بچه

همه در زندگی ناتاشا (میشل دو سوارته) به نظر می‌رسد که می‌خواهند یک خانواده تشکیل دهند، چیزی که او اصلاً به آن علاقه‌ای ندارد. اما وقتی بچه به‌طور واقعی در دستانش قرار می‌گیرد، با همان سبک زندگی که از آن وحشت داشته روبرو می‌شود. بعد از اینکه تعطیلاتش مختل می‌شود، ناتاشا تلاش می‌کند تا این کودک مرموز را هر چه سریع‌تر از زندگی‌اش خارج کند. به نظر می‌رسد که فرقی نمی‌کند او کودک را کجا رها می‌کند، نمی‌تواند از آن فرار کند. نه تنها کودک همیشه راهی برای بازگشت به او پیدا می‌کند، بلکه مرگ و هرج و مرج نیز در پی آن به جا می‌ماند. هیچ راهی وجود ندارد که این بچه آدم‌ها را بکشد، و هیچ راهی وجود ندارد که این بچه شرور باشد...درست است؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد حضور کودکان در ژانر وحشت صحبت کنند، به‌خصوص که فیلم «بچه» بر کودک به‌عنوان منبع تمرکز دارد. آیا این موضوع فیلم را ترسناک‌تر می‌کند؟ چگونه بچه مردم را می‌ترساند؟ نظر شما در مورد نمایش و استفاده از کودکان در این ژانر توسط رسانه‌ها چیست؟
• صحنه‌ها نشان می‌دهند که نوزاد به مرگ و خشونتی که افراد در این نمایش با آن مواجه می‌شوند، مرتبط است. این نمایش چگونه از خشونت استفاده می‌کند؟ این موضوع چگونه بر ترسناک بودن آن تأثیر می‌گذارد؟

والدین باید بدانند که سریال بِیبی، یک مجموعه کمدی-ترسناک است که دربارهٔ نوزادی مرموز با حال و هوای ترسناک است که به دست زنی مردد می‌افتد. این سریال به بررسی مادری و فرزندپروری می‌پردازد و شخصیت اصلی آن، زنی سیاه‌پوست است که مادری را رد می‌کند. صحنه‌ها اغلب پیامدهای خشونت را نشان می‌دهند، که معمولاً جسدی خونین بر روی زمین است. گاهی نوزاد به شکل موجودی شیطانی ظاهر می‌شود. صحنه‌های ترسناکی وجود دارد که ناگهان کسی ظاهر می‌شود و شخصیت اصلی را می‌ترساند. در مجموع، فضای سریال ترسناک و آزاردهنده است. شخصیت‌ها در حال بوسیدن و نوازش یکدیگر نشان داده می‌شوند و صحنه‌هایی وجود دارد که به رابطه جنسی یا برنامه‌ریزی برای آن اشاره دارد. گاهی افراد لباس‌های خود را تا زیرلباس درمی‌آورند. استفاده مکرر و شدید از کلمات زشتی مانند شَیت، پیس، اف، دامن، دیک، اَس‌هول، شایت، شیت‌هول و هل وجود دارد. همه سیگار می‌کشند و الکل به صورت اجتماعی مصرف می‌شود. شخصیت‌های متنوعی از نژادها و قومیت‌های مختلف، داستان‌های خود را روایت می‌کنند. موضوعات جنسیت، جنسیت و سلامت روان در این مجموعه به تصویر کشیده شده است.

مفهوم فیلم منحصر به فرد است و به طرز عجیبی خوب پرداخت شده است، به خصوص که به عنوان یک کمدی ترسناک ارائه می‌شود. شخصیت اصلی که به طور فعالانه از مادری و بچه‌دار شدن اجتناب می‌کند در حالی که همه در اطرافش دقیقاً برعکس عمل می‌کنند، تضاد جالبی در فیلم ببی ایجاد می‌کند. تعلیق و دیالوگ‌های بامزه باعث می‌شود که بینندگان یک لحظه بخندند و لحظه بعد وحشت‌زده شوند. نمادپردازی بچه به عنوان میزبان/انگل نیز یک نکته جالب توجه است.فضای خشن و ترسناک ممکن است تماشاگران جوان را ناراحت کند. اما در کل، این نمایش با مضامین طنز و خنده‌دار تعادل را برقرار می‌کند، که آن را به یک تماشای سرگرم‌کننده و سبک‌تر برای نوجوانان تبدیل می‌کند.