غیرانسان‌ها

در سریال اینهومنز مارول، مدوسا (سرینادا سوان) و بلک بولت (انسون مانت) بر پادشاهی اینهومنزها حکومت می‌کنند، موجوداتی که ظاهری شبیه انسان دارند اما قدرت‌های فراتر از انسان را به نمایش می‌گذارند. اما همه چیز در آتیلان، شهر پنهان‌شان در ماه، آرام نیست. جایی که بیشتر جمعیت در معادن زحمت می‌کشند در حالی که خانواده سلطنتی در ناز و نعمت زندگی می‌کنند. تعادل قدرت سلطنتی به هم می‌خورد وقتی برادر بلک بولت، ماکسیموس (ایوان ریون) کودتا می‌کند و با اعضای طبقه پایین جامعه آتیلان درگیر می‌شود. ماکسیموس و پیروانش استدلال می‌کنند که زمان برابری واقعی در میان اینهومنزها فرا رسیده است. در همین حال در زمین، در حالی که ماده مرموز ترژن آب را آلوده می‌کند، قدرت‌های عجیب و جدید در میان انسان‌ها ظاهر می‌شود. آیا زمان آن فرا رسیده که اینهومنزها نتوانند خود را پنهان کنند و مجبور به مبارزه با دشمنانشان در زمین و ماه شوند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل محبوبیت سریال‌های ابرقهرمانی مثل «این‌هومنز» مارول صحبت کنند. چه چیزی در این نوع شخصیت‌ها برای مخاطبان امروزی جذاب است؟ ابرقهرمانان چه کارهایی می‌توانند انجام دهند که ما نمی‌توانیم؟
• چگونه این انسان‌ها با همکاری و شجاعت در برابر تهدیدات از جهات مختلف مقاومت می‌کنند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌ها اغلب تلاش می‌کنند با ایجاد «عوامل تشدیدکننده» در درگیری‌ها، درام را افزایش دهند. این عوامل پیچیدگی‌هایی هستند که داستان را برای بینندگان جذاب‌تر و احساسی‌تر می‌کنند و ممکن است بینندگان با آن ارتباط برقرار کنند. سریال «این‌هومنز» محصول مارول چگونه این عوامل را در نبرد بین این‌هومنزها و انسان‌ها، و همچنین بین گروه‌های مختلف این‌هومنزها، به کار می‌گیرد؟

والدین باید بدانند که این مجموعه درباره ابرانسان‌هایی با قدرت‌های فرازمینی و چالش‌های آنهاست. همانند دیگر مجموعه‌های ابرانسان‌ها، نبردهای فراوانی در این مجموعه وجود دارد که گاهی خشن و خونین است. شخصیت‌ها در مقابل دوربین کشته می‌شوند و خون را می‌بینیم اما صحنه‌های دلخراش وجود ندارد. این نبردها گاهی تن به تن است و گاهی با قدرت‌های ابرانسانی یا سلاح گرم همراه می‌شود. زبان به سوگندهای ملایم و اندک محدود شده است. مصرف الکل نیز به نوشیدن گاه و بیگاه آبجو یا کوکتل توسط بزرگسالان محدود می‌شود. دو شخصیت با هم رابطه جنسی دارند اما تنها پای در هم تنیده آنها را می‌بینیم که در ریتم حرکت می‌کند و صدای ناله می‌شنویم. زنان و رنگین‌پوستان در این مجموعه نقش‌های قدرتمندی دارند. این مجموعه برای طرفداران نوجوان ابرانسان‌ها جذاب است.

با داستان‌های جذاب و شخصیت‌های گیرا، این اثر ابرقهرمانی امیدوارکننده است، اما از طرفی به‌شدت مبتذل به نظر می‌رسد. تماشاگرانی که به دیدن داستان‌های ابرقهرمانی با دکورهای مجلل‌تر، لباس‌های شیک‌تر و نورپردازی‌های ظریف‌تر عادت کرده‌اند، ممکن است از ظاهر ساده و معمولی این درام ناراضی باشند. بیشتر صحنه‌ها به‌وضوح در استودیوهای صداگذاری فیلم‌برداری شده‌اند (با دکورهایی که ظاهرا از فلش گوردون - نسخه 1936 - الهام گرفته شده‌اند)، کلاه‌گیس‌ها واقعا افتضاح هستند، نورپردازی و گریم‌های ویژه یادآور جلوه‌های ویژه استارترک: نسل بعدی هستند، اما به همان اندازه تاثیرگذار نیستند. و البته جلوه‌های ویژه کامپیوتری. جلوه‌های ویژه کامپیوتری واقعا ضعیف هستند، به‌خصوص سگ بولداگ غول‌پیکر تلپورت‌کننده، لاک‌جاو.با این حال، این مجموعه فاقد جذابیت نیست. قرار دادن بخش عمده‌ای از داستان در شهری ماورایی که شبیه کوه المپ خدایان است، حرکت خوبی است، همچنین تمرکز بر پیامدهای سیاسی جهانی که در آن بسیاری از مردم در رنج و سختی به سر می‌برند تا عده‌ای خاص در آسایش زندگی کنند. اشاره به آلودگی رو به رشد در زمین، زیر داستانی مرتبط دیگر است. با دیدن فرآیند ترژنسیس، که در آن انسان‌های معمولی به صورت عمدی در معرض مه ترژن قرار می‌گیرند تا به انسان‌های فرازمینی تبدیل شوند، بینندگان می‌توانند به صورت تاریک و وهم‌آلود تصور کنند که چه قدرت‌هایی با گسترش ترژن در منابع آب ظاهر خواهد شد. اشتباه نکنید؛ این مجموعه به اندازه لژیون توهم‌زا نیست یا به اندازه مجموعه‌های ابرقهرمانی نت‌فلیکس مثل لوک کیج یا جسیکا جونز گیرا نیست. اما داستان‌سرایی آن جالب است و بینندگانی که عاشق علمی-تخیلی هستند ممکن است خود را در آن غرق کنند، اگر چه شاید تحت تاثیر قرار نگیرند.