جاعل

ری کاتر (جان تراولتا) با اینکه فقط 10 ماه از دوران حبسش باقی مانده، از کیگن (انسون مانت) رئیس گروه خلافکاران درخواستی دارد تا بتواند بلافاصله آزاد شود. دلیلش این است که پسر 15 ساله ری، ویل (تای شرایدن)، تومور مغزی غیرقابل جراحی دارد و ری می‌خواهد وقت بیشتری با او بگذراند. اما در ازای این لطف، کیگن به ری شغلی می‌دهد تا در عرض سه هفته، نقاشی مونِه با عنوان زن با چتر را جعل کند و همچنین وظیفه تقریباً غیرممکن دزدیدن نسخه اصلی و جایگزین کردن آن با نسخه جعلی را به او می‌دهد. در همین حال، ری به ویل قول سه آرزو داده است؛ پسر می‌خواهد مادرش، یک معتاد (جنیفر ایله)، را ببیند؛ با دختری صمیمی شود؛ و به پدرش در کارش کمک کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «جاعل» صحبت کنند. چگونه از خشونت در این فیلم استفاده شده است؟ وقتی خشونت به تصویر کشیده می‌شود، چه تأثیری بر بیننده می‌گذارد؟ آیا صحنه‌های خشونت‌آمیز تکان‌دهنده هستند یا هیجان‌انگیز؟
• فیلم با موضوع مرگ یک نوجوان ۱۵ ساله چگونه برخورد می‌کند؟ آیا بر فقدان تمرکز دارد یا بر زندگی؟
• فیلم رابطه جنسی را چگونه به تصویر می‌کشد؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌های خود در مورد رابطه جنسی و روابط صحبت کنید.
• چطور یک خانواده از مجرمین می‌توانند در داستانی مثل این «خوب» باشند؟ چه چیزی در مورد آنها جذاب است؟ آیا آنها رستگاری پیدا می‌کنند؟

والدین باید بدانند که فیلم The Forger یک درام سرگرم‌کننده و ملایم در مورد یک مجرم است که می‌خواهد وقت خود را با پسر ۱۵ ساله‌ای که در حال مرگ است بگذراند. انتظار بروز لحظاتی از خشونت وجود دارد، به‌ویژه یک مبارزه وحشیانه با چند اوباش در یک سالن خالکوبی. جسد یک فرد مرده نشان داده می‌شود و یک پسر نوجوان تومور مغزی غیرقابل‌جراحی دارد؛ او در یکی از صحنه‌ها دچار تشنج می‌شود. او را نزد یک فاحشه می‌برند اما در حال لباس درآوردن متوقف می‌شود. بوسیدن مختصر. استفاده از الفاظ زشت در فیلم کم است اما شامل کلماتی مانند «لعنتی»، «خراب‌شده» و «عیسی مسیح» (به‌عنوان یک تعجب) می‌شود. یک پدربزرگ به یک پسر نوجوان آبجو می‌دهد و یک شخصیت فرعی معتاد به مواد مخدر است: او قرص مصرف می‌کند و الکل می‌نوشد. برخی از شخصیت‌ها در پس‌زمینه سیگار می‌کشند و الکل مصرف می‌کنند. از یک محموله «هیروین» نام برده می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

طرح داستان کمی کسل‌کننده است—دزدی که در اوج داستان اتفاق می‌افتد، خیلی هیجان‌انگیز نیست—اما کارگردان فیلیپ مارتین حس قوی از مکان و حس قوی از جامعه را بین شخصیت‌ها ایجاد می‌کند. کریستوفر پلامر در نقش پدر ری فوق‌العاده است و مانت یک گانگستر واقع‌گرای تازه‌نفس را به تصویر می‌کشد. فیلم جعل‌کننده فیلم فوق‌العاده‌ای نیست و گاهی کمی بیش از حد آرام است، اما به طرز جالبی صادقانه است.جان تراولتا در چند فیلم بد بازی کرده است و در برخی از نقش‌آفرینی‌هایش تنبل یا اغراق‌آمیز بوده است، اما به محض اینکه در فیلم «جاعل» ظاهر می‌شود، مشخص است که در نقش ری کاتِر، نوعی کنترل و مهار را پیدا کرده و به نوعی درد و حقیقت درونی خود را به نمایش گذاشته است. (البته موهای هایلایت‌شده و ریش کوچک او کمی عجیب است، اما فقط تزئینی است.) تراولتا همچنین با شِریدان جوان، که تا به حال کارنامه‌ی درخشانی داشته و در فیلم‌های «درخت زندگی»، «مَد» و «جو» نقش‌آفرینی‌های قدرتمندی داشته است، رابطه‌ی خوبی برقرار می‌کند.