اجرای افتتاحیه

در پرده اول، ویل (جیمی او یانگ) با تماشای استندآپ کمدی با پدرش بزرگ شده و حالا رؤیای تبدیل شدن به یک کمدین را در سر می‌پروراند. اما در اجرای استندآپ‌های خود در شب‌های میکروفن باز به بن‌بست رسیده است. وقتی دوستش کوئین (کن جیونگ) به او فرصت اجرای مقدمه‌ای برای یک برنامه بزرگ را می‌دهد، ویل از شغل بد خود در یک شرکت بیمه استعفا می‌دهد و همه چیز را به امید این فرصت به خطر می‌اندازد. بهتر از آن، قهرمانش، بیلی جی (سدریک اینترتینر) قرار است در این برنامه به عنوان کمدین اصلی حضور داشته باشد. اما ویل برای آخر هفته با کریس (الکس موفات) که از مهمانی و جلب توجه زنان لذت می‌برد، جفت می‌شود و ویل بلافاصله با بدشانسی مواجه می‌شود و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد. آیا او می‌تواند قبل از یکشنبه شب اعتماد به نفس خود را به دست آورد، یا اینکه از رؤیای خود دست می‌کشد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اشاره‌های جنسی و اعمال جنسی در فیلم «The Opening Act» صحبت کنند. چرا فکر می‌کنید که مسائل جنسی اغلب به عنوان یک عنصر طنز در فیلم‌ها و رسانه‌ها به کار می‌روند؟
• چگونه الکل به تصویر کشیده می‌شود؟ آیا قرار است جذاب یا سرگرم‌کننده به نظر برسد؟ آیا پیامدهایی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• ویل از دنبال کردن رویایش ناامید می‌شود؟ برای ادامه دادن چه کارهایی انجام می‌دهد یا تلاش می‌کند؟ آیا تا به حال ناامید شده‌اید؟
• در این فیلم چه شخصیت‌های مثبتی را مشاهده کردید؟ و در مورد کلیشه‌ها چه نظری دارید؟
• کار یک کمدین چگونه است؟ آیا فیلم‌ها آن را سرگرم‌کننده نشان می‌دهند؟ آیا سخت است؟

والدین باید بدانند که «آغاز کار» یک درام کمدی مستقل در مورد جوانی (جیمی او یانگ) است که آرزوی تبدیل شدن به یک کمدین استندآپ را دارد و فرصتی برای اثبات خود پیدا می‌کند. این فیلم بیشتر از اینکه خنده‌دار باشد، جدی و صادقانه است و به‌طور آرام و موثری شخصیت‌محور است، هرچند زبان تند و محتوای بحث‌برانگیز آن باعث می‌شود که بیشتر برای مخاطبان بالغ مناسب باشد. زبان فیلم بسیار تند و تقریباً مداوم است و از کلمات «فاک»، «شیت»، «ان»، «احمق» و موارد مشابه استفاده می‌شود. همچنین برخی از اشاره‌های جنسی قوی، القای تقلب، بوسیدن و فنجانی به شکل آلت تناسلی وجود دارد. زنی عمل جنسی شبیه به سکس دهانی را بر روی مردی انجام می‌دهد، هرچند بیشتر آن خارج از تصویر یا از دید مخاطب پنهان است (هیچ صحنه‌ی گرافیکی نشان داده نمی‌شود). شخصیت‌ها در موقعیت‌های اجتماعی الکل مصرف می‌کنند و شخصیت‌های فرعی مست می‌شوند. همچنین اشاره‌هایی به مواد مخدر وجود دارد. مردی با صورت کبود توضیح می‌دهد که توسط یک پلیس مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. در بخشی از فیلم، تصاویری از مرگ مادر یک کودک بر اثر سرطان نشان داده می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام مستقل شامل چندین کمدین در نقش‌های مختلف است، اما به‌طور عجیبی، خنده‌های کمی دارد؛ با این حال، به شیوه آرام خود کار می‌کند، با شخصیت‌های جذاب و صحنه‌پردازی فریبنده. استیو برن، کمدین، با «آغاز باز» اولین تجربه نویسندگی و کارگردانی خود را رقم می‌زند، و داستانی ساده و تازه‌نفس درباره این است که آیا باید رویای خود را رها کرد یا نه. یانگ در نقش اصلی، حضوری شیرین دارد -- شاید کمی بیش از حد شیرین برای مواجهه با موقعیت‌های عجیب و غریب مثل گیر افتادن زیر تریلر دوست‌دختر یک پلیس یا تصادفاً برداشتن آخرین اکلر شکلاتی متعلق به یک دی‌جی محلی.وقتی سعی نمی‌کند با کنایه‌های احمقانه‌ای مثل آن‌ها بیش از حد خودش را نشان دهد، نمایش افتتاحیه واقعاً حس واقع‌گرایانه‌ای از کار در یک باشگاه را به تصویر می‌کشد. کمدین‌ها یا در مورد معرفی خود بسیار دقیق هستند یا بسیار مبهم (از باشگاه‌ها و کالج‌ها)، و ما می‌آموزیم که هرگز در شب شنبه جوک‌های جدید امتحان نکنیم. کمدین‌های دیگر، از موفات در SNL تا استندآپ‌های کهنه‌کار مثل سید، جئونگ، ویتنی کامینگز و دیگران، بخش‌های خود را به گونه‌ای اجرا می‌کنند که انگار در حال کار و انجام وظیفه هستند و نگران خنداندن تماشاگران فیلم نیستند، که آن‌ها را انسانی‌تر می‌کند. بیل بر ممکن است بهترین شانس را برای خنداندن داشته باشد، نه به عنوان یک کمدین، بلکه در نقش احمقانه رئیس بدِ ویل، با نقل قول‌های الهام‌بخش و گذاشتن کلمه آخر خالی.