جرم و مجازات

دوازده افسر شجاع اداره پلیس نیویورک در فیلم جنایت و مجازات به منظور فاش کردن رازی شرم‌آور از اداره پلیس نیویورک پیش قدم می‌شوند؛ رازی که نشان می‌دهد افسران پلیس ملزم به انجام سهمیه‌های ماهانه برای بازداشت و جریمه هستند. محلات با جرم بالا هدف این سهمیه‌ها هستند و بازداشت جوانان سیاه‌پوست ۱۴ تا ۲۱ سال در آن‌ها مشخصا مورد تاکید قرار گرفته است. بازداشت این شهروندان اقلیت کم‌درآمد، میلیون‌ها دلار درآمد برای شهر - از طریق جریمه و وثیقه - ایجاد می‌کند و باعث شده است که عده‌ای اظهار کنند که شهر از بدن جوانان سیاه‌پوست پول در می‌آورد. همچنین واضح است که مافوق‌های اداره پلیس نیویورک علیه افسرهایی که پیش قدم شده بودند، اقدامات تلافی‌جویانه‌ای انجام داده‌اند؛ با انتقال آن‌ها به شیفت‌های نامناسب، قرار دادن آن‌ها در گشت‌زنی پیاده در وسط زمستان، دادن ارزیابی‌های عملکرد منفی که باعث پایان کار آن‌ها می‌شود و خودداری از ترفیع درجه حتی شایسته‌ترین آن‌ها. برای مثال، افسر رییموند که در آزمون سرجوخگی هشتم شده بود، برای مدت طولانی از ترفیع درجه بازمانده و ارزیابی‌های منفی دروغین دریافت کرد تا مافوق‌هایش بتوانند توقف او را توجیه کنند. اگرچه بخش سهمیه شکایت آن‌ها توسط یک قاضی رد می‌شود، اما شواهد غیرقابل انکاری که توسط افسران جمع‌آوری شده است، نشان‌دهنده این است که مافوق‌ها به طور مرتب دستور داده‌اند که سهمیه‌های بازداشت پر شود. پرونده یک جوان بدشانس، نمونه‌ای از شیوه‌های نژادپرستانه است؛ او متهم به تیراندازی به یک جوان دیگر شده است، علی‌رغم گزارش‌های شاهدان که او را تیرانداز نمی‌دانستند. او یک سال را در زندان گذراند تا اینکه تبرئه شود. با کمک یک افسر پلیس سابق که اکنون یک کاراگاه خصوصی است، پرونده او به دلیل نبود شواهد یک سال پس از بازداشت مختومه اعلام شد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روش‌های مختلف عادی و پذیرفتنی جلوه دادن نژادپرستی صحبت کنند. بر اساس مستند «جرم + مجازات»، اداره پلیس نیویورک چگونه می‌تواند هدف قرار دادن مردان سیاه‌پوست بین سنین 14 تا 21 سال برای دستگیری، چه مجرم باشند و چه نباشند، را توجیه کند؟
• ماموران ادعا می‌کنند که سهمیه‌های دستگیری برای کسب درآمد میلیونی و کمک به کاهش هزینه‌های بودجه‌ای شهر مورد استفاده قرار می‌گیرند. آیا فکر می‌کنید دستگیری شهروندان قانون‌مند به عنوان روشی برای کسب درآمد برای شهر عادلانه است؟ چرا یا چرا نه؟
• برای جلب توجه به نژادپرستی و بی‌عدالتی سیاست سهمیه بازداشت شهر، افسران پلیس خطر اخراج را به جان خریدند. چرا فکر می‌کنید افسران پلیس کمتری برای کمک به تغییر این رویه پیش قدم شدند؟
• چه ویژگی‌های شخصیتی و نقاط قوتی در اینجا به نمایش گذاشته شده است؟

«جنایت و مکافات» مستندی است که در سال ۲۰۱۸ منتشر شده و داستان «دوازده‌تن از پلیس نیویورک» را روایت می‌کند؛ گروهی از افسران پلیس شهر نیویورک که علیه اقدامات نژادپرستانه‌ی غیرقانونی که از سوی اداره‌ی پلیس انجام می‌شد، شکایت کردند. این افسران از سوی مافوق‌های خود تحت فشار بودند تا هر ماه بدون دلیل دست به بازداشت افرادی بزنند و جریمه‌هایی بی‌اساس صادر کنند تا سهمیه‌های غیرقانونی تعیین‌شده توسط اداره را تکمیل کنند. وقتی این افسران از دستورها سرپیچی کردند، مافوق‌هایشان در اداره‌ی پلیس نیویورک، در اقدامی تلافی‌جویانه، آنها را به شیفت‌های نامناسب فرستادند، به عنوان نیروی پیاده به گشت‌زنی فرستادند، ارزیابی عملکرد منفی برای آنها صادر کردند و حتی شایستگی‌هایشان را نادیده گرفتند و از ارتقای شغلی آنها ممانعت کردند. در یکی از پرونده‌ها، نوجوانی به شلیک گلوله به نوجوانی دیگر متهم می‌شود، با اینکه شاهدان گزارش داده‌اند که او تیراندازی نکرده است. این نوجوان یک سال را در زندان گذراند تا اینکه بی‌گناهی‌اش اثبات شد. در این مستند، کلماتی مانند «لعنت»، «کوفل» و «جهنم» استفاده شده است.

این مستند به طور متقاعدکننده‌ای نگاهی می‌اندازد به بی‌عدالتی نهادینه‌شده در شهر نیویورک. اگرچه چنین اقداماتی غیرقانونی اعلام شده‌اند، مستند «جرم + مجازات» شواهد کافی ارائه می‌کند - از جمله ضبط دستورات فرماندهان به افسران برای دستگیری افراد - که نشان می‌دهد این رویه همچنان اجرا می‌شود و زندگی افراد بی‌گناه را نابود می‌کند. استیون مینگ، فیلمساز، به افسران دوربین‌هایی مخفی در ساعت و خودکار می‌دهد تا بتوانند فرماندهان خود را حین دستور برای رسیدن به سهمیه‌های دستگیری فیلمبرداری کنند. پس از طرح شکایت، دوازده افسر معترض تحت پوشش رسانه‌ای قرار می‌گیرند که باعث می‌شود اداره پلیس مجبور شود ریموند، یکی از افسرانی که نمرات بالایی کسب کرده بود، را به درجه سرجوخگی ارتقا دهد.تنها خبر خوب دیگر این است که جوانی که یک سال در زندان بود، آزاد می‌شود زیرا دادستان متوجه می‌شود که دلیل و مدرکی علیه او ندارد و قاضی پرونده را رد می‌کند. پیام واضح این فیلم الهام‌بخش است: اگر از اشتباه یا خطایی باخبر شدید، علیه آن صحبت کنید.