پایپر

داستان یک جوجه‌ی «آبچیلیک» بامزه است که به تازگی متولد شده و وقت آن رسیده است تا با جهان اطرافش ارتباط برقرار کند. «پایپر»، روایت‌گر کسب شناخت است. جوجه‌ی کوچک، با ترسی که از محیط دارد، ترجیح می‌دهد، منتظر غذای مادر باشد؛ اما مادر، باتدبیر است و می‌خواهد از دلبندش، موجودی جسور و مستقل بسازد. جوجه‌ی کوچک ما گرسنه است و باید هرچه سریع‌تر غذایی فراهم کند. طولی نمی‌کشد که او با بحران‌های زندگی مواجه می‌شود. او نمی‌داند با امواج زیبا؛ اما بی‌رحم دریا چه کند، او باید بر مرگ غلبه کند. آبچیلیک کوچک، هرچند با ترس و لرز؛ اما درنتیجه‌ی یک تجربه‌ی‌ بی‌نظیر، حقیقت را در زیر آب پیدا می‌کند. طولی نمی‌کشد که در امتحان خطر محیط، سربلند می‌شود. حالا او آنقدر تواناست که می‌تواند به هم‌نوعانش نیز کمک کند.

• اگر جای جوجه بودی، مانند او می‌ترسیدی؟ ترس‌های تو شبیه جوجه آبچیلیک است؟ چه شد که جوجه توانست بر ترس خود غلبه کند؟ اینکه خودت کاری را امتحان کنی، بهتر است یا با کمک دیگران؟ خلاصه: وقتی از چیزی می‌ترسیم، باید فرار کنیم؟

اگر کودک شما در سنی باشد که قدرت تصور آنچه را که نیست دارد، قطعاً رفتار مادر آبچلیک را با مادر خود مقایسه می‌کند و احتمالاً از رفتار اولیه‌ی مادر جوجه تعجب می‌کند؛ چون حالتی غیر از آن را در دنیای واقعی دیده است. سعی کنید برای او، میان تجربیات رشد حیوانات و تجربیات کودک انسان ارتباط برقرار کنید و به کمک خودش، به مقایسه‌ای صحیح برسید. درباره‌ی ترس‌هایش با او صحبت کنید. خلاصه: به کودکتان کمک کنید تجربیات خود را با تجربه‌ی رشد آبچیلیک مقایسه کند.