بابا نوئل: فیلم

هر سال یک اسباب‌بازی‌ساز ماهر (دیوید هادلستون) و همسرش هدایای کریسمس را به تمام کودکان دهکده‌شان می‌رسانند. اما وقتی در طوفان برفی گرفتار می‌شوند، توسط الف‌های جادویی نجات پیدا می‌کنند که آنها را به قطب شمال می‌برند، جایی که اسباب‌بازی‌ساز و همسرش به بابانوئل و بانو بابانوئل تبدیل می‌شوند و فرصت می‌یابند تا هدایا را به کودکان سراسر جهان برسانند. قرن‌ها کریسمس‌ها به خوبی و خوشی سپری می‌شود تا اینکه یک الف بلندپرواز به نام پَچ (دادلی مور) سیستمی خودکار برای ساخت اسباب‌بازی اختراع می‌کند که در نهایت منجر به تولید اسباب‌بازی‌های بی‌کیفیت و شکننده‌ای می‌شود که کودکان از آن متنفر می‌شوند. پَچ اخراج می‌شود و راهی شهر نیویورک در دهه ۱۹۸۰ می‌شود، جایی که با یک اسباب‌بازی‌ساز شرور و طماع به نام بی.زد. (جان لیتگو) آشنا می‌شود، که کسب‌وکارش در حال ورشکستگی است چون اسباب‌بازی‌های شرکتش ارزان و ناامن هستند. پَچ و بی.زد. شراکت می‌کنند و برنامه‌ریزی می‌کنند تا محصول جدیدی را که پَچ اختراع کرده به بازار عرضه کنند -- آبنباتی که هرکس آن را بخورد بی‌وزن می‌شود. بی.زد. می‌خواهد کریسمس را تحت سلطه خود بگیرد، اما بابانوئل -- با کمک یک یتیم جوان و دخترخواهر مهربان بی.زد. و همچنین پَچ پشیمان -- ایده‌های دیگری دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌های کریسمس صحبت کنند. این فیلم تا چه حد به فیلم‌های کریسمس دیگر شباهت دارد و در چه مواردی با آن‌ها تفاوت دارد؟
• برخی از ارزش‌های مثبت که معمولاً در فیلم‌های تعطیلات به نمایش گذاشته می‌شوند، چیست و چگونه معمولاً ارائه می‌شوند؟
• نظر شما در مورد تغییر لحن، سبک و نگرش از نیمه اول فیلم به نیمه دوم چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم «سنتا کلوز: فیلم» محصول ۱۹۸۵، هم دربارهٔ منشأ سنتا کلوز است و هم داستان یک اسباب‌بازی‌ساز شرور (با بازی جان لیتگو) را روایت می‌کند که با کمک یک الف فراری (با بازی دادلی مور) می‌خواهد کریسمس را به دست بگیرد. اگرچه تغییر ناگهانی لحن فیلم از نیمهٔ اول به دوم کمی آزاردهنده است، اما نگرانی بزرگ‌تر سیگار کشیدن مداوم شخصیت لیتگو است که در تمام طول فیلم سیگار برگ می‌کشد. همچنین در فیلم تبلیغات زیادی برای مک‌دونالد وجود دارد و الفاظ خفیفی مثل «خراب»، «لعنتی» و «جهنم» به کار رفته است. اگرچه فیلم درس‌هایی دربارهٔ کریسمس و بخشش بی‌منت می‌دهد و لحظات بامزه‌ای هم دارد، اما در مجموع ناتوانی فیلم در انتخاب لحن مشخص، لحن بدبینانهٔ نیمهٔ دوم را برای والدین و کودکان کمی آزاردهنده می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

مشکل بزرگ فیلم «سانتا کلوز» تغییر ناگهانی در سبک، لحن و نگرش آن از نیمه اول به نیمه دوم است. در نیمه اول، داستان چگونگی شکل‌گیری سنتا کلوز به نمایش گذاشته می‌شود و فیلم حال و هوای یک فیلم کریسمس سنتی و سالم را دارد. اما در ادامه، لحن فیلم به سمت طنزی بدبینانه‌تر تغییر می‌کند، شاید شبیه به فیلم «اسکروج» در طنز خود، زیرا فیلم به دهه ۸۰ میلادی و شهر نیویورک می‌رود و داستان یک تولیدکننده اسباب‌بازی فاسد و طماع را دنبال می‌کند که می‌خواهد کریسمس (و سود آن) را برای خود تصاحب کند. سنتا کلوز در نیمه دوم گاهی ظاهر می‌شود، اما صحنه‌های او توسط سازنده اسباب‌بازی شرور (با بازی جان لیتگو با شور و حرارتی بیش از حد) و همدست ناآگاهش، با بازی دادلی مور، به سرقت می‌رود.اگر فیلم کاملا مثل نیمه اول بود، یا کاملا مثل نیمه دوم، خیلی بهتر می‌شد. متاسفانه، به عنوان فیلمی که تلاش می‌کند دو فیلم در یک فیلم باشد، در هر دو زمینه ناکام می‌ماند: هم به عنوان تلاشی برای ارائه داستانی دلنشین از منشأ بابانوئل و هم به عنوان طنزی از طمع و حرص دهه ۸۰ میلادی به قیمت روح واقعی کریسمس.