اشیاء عجیب و غریب

در سال ۱۹۷۳، انیس من داستان یک داوطلب (مری وودواین) را در جزیره‌ای دورافتاده در بریتانیا روایت می‌کند که با کابوس‌های وحشتناکی مواجه می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه آیا انیس منسکری را پیدا کردند یا نه صحبت کنند. آیا صحنه‌ای خاص شما را ناراحت کرد؟ چگونه محیط دورافتاده به حس ناراحتی و نگرانی افزود؟
• درباره ترتیب زمانی فیلم صحبت کنید. آیا مشخص بود که وقایع به چه ترتیبی اتفاق افتادند؟ چگونه سردرگمی به داستان اضافه شد؟
• شخصیت‌های فرعی در فیلم را بررسی کنید. آیا فکر می‌کنید این شخصیت‌ها واقعی بودند یا خیالی؟ چگونه و چرا فکر می‌کنید آن‌ها ظاهر شدند؟
• درباره زندگی داوطلب در جزیره صحبت کنید. تنهایی او چگونه بر الگوهای رفتاری‌اش تأثیر گذاشت؟ چرا برخی افراد زندگی در انزوا را انتخاب می‌کنند؟

در فیلم ترسناک و جذاب انیس من، که در دهه ۱۹۷۰ در جزیره‌ای دورافتاده در سواحل کورنوال در انگلستان اتفاق می‌افتد، والدین باید بدانند که این فیلم لحن غم‌انگیز و تندی دارد و داستان زندگی انفرادی یک داوطلب بی‌نام (مری وودواین) را روایت می‌کند که روزها را با رسیدگی به خانه‌ای که در آن زندگی می‌کند و گیاهان اطراف آن می‌گذراند. در حالی که او به‌تدریج توسط توهمات و تجربیات عجیب و غریب آزار و اذیت می‌شود، فیلم با حس واقعیت بازی می‌کند تا تنش را افزایش دهد. برخی از این توهمات ممکن است فلش‌بک‌هایی از زندگی او باشند، در حالی که برخی دیگر بیشتر شبیه بازدیدهای ارواح هستند. در صحنه‌ای که یک شخصیت در حال حمام کردن است، برهنگی غیرجنسی وجود دارد، اما همچنین صحنه‌ای کوتاه از رابطه جنسی بین یک مرد و زن وجود دارد که در آن هر دو هنوز بیشتر لباس‌هایشان را به تن دارند. یک شخصیت به‌طور تصادفی دست‌هایش را با شیشه شکسته می‌برد و باعث خونریزی زیادی می‌شود. در صحنه‌ای دیگر، آن‌ها عمداً خودشان را می‌سوزانند. شخصی گیاهان روی بدنش را پیدا می‌کند و در چند صحنه آن را بررسی می‌کند. یک جسد دیده می‌شود و یک شخصیت از طریق سقف شیشه‌ای سقوط می‌کند و بریدگی بزرگ و خون‌آلودی در شکم خود ایجاد می‌کند. در این فیلم گفت‌وگو کم است، اما دو بار از کلمه فحش استفاده شده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم ترسناک فولکلور بریتانیایی به دلایل متعددی تماشای راحتی ندارد و دنباله‌ای است بر فیلم تحسین‌شده بایت، ساخته مارک جنکینز، که به مسائل اجتماعی پیچیده‌ای می‌پردازد. در انیس من، حوادث حول یک درگیری درونی و شخصی‌تر می‌چرخند. در دل طبیعت دورافتاده یک جزیره کوچک بریتانیایی، که توسط صخره‌های تیز و تاریک آن محصور شده، شخصیت بی‌نام و نشان وودواین، به عنوان سرپرست موزه، توسط تهدیدهایی که در چشم‌انداز، بیرون از پنجره و در ذهن او ظاهر می‌شوند، دچار تروما می‌شود. روایت غیرخطی و استفاده از تکرار، فیلم را به تجربه‌ای عمدی و گیج‌کننده تبدیل می‌کند. توضیحات ساده‌ای برای رخدادها وجود ندارد، اما سرنخ‌های کافی برای حفظ جذابیت ارائه می‌شود. در طول فیلم، دوره‌های زمانی و رویدادهای مختلف به هم می‌ریزند و گاهی تکرار می‌شوند، چیزی شبیه به یک کلاژ از تجربیات شکل‌دهنده خلق می‌شود.اینکه فیلم در دوران محدودیت‌های قرنطینه کووید-19 فیلمبرداری شده است، تا حدی توضیح می‌دهد که چرا بازیگران کمی دارد، در مکانی دور افتاده اتفاق می‌افتد و دیالوگ‌های کمی دارد، اما به همان اندازه محتمل است که جنکینز، وودواین و همکارانشان قصد داشتند چنین کاری را انجام دهند. در سکوت طولانی، نمی‌توان به این فکر نکرد که ما از کجا آمده‌ایم و چگونه افرادی که در زندگی ما حضور دارند یا از آن خارج شده‌اند، ما را به آنچه هستیم تبدیل می‌کنند، و نسخه‌ی خودمان از این داستان سورئال اما به طرز عجیبی آشنا چه شکلی خواهد بود.