اولین کلاس در تمام طول مسیر

افراد ثروتمند و مشهور در حال گذراندن تعطیلات بسیار گران‌قیمت در برنامه‌ای با عنوان «FIRST CLASS ALL THE WAY» هستند، یک مجموعه مستند که به دنبال معاملات روزانه سارا رایان-داف، مدیر شرکت خدمات مسافرتی SRD International، می‌رود. در حالی که رایان-داف در حال توسعه کسب‌وکار برنامه‌ریزی سفر خود در لس‌آنجلس و خارج از کشور است، کارمندان او اطمینان حاصل می‌کنند که مشتریان با نفوذ او از خدمات VIP برخوردار می‌شوند، به طوری که هرگز نیازی به انجام کاری - یا حمل بار - ندارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد هزینه‌های مرتبط با گذراندن تعطیلات لوکس مانند مواردی که در این برنامه نمایش داده می‌شود، صحبت کنند. آیا صرف مبالغ زیاد برای سفرهای لوکس امکانی است که بسیاری از مردم قادر به انجام آن هستند، یا فقط گزینه‌ای برای درصد کوچکی از جمعیت است؟ چه چیزی باعث می‌شود مردم به تماشای چنین برنامه‌هایی جذب شوند؟ همچنین، اگر پول موضوعیت نداشت و می‌توانستید سفر نهایی را برنامه‌ریزی کنید، کجا می‌خواستید بروید؟ آیا برای داشتن تعطیلاتی به‌یادماندنی باید پول زیادی خرج کرد؟ چه فعالیت‌های سرگرم‌کننده‌ای وجود دارد که شما و خانواده‌تان می‌توانید با هزینه کم یا بدون هزینه انجام دهید؟

والدین باید بدانند که بعید است فرزندان بخواهند سبک زندگی تجملی را که در این برنامه واقع‌نما درباره زنی که به ثروتمندان در گذراندن تعطیلات پرخرج کمک می‌کند، تقلید کنند. (مگر اینکه فرزند شما آرزوی ماندن در یک سوئیت هتل لوکس که از روی اتاق ماری آنتوانت الگوبرداری شده را داشته باشد یا اینکه یاد بگیرد چطور ماهی سی‌باس را از سرآشپز یکی از بهترین آشپزخانه‌های پاریس بپزد.) اما تبلیغ نه‌چندان ظریف برندهای لوکس مانند والنتینو، مانولو بلانیک و ریتز پاریس قطعاً والدین را به فکر فرو می‌برد. زبان چندان مسئله‌ساز نیست، زیرا کلمات رکیک نادر هستند. شخصیت‌ها در حال نوشیدن الکل نشان داده می‌شوند، اما فقط در موقعیت‌های اجتماعی.

در میان روزهای نامطمئن اقتصادی، برنامه «اولین کلاس در تمام مسیر» به مردم عادی که نگران حساب بازنشستگی خود یا کاهش ارزش خانه‌هایشان هستند، فرصتی برای فرار از این دغدغه‌ها می‌دهد. اما علی‌رغم تمام جلوه‌های ظاهری و جلال، دنیای رایان-دافِی خود را به عنوان یک دنیای کسالت‌بار نشان می‌دهد. قسمت آزمایشی این مجموعه که در تئوری باید قسمتی باشد که بینندگان را جذب کرده و برای مدت طولانی سرگرم کند، رایان-دافِی گروهی از دوستانش (که می‌توانند بازیگران رد شده از برنامه «زنان واقعی شهرستان اورنج» باشند) را به سفری انحصاری به پاریس و مونته‌کارلو می‌فرستد. اما به جای اینکه آرزو کنید می‌توانستید با آنها باشید، در ماشین‌های لوکس رانندگی کنید و با افرادی مانند شاهزاده آلبرت ملاقات کنید، در نهایت آرزو می‌کنید که آنها کاری انجام دهند—هر کاری—که واقعاً ارزش تماشا کردن داشته باشد.در حالی که رایان-دافِی مانند چسبی است که کل مجموعه را به هم پیوند می‌دهد، خود او به‌طور شگفت‌انگیزی فاقد جذابیت است. (تصویری می‌خواهید؟ بیشتر اوقات، شخصیت او مثل یک گردو است.) کارکنانش هم فقط کمی قابل‌تحمل‌تر هستند. اما چند تا بحث اداری لازم است تا این مجموعه‌ی کسل‌کننده را از سقوط و نابودی نجات دهد؟