پیتزای شیرین‌بیان

در لیکورس پیتزا، سال ۱۹۷۳ در دره سن فرناندو است. گری والنتاین ۱۵ ساله (کووپر هافمن) دانش‌آموز/بازیگر دبیرستانی است. در روز عکس‌برداری مدرسه، او مجذوب آلانا کین ۲۵ ساله (آلانای هایم)، دستیار عکاس می‌شود و او را به شام دعوت می‌کند. آلانا به‌طور غیرمنتظره‌ای دعوت او را می‌پذیرد. آن‌ها به‌سرعت دوست می‌شوند، هرچند آلانا اصرار دارد که رابطه‌شان دوستانه بماند. آن‌ها با هم به چند ماجراجویی کاری گری می‌روند، از جمله یک سرویس تحویل تخت‌خواب آبی و یک سالن بازی پینبال، و همچنین دوره داوطلبانه آلانا برای یک سیاستمدار محلی (بنی سفدی). آیا گری و آلانا می‌توانند در طول بحث‌ها و ماجراجویی‌هایشان دوستانه بمانند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش رابطه جنسی و جنسیت در فیلم Licorice Pizza صحبت کنند. چه ارزش‌هایی منتقل می‌شود؟ آیا تفاوت سنی بین گری و آلانا نگران‌کننده است؟ در این مورد چه احساسی دارید؟
• چگونه الکل، سیگار و مواد مخدر به تصویر کشیده می‌شوند؟ آیا جذاب جلوه داده می‌شوند؟ آیا پیامدهایی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• در صحنه‌هایی که جان پیترز حضور دارد، خشونت چگونه به تصویر کشیده شده است؟ آیا ترسناک است؟ یا خنده‌دار؟ فیلم برای ایجاد این تاثیر چه چیزی را نشان داده یا نشان نداده است؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چرا نوستالژی اغلب جذاب است؟ از قصه‌گویی درباره گذشته چه می‌آموزیم و چه تجربه‌ای به دست می‌آوریم؟
• شما فکر می‌کنید چرا اسم این فیلم لیکوریش پیتزا است؟

والدین باید بدانند که فیلم لیکوریش پیتزا، یک درام کمدی به نویسندگی و کارگردانی پل توماس اندرسون است که در دره سن فرناندو در سال 1973 اتفاق می‌افتد. این فیلم بر رابطه بین گری 15 ساله (کووپر هافمن) و آلانا کین 25 ساله (آلانا هیم) تمرکز دارد و فیلمی شاد، سرگردان، ریلکس و خنده‌دار است که بیشتر بر اساس حال و هوای شخصیت‌ها و کمتر بر اساس داستان‌پردازی ساخته شده است. زبان فیلم قوی است و کلمات تندی مانند فاک، شیت، اس، ب*چ و غیره در آن به کار رفته است. شخصیت‌ها مشروب می‌خورند (گاهی اوقات به صورت افراطی) و سیگار می‌کشند، همچنین ماری‌جوانا می‌کشند و ال‌اس‌دی مصرف می‌کنند. نوجوانان سعی می‌کنند کوکتل سفارش دهند. گفتگوهای مرتبط با مسائل جنسی وجود دارد و همچنین حرکات جنسی، بوسیدن، اشیاء جنسی و صحنه‌ای که آلانا سینه‌هایش را به گری نشان می‌دهد در حالی که پشتش به دوربین است. یکی از شخصیت‌ها به خشم می‌آید، شیشه‌ها را می‌شکند و دیگران را تهدید به آسیب می‌کند، و در یک صحنه پرتنش، شخصیت‌ها یک کامیون بدون بنزین را از خیابان‌های شهر به سمت پایین تپه می‌رانند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

آرام و پرحرف، این درام کمدی دوست‌داشتنی، مه‌آلود و آفتابی احتمالاً خنده‌دارترین فیلم پل توماس اندرسون است و فقدان ظاهری جاه‌طلبی آن را بالاتر از برخی از تلاش‌های چالش‌برانگیزتر او قرار می‌دهد. عنوان «لیکوریش پیتزا» از یک فروشگاه محبوب صفحه‌های موسیقی آن زمان و مکان گرفته شده است و اگرچه خود فروشگاه هرگز در فیلم ظاهر نمی‌شود، اما پر است از آهنگ‌های پاپ و راک که احتمالاً در آنجا خریداری شده‌اند. فیلم احساس وسیع و کمی نامتعادل دارد، با رژه‌ای از بازیگران شخصیت که در پس‌زمینه در حال رفت و آمد هستند، گاهی تقریباً بدون دلیل، مانند زمانی که یک کارگردان فیلم (تام ویتس) از یک بازیگر مست (شان پن) می‌خواهد موتورسیکلت خود را از روی یک آتش‌بازی بپرد. و بردلی کوپر در یک سکانس بسیار خنده‌دار به عنوان یک فرد متکبر و قدرتمند هالیوودی ظاهر می‌شود.در فیلم Licorice Pizza، مانند دو فیلم دیگر اندرسون، Punch-Drunk Love و Phantom Thread، جهان داستان حول دو شخصیت اصلی و روابط متغیرشان می‌چرخد (حتی اگر حال و هوای فیلم بیشتر به Boogie Nights یا Inherent Vice نزدیک باشد). گری در واقع یادآور مکس فیشر در فیلم Rushmore ساخته وس اندرسون است: یک بزرگسال خوش‌پوش و خوش‌صحبت که در بدن یک کودک ناجور محبوس شده و می‌تواند هر کسی را به هر کاری متقاعد کند. آلانا (که در زندگی واقعی عضو گروه پاپ HAIM است) شجاع و سرسخت است، همانطور که در سکانس هیجان‌انگیز فیلم نشان می‌دهد، جایی که با خونسردی یک کامیون تحویل بدون گاز را از بالای تپه‌ای در شهر به پایین هدایت می‌کند. اتفاقات سرگردان و تقریباً بی‌ارتباط فیلم واقعاً نمی‌توانند "داستان" نامیده شوند، اما در نهایت نتیجه همچنان معنادار به نظر می‌رسد. شاید سرنخ تم اصلی فیلم در عنوان آن نهفته باشد. چرا نام فیلم Licorice Pizza انتخاب شده است؟ چرا که نه؟