ماجراجویی‌های بِتسی در مهدکودک

شروع مدرسه برای اولین بار می‌تواند برای یک کودک کوچک خیلی سخت باشد و هدف اصلی ماجراهای مهدکودک بِتسی کمک به بچه‌ها برای سازگاری با محیط مدرسه از محیط خانه است. این مجموعه توسط بتسی کوئین، معلم و نویسنده مهدکودک، ساخته شده و بر یادگیری تحصیلی بتسی تمرکز دارد. درس‌های کوچک درباره سمندرها و عنکبوت‌ها به بتسی و دوستانش کمک می‌کند تا راه‌حلی برای مشکلات هر قسمت پیدا کنند. اما همچنین بر درس‌های رفتاری مثل مسئولیت‌پذیری و هرگز بدون اطلاع دادن به یک بزرگسال به جایی نرفتن تمرکز دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد احساسی که در شروع مدرسه داشتند صحبت کنند و احساساتشان را با بتی مقایسه کنند. والدین: چه اشتباهاتی در کودکی مرتکب شدید؟ چگونه از آن‌ها درس گرفتید؟ کودکان: فکر می‌کنی مدرسه رفتن چطور خواهد بود؟ هیجان‌زده یا ترسیده‌ای؟ چرا؟

والدین باید بدانند که هر قسمت از این کارتون دوست‌داشتنی که برای کودکان پیش‌دبستانی و دانش‌آموزان ابتدایی طراحی شده، شامل یک درس آموزشی پایه و به‌طور محوری، یک درس رفتار اجتماعی است. این بدان معناست که شخصیت‌های کودک در داستان به‌طور مختصر بدرفتاری می‌کنند (مانند دست گذاشتن در بینی، دویدن در طول یک اردو و غیره) تا یک موقعیت یادگیری ایجاد شود.

خبر خوب این است که این نمایش تا حد زیادی به واقعیت وفادار است. این واقعیت که بتی (با صدای دیوِی چیس) فریاد دردآوری سر می‌دهد وقتی متوجه می‌شود که روز اول مدرسه است، به نمایش لبه‌ای می‌دهد که شیرینی آن را متعادل می‌کند، و این برای والدینی که می‌خواهند به همراه فرزندانشان آن را تماشا کنند تا انتقال از خانه به مدرسه را آسان‌تر کنند، یک مزیت است. (والدین، گوش به زنگ باشید تا از طنزهای گاه‌به‌گاه زیرکانه‌ای که فقط برای خنداندن شما در آن گنجانده شده است، لذت ببرید.)کلاس بتیسی از نظر نژادی متنوع است، اگرچه شخصیت‌های اصلی همه سفیدپوست هستند. و شما می‌توانید برخی از "انواع" مختلف را ببینید: اسکات (ریچارد استیون هورویتس) مغز کلاس است؛ مولی (ویکی لوییس) ملکه کلاس است؛ و بیلی (نانسی کارترایت) پسر بیش‌فعال و بیش‌کنجکاو است که عاشق حشرات و خزندگان است. خود بتیسی بیشتر شبیه دختر معمولی است. ماجراجویی‌هایش -- انتخاب شدن برای مراقبت از سیدنی، سمندر کلاس، و زیاد از کارش راضی نبودن، گم شدن در موزه وقتی از پله برقی پایین رفتن می‌ترسد -- ممکن است از نوع روزمره باشد، اما به روشی ارائه می‌شوند که در نهایت دوست‌داشتنی است. بچه‌ها تمایل دارند که خیلی بیشتر از یک کودک ۵ ساله معمولی باهوش باشند، اما به نظر می‌رسد که این موضوع برای برنامه خوب است.