دختران در مداخله

دختر دوست دخالت نام یک برنامهٔ تغییر چهرهٔ بدون فیلمنامه است که در آن چهار زن مصمم هستند تا آنچه را که به نظرشان زن سیاه‌پوست پر سر و صدایی است که در درون هر دختر سفیدپوستی وجود دارد، بیرون بکشند. مجری برنامهٔ واقع‌نما تانیشا توماس، مربی استایل تیفینی دیکسون، آرایشگر و متخصص مو تریسی بالان و طراح داخلی مشهور نیکی چو با هم همکاری می‌کنند تا به زنان سفیدپوست کمک کنند تا اعتماد به نفس از دست رفتهٔ خود را به دست آورند. این چهار زن آفریقایی-آمریکایی دخالت دوستانه‌ای را ترتیب می‌دهند و در آن به سوژهٔ خود هشدار می‌دهند که چگونه به نظر می‌رسد و سعی می‌کنند تا ناامنی‌های او را درک کنند. بعد از امتحان کردن لباس‌های جدید، تغییر مدل مو و آرایش و ایجاد فضایی در خانهٔ او که به عنوان پناهگاهش عمل می‌کند، امیدوارند که او با بهتر به نظر رسیدن، احساس بهتری داشته باشد و به او یادآوری کنند که احساس اعتماد به نفس کمتر در مورد اندازه و شکل است و همه در مورد نگرش است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت‌های میان جوامع نژادی/قومی مختلف صحبت کنند. فرهنگ‌های مختلف معیارهای متفاوتی از زیبایی دارند. برخی از مزایای به اشتراک گذاشتن این تفاوت‌ها چیست؟ آیا مناسب است که یک گروه معیارهای خود را بر گروه دیگر تحمیل کند؟ این موضوع چه پیامی در مورد طرز فکر زنان از فرهنگ‌های مختلف در مورد بدن و اندام خود به ما می‌دهد؟
• برخی از کلیشه‌های رایج در مورد زنان آفریقایی-آمریکایی و سفیدپوست در این نمایش چیست؟ آیا این تعمیم‌ها با تجربیات شخصی شما همخوانی دارد؟ آیا استفاده از کلیشه‌ها، حتی اگر برای برجسته‌سازی تفاوت‌ها یا خنده‌دار بودن باشد، مناسب است؟

والدین باید بدانند که این برنامه، یک برنامه واقعی تغییر ظاهر است که پیام‌های مثبتی در مورد اعتماد به نفس و راحتی با بدن خود دارد، اما در عین حال از کلیشه‌های جامعه آفریقایی-آمریکایی و سفیدپوستان برای برجسته کردن برخی از این نکات استفاده می‌کند. زبان برنامه نسبتا ملایم است، اما برخی کنایه‌ها و نوشیدن الکل در آن وجود دارد. نوجوانان بزرگتر ممکن است بتوانند آن را تحمل کنند، اما این برنامه واقعا برای بینندگان بزرگسال مناسب است.

از کمک به زنان در پیدا کردن لباس‌هایی که به‌خوبی برازنده اندام آن‌ها هستند تا تشویق زنان به صداقت در مورد احساساتشان نسبت به خودشان و دلایل آن، این مجموعه بر اهمیت راحتی زنان با هر شکل و اندازه‌ای با بدن خودشان تأکید می‌کند، علی‌رغم اینکه مد و فرهنگ رایج معمولاً اندام‌های غیرواقعی را می‌ستایند. آن‌ها همچنین بر ضرورت اختصاص زمانی برای مراقبت از خودشان توسط زنان تأکید می‌کنند، صرف‌نظر از شلوغی و مشغله‌های زندگی‌شان.بازیگران کلیشه‌های رایج را به کار می‌گیرند تا تصویر مثبت و مطمئن از خود را که به باور آنها زنان آفریقایی-آمریکایی دارند، ستایش کنند و بر این نکته تأکید می‌کنند که چقدر این اعتماد به نفس می‌تواند برای همه زنان توانمندساز باشد. این رویکرد ممکن است گمراه‌کننده باشد، اما در نهایت، این نمایش پیام جهانی را منتقل می‌کند که فارغ از هویت شما، زیبایی حقیقی در داشتن اعتماد به نفس است و نه در سایز لباس.