WeWork: یا ساخت و شکست یک تک‌شاخ ۴۷ میلیارد دلاری

در مستند وورک: ساخت و فروپاشی یک تک‌شاخ ۴۷ میلیارد دلاری، فیلم‌های آرشیوی و مصاحبه‌های زیادی همراه با کارکنان سابق وورک، کارمندان و اعضا در مورد تجربیاتشان در این شرکت صحبت می‌کنند. روزنامه‌نگاران وال‌استریت ژورنال، آتلانتیک و فوربس نیز با جزئیات داستان را با اطلاعات مفید، زمینه و توضیحات مفاهیم اقتصادی، بازار و صنعت برای افراد عادی، مانند عرضه اولیه سهام، شرکت‌های تک‌شاخ، اس-وان‌ها و ایبیتدا دنبال می‌کنند. در پایان، درس‌های سختی توسط همه فرا گرفته می‌شود، اما نومن‌ها با ۱.۷ میلیارد دلار خارج می‌شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شرکت‌های فناوری در مستندها و فیلم‌ها صحبت کنند. در مستند «در وی‌ورک: ساخت و فروپاشی یک تک‌شاخ ۴۶ میلیارد دلاری» چگونه از نمادهای دنیای استارتاپ‌های فناوری و مدیران عامل، مانند استیو جابز، بیل گیتس یا جک دورسی، صحبت می‌شود؟ چرا آدام نئومان را در این نوع لیست قرار می‌دهید یا قرار نمی‌دهید؟
• شما چه درس مهمی از زندگی را از این فیلم برداشت می‌کنید؟ اگر فیلم در مورد نحوه وقوع این اتفاقات باشد، به نظر شما چرا این اتفاقات افتاد؟ چه کسی را به جز آدام نوئمان مقصر می‌دانید و چرا؟
• چرا شرکت‌های فناوری، کامپیوتری و رسانه‌ای در فیلم‌های امروزی اغلب به عنوان بخشی از توطئه‌های شرورانه برای نابودی یا تسلط بر جهان به تصویر کشیده می‌شوند؟

والدین باید بدانند که WeWork: Or the Making and Breaking of a $47 Billion Unicorn مستندی است دربارهٔ ظهور و سقوط شرکت WeWork. این شرکت توسط آدام نئومان و میگوئل مک‌کلووی (که در فیلم کمتر ظاهر می‌شود) بنیان‌گذاری شد. آدام نئومان فردی فوق‌العاده کاریزماتیک است. WeWork به عنوان یک شرکت تکنولوژی و نه یک شرکت املاک و مستغلات تبلیغ می‌شد، درحالی‌که عمدتاً طبقات اداری را اجاره می‌کرد، بازسازی و به فروش می‌رساند و از اعضای خود برای اجاره دفاتر ماهانه هزینه دریافت می‌کرد. در این مستند، صحنه‌های زیادی از جوانان در حال نوشیدن الکل، رقص و مهمانی وجود دارد. همچنین در مورد فرهنگ نوشیدن الکل در محل کار از ساعت ۴ بعدازظهر بحث می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این مستند نگاهی دارد به ظهور و سقوط یک شرکت محبوب. بیان کل داستان WeWork در یک مستند بلند احتمالاً غیرممکن است. بنابراین، قابل ستایش است که مستند WeWork: یا ساخت و نابودی یک تک‌شاخ ۴۶ میلیارد دلاری، حداقل بیشتر آنچه را که در این داستان دخیل است، به تصویر می‌کشد. از ابتدا تا انتها، مستند به‌طور سیستماتیک از وجود این شرکت، به صورت عمومی و خصوصی، قبل از فروپاشی سریعش عبور می‌کند. در حالی که تمرکز فیلم محدود است، اما کاملاً بر آدام نئومان است و فیلم هم از این تمرکز سود می‌برد و هم به خاطر آن رنج می‌برد. در واقع، بیشتر این تعامل به این دلیل لازم است که تجربه خام بودن در اطراف نئومان را ارائه می‌دهد. دیدن کاریزمای او و قدرت انگیزشی‌اش حس واضح‌تری از اینکه دقیقاً چگونه افراد زیادی تحت تأثیر او قرار گرفتند، به ما می‌دهد. اینکه چگونه سرمایه‌گذاران بزرگ ریسک‌پذیر را متقاعد کرد تا در WeWork سرمایه‌گذاری کنند. اینکه چگونه بنیانگذار سافت‌بانک (سی و ششمین شرکت بزرگ عمومی در جهان)، ماسایوشی سان، را متقاعد کرد تا ۴ میلیارد دلار در WeWork سرمایه‌گذاری کند. اینکه چگونه نئومان از ترس سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر از دست دادن فرصت (FOMO) بهره برد و غیره. WeWork قرار بود که آمازون یا فیس‌بوک یا توییتر بعدی باشد (حتی اگر واقعاً یک شرکت تکنولوژی نبود)، و سرمایه‌گذاران همه می‌خواستند در طبقه همکف استارتاپ بعدی بزرگ حضور داشته باشند. اما همیشه فقط یک شرکت اجاره‌کننده فضای انکوباتور/همکاری بود.اما جایی که این فیلم شکست می‌خورد، زمانی است که مشخص می‌شود فیلم قصد ندارد چیزی بیش از خلاصه‌ای از اتفاقات رخ‌داده بگوید یا بینش عمیق‌تری ارائه دهد. در یک مقطع، این مستند شبیه گزارش کتاب می‌شود، اگرچه بسیار ماهرانه و جامع. اما البته، خلاصه‌ها و گزارش‌های کتاب نقد نیستند و نه دیدگاه‌هایی در مورد موضوع مورد بحث. و این است که کمی در گلو گیر می‌کند. احساس می‌شود که پایانی خوش وجود ندارد و فقط درس‌هایی برای کسانی که همه‌چیز را از دست داده‌اند، باقی می‌ماند. خانواده نومن میلیاردر هستند و برای زندگی آماده‌اند، و WeWork جدید تحت رهبری متفاوت همچنان تا مارس ۲۰۲۱، ۹ میلیارد دلار ارزش دارد. این موضوع، تصویری از غلبه شرارت و پیروزی شخصیت شرور فیلم‌های جیمز باند را به ذهن متبادر می‌کند. و فقط یک درس کلی، مبهم و تا حدودی غیرمفید باقی می‌ماند: امیدوار باشیم که دوباره اتفاق نیفتد!