بد طالع بوده اند" در درام های عاشقانه بسیار محبوب است؟

در فیلم "حرکت خود را انجام بده" که داستان عاشقانه‌ای به سبک رومئو و ژولیت است، والدین باید بدانند که در صحنه‌های باشگاه شبانه بروکلین اتفاق می‌افتد. برادران شخصیت‌های اصلی باشگاه‌های رقیب دارند و درگیر یک دشمنی تلخ هستند، اما دو عاشق جوان به دلیل مهارت‌های رقص خود به هم جذب می‌شوند. در این فیلم که با بازی درک هاف (از برنامه تلویزیونی رقص با ستارگان) و ستاره پاپ کره جنوبی بوآ همراه است، انتظار می‌رود که صحنه‌های رقص پر جنب و جوشی وجود داشته باشد. همچنین در صحنه‌های باشگاه شبانه مقدار زیادی نوشیدنی وجود دارد و چند دعوای فیزیکی و تیراندازی از داخل خودرو اتفاق می‌افتد (که باعث ترس و هرج و مرج می‌شود اما کسی آسیب نمی‌بیند). محتوای جنسی شامل بوسیدن، فلیрт کردن، صحبت در مورد رابطه جنسی و این که شخصیت‌ها شب را با هم گذرانده‌اند؛ می‌شود. زبان فیلم مداوم نیست اما شامل کلمات "شیـ"، "احمق" و (به ندرت) "فحش" می‌شود.

ستارگان فیلم «حرکت خود را انجام بده» بیشتر به خاطر مهارت‌های رقص‌شان شناخته می‌شوند تا بازیگری‌شان، و این موضوع در فیلم مشهود است. هاف و بوآ بازیگران خشک و بی‌انعطافی هستند که به نظر می‌رسد در صحنه‌های دراماتیک احساس راحتی نمی‌کنند. با این حال، وقتی در کف رقص هستند، جرقه‌ای بین آن‌ها زده می‌شود، و این همان جایی است که فیلم باید بیشتر زمان خود را در آن می‌گذراند. متاسفانه، این اتفاق نمی‌افتد. این موضوع باعث تاسف است، زیرا داستان فیلم بسیار کلیشه‌ای است و نتوانسته است تعلیق زیادی ایجاد کند. کار فیلمبرداری نیز به گونه‌ای است که تماشای فیلم را دشوار می‌کند. هدف از ساخت یک فیلم رقص چیست، اگر قرار نباشد رقص در آن برجسته باشد؟ بنابراین، منطقی نیست که زمان زیادی را صرف بزرگ‌نمایی و گرفتن نمای نزدیک از بالاتنه رقصندگان کنیم. بگذارید رقص خود حرف بزند. یا در این مورد، خود بازیگری.