هنری پیر

در فیلم "هنری پیر"، داستان در سال 1906 رخ می‌دهد، جایی که هنری بیوه (تیم بلیک نلسون) در یک مزرعه کوچک در قلمروی اکلاهما با پسر نوجوانش وایات (گاوین لوییس) کار می‌کند. گاهی اوقات عمو وایات/شوهر خواهر هنری، ال (تریس آدکینز)، سر می‌زند تا کمک کند. وایات مشتاق چیزهای متفاوت و هیجان‌انگیز است، اما هنری بسیار سختگیر و کمی بدبین است. وقتی اسب سواری بدون سوار با زین خونین ظاهر می‌شود، هنری شروع به تحقیق می‌کند و مردی را پیدا می‌کند که نزدیک مرگ است و کیفی پر از پول کنارش است. هنری با اکراه هر دو مرد و پول را با خود به خانه می‌برد؛ مدت زیادی طول نمی‌کشد که سه سوارگر به دنبال مردی به نام کاری (اسکات هیز) می‌آیند. هنری باید قبل از شروع تیراندازی تصمیم بگیرد به چه کسی اعتماد کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم «هنری پیر» صحبت کنند. دیدن این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ آیا هیجان‌انگیز یا شوکه‌کننده بود؟ فیلم چه چیزهایی را نشان داد یا پنهان کرد تا این اثر را ایجاد کند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• پیام این فیلم چیست؟ آیا راهی برای بخشیده شدن گذشته‌ای خشونت‌بار وجود دارد؟ چرا یا چرا نه؟
• چه چیز ژانر وسترن را جذاب می‌کند؟ چه چیزهایی درباره‌ی اینکه آمریکایی‌ها چه کسانی بودند و اکنون چه کسانی هستند، به ما می‌گوید؟
• هنری یک الگوی رفتاری است؟ چرا فکر می‌کنید در جوانی، مردم را تشویق می‌کرد که از او پیروی کنند یا الگوی او باشند؟
• آیا متوجه کمبود تنوع در نمایش فیلم شدید؟ آیا می‌توانید فیلم‌هایی را به یاد بیاورید که داستان‌های گذشته ایالات متحده را روایت کنند اما در عین حال شامل شخصیت‌های رنگین‌پوست باشند و یا بر آنها متمرکز شوند؟

درباره فیلم هنری قدیم: فیلم هنری قدیم یک فیلم کلاسیک و وسترن کوچک با بازی تیم بلیک نلسون (در بالاد بستر اسکروگز) است که نقش یک کشاورز/پدر مجرد را بازی می‌کند که مهارت‌های قدیمی تیراندازی او بار دیگر به کار گرفته می‌شود وقتی که او یک غریبه زخمی را نجات می‌دهد. اگرچه صحنه‌های جنسی و نوشیدن الکل در فیلم وجود ندارد، اما خشونت شدیدی وجود دارد، از جمله استفاده از اسلحه‌های سنگین و تیراندازی، ضرب و جرح با چاقو، زخم‌های خونین و پاشیدن خون، شلیک و کشته شدن شخصیت‌ها، مبارزه و سایر صحنه‌های ناخوشایند و شوکه‌کننده. یک پسر نوجوان اسلحه شلیک می‌کند. زبان فیلم گاه به گاه شامل استفاده از کلمات «لعنت»، «کثافت»، «پسر سگ»، «نامشروع» و غیره می‌شود. این فیلم به خوبی ساخته و روایت شده است و به طرفداران بالغ ژانر وسترن توصیه می‌شود.

نلسون که به خوبی در این فیلم وسترن کلاسیک ایفای نقش کرده، در مرکز آن قرار دارد. این فیلم از فضاهای به‌خوبی تعریف‌شده‌ای برای کاوش در مضامین خشونت، ریسک و احتیاط استفاده می‌کند و ضربات غافلگیرکننده‌ای نیز وارد می‌کند. فیلم «هنری پیر» با روایت هنری آغاز می‌شود و یادآوری نلسون در نقش باستر اسکراگز در بخش آغازین فیلم وسترن آنتولوژی «بالاد باستر اسکراگز» ساخته جوئل و اتان کوئن، دشوار است. او با شادی و درخشش و خواندن آواز روایت می‌کند. اما به‌جز اینکه یک تیرانداز است، شخصیت نلسون در اینجا نمی‌تواند متفاوت‌تر باشد. هنری عصبی و پارانویید است و به‌عنوان یک کشاورز «پایان پذیرفت»، گویی که هیچ چیز دیگری را سزاوار نبود. هر فکر و حرکت او درباره کنترل و محافظت کردن است، اگرچه ظاهر او خلاف آن را نشان می‌دهد. او کوچک و لاغر به نظر می‌رسد، با موهای رشته‌ای و یک دندان نیش نامناسب. (ظاهر می‌تواند فریبنده باشد.)نویسنده و کارگردان پاتسی پونسی رولی، کار جای دادن هنری و سایر شخصیت‌ها در بستر فیلم را به خوبی انجام داده است. تقریباً تمام اکشن فیلم در مزرعه اتفاق می‌افتد، جایی که هنری به یک تپه چمنزار خیره شده و منتظر است تا متجاوزان از فراز آن ظاهر شوند. در لحظه‌ای که هنری متوجه می‌شود قرار است میهمانی داشته باشند، دوربین به عقب برمی‌گردد و او را کوچک و آسیب‌پذیر در فضای باز رها می‌کند. رابطه هنری با وایات که بی‌پروا و ماجراجو است و تقابلش با کاری (که جذاب و حیله‌گر است)، درام و اصطکاک بیشتری را در خانه رقم می‌زند. حقیقت این است که بیشتر وسترن‌های خوب قرن گذشته، همه این موضوعات را مطرح کرده‌اند و «هنری پیر» واقعاً چیز جدیدی اضافه نمی‌کند، اما آنقدر خوب ساخته شده که ارزش تجربه دوباره این موضوعات را دارد.