حرکات موزون

آلفرد "بوگی" چین (تیلور تاکاهاشی) در فیلم بوگی، دانش‌آموز سال آخر دبیرستان است که امیدوار است به ان‌بی‌ای برسد. پدرش (پری یونگ) که ایده‌آلیست اما خشن است، او را به دنبال رویاهایش می‌راند و مادرش (پاملین چی) که عمل‌گرا است، او را متعادل می‌کند. درام خانوادگی و رابطه بوگی با دوست‌دخترش النور (تیلور پیج) به اوج می‌رسد، زمانی که بوگی با دو انتخاب مواجه می‌شود: رفتن به چین برای بازی بسکتبال یا قبول بورس تحصیلی بسکتبال در یک دانشگاه آمریکایی.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پشتکار صحبت کنند. پشتکار چیست؟ چگونه در فیلم بوگی به نمایش گذاشته شده است؟
• چگونه اهداف خود را تعیین می‌کنید؟ چه اهدافی را تاکنون محقق کرده‌اید؟ چگونه خانواده و دوستانتان از اهداف شما حمایت می‌کنند؟
• چگونه با اختلاف نظرها با خانواده و دوستان برخورد می‌کنید؟
• آیا شما نمایش مثبت در فیلم را متوجه شدید؟ چرا دیدن شخصیت‌های متنوع در رسانه‌ها مهم است؟

والدین باید بدانند که بوگی یک درام ورزشی است که توسط ادی هوانگ نوشته و کارگردانی شده و درباره یک بازیکن بسکتبال مستعد دبیرستانی (تیلور تاکاهاشی) است که رؤیای بازی در ان‌بی‌ای را دارد در حالی که با ناهنجاری‌های خانوادگی دست و پنجه نرم می‌کند. زبان فیلم تند و مکرر است و از کلمات مختلف از جمله شیت و اف و هاس و نیگر استفاده می‌شود. شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند و به نظر می‌رسد رابطه جنسی داشته‌اند؛ طنز و گفتگوهای جنسی وجود دارد. همچنین تهدید به آزار جسمی و آزار کلامی وجود دارد. شخصیت‌ها سیگار (احتمالا تنباکو، احتمالا ماری‌جوآنا) می‌کشند و الکل می‌نوشند. با وجود فقدان خودکنترلی شخصیت اصلی، او مصمم و پایدار است تا به رؤیای خود برسد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

اگر از درام‌های بسکتبال لذت می‌برید، ممکن است تماشای برخی از بازی‌هایی که بوگی در آن‌ها حضور دارد را دوست داشته باشید، اما فیلم در زمینه بررسی شخصیت‌ها و درون‌نگری آن‌ها ضعیف است. اگر در مورد ادی هوانگ نویسنده و کارگردان چیزی خوانده باشید، می‌دانید که گذشته پرتنش او با خانواده‌اش چگونه بر او به عنوان یک بزرگسال تأثیر گذاشته است. وقتی از این زاویه به فیلم نگاه می‌کنید، به نظر می‌رسد بوگی تحت تأثیر برخی از تجربیات شخصی هوانگ ساخته شده است. اما والدین بوگی به همان اندازه که قابل درک هستند، مرموز هم هستند. بینندگان متوجه نمی‌شوند که چرا این زوج که به وضوح از هم متنفرند، با هم مانده‌اند. همچنین متوجه نمی‌شویم که چرا پدر بوگی اصرار دارد که او یک سوپراستار ان‌بی‌ای شود. می‌دانیم که به شیوه خودشان، هر یک از والدین می‌خواهند بهترین‌ها را برای فرزندشان رقم بزنند. با این حال، به دلیل اختلاف نظر آن‌ها حتی در اصول اساسی بهترین‌ها برای بوگی، در نهایت در این فرآیند یکدیگر را از نظر عاطفی نابود می‌کنند. بسیاری از بهترین قسمت‌های فیلم از بازی‌های یونگ و چی نشأت می‌گیرد. شاید فیلم باید بر این بازیگران با تجربه تمرکز می‌کرد، کسانی که پیچیدگی را به فیلمی که در غیر این صورت سرد و بی‌روح است، می‌آورند.نگاهی دقیق‌تر به آنچه که عملکرد نابهنجار خانواده چین را تغذیه می‌کند و اینکه چگونه می‌توانند بر آن غلبه کنند، باعث می‌شود بوگی یک ورودی منحصر به فرد در دنیای فیلم‌های ورزشی باشد. اما فیلم این داستان را به حاشیه می‌راند تا به خاطر یک عشق ناقص بین بوگی و النور قربانی شود. عشقی که سطحی است: در حالی که این جفت شدن به گسترش ایده روابط بین نژادی کمک می‌کند، به نظر می‌رسد بوگی و النور فقط به خاطر اینکه فیلمنامه آن را می‌طلبد، با هم هستند. خود بوگی نیز به عنوان یک دوست پسر و یک بازیکن بسکتبال با استعداد اما خام، بسیار نامحبوب است، بنابراین تا حدودی سخت است که برایش طرفداری کرد. این موضوع به ویژه زمانی که عادت‌ها و ایدئولوژی‌های جنسیت‌گرایانه‌اش را نشان می‌دهد، صدق می‌کند، مانند خیره شدن به قسمت تناسلی النور در حالی که او در حال ورزش است، یا عصبانی شدن از اینکه به او نگفته که قبلاً با رقیبش، مانک (پاپ اسموک) قرار ملاقات داشته است. علاقه بوگی به خودویرانگری در روابطش با والدینش، مربی بسکتبال و النور نمود پیدا می‌کند، که می‌تواند یک عنصر شخصیت جالب برای بررسی باشد. در عوض، داستان بوگی را لوس می‌کند و اجازه رشد به او نمی‌دهد، و او را یک‌بعدی جلوه می‌دهد.