باسما

شخصیت اصلی داستان، بسما (با بازی فاطیما البنوعی که نویسندگی و کارگردانی را نیز بر عهده داشته است)، دانشجوی مهندسی سعودی بود که در حال اخذ مدرک دکترای خود در آمریکا بود که ناگهان دنیا با همه‌گیری ویروس کرونا دستخوش تغییر شد. حالا او برای اولین بار بعد از دو سال به خانه بازگشته و متوجه می‌شود که والدینش از هم جدا شده‌اند، به دلیل بیماری روانی لاعلاج پدرش. بسما بلافاصله و به شکلی غیرقابل توضیح، مادر را سرزنش می‌کند که چرا این موضوع را مخفی کرده و بعد از این همه سال با شوهری که رفتارهای ناگهانی، بدگمان، عصبانی و غیرقابل پیش‌بینی دارد، از هم جدا شده‌اند. بسما به نظر می‌رسد که فکر می‌کند تنها کسی است که می‌فهمد دیگران چقدر با پدرش ناعادلانه رفتار کرده‌اند. سپس او با پدرش زندگی می‌کند و می‌بیند که او پنجره‌ها را با روزنامه پوشانده تا از چشم‌های کنجکاو همهٔ "مارها"ی خودشیفته که به دنبال او هستند، در امان باشد. او همچنین مشغول پوشاندن دریچه‌های تهویه با حوله‌های کاغذی است تا از حمله میکروب‌های خطرناک جلوگیری کند. بسما متوجه می‌شود که پدرش دچار توهم، پرخاشگر و خطرناک است و خانواده در واقع با او خوب رفتار کرده و سعی در کمک به او داشته‌اند. او چگونه با این شرایط کنار خواهد آمد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سختی‌هایی که فرزندان بزرگسال در هنگام طلاق والدینشان تجربه می‌کنند، صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید فرزندان در هر سنی، مشکل دارند که والدینشان را به عنوان بزرگسالان مستقل ببینند؟ چرا یا چرا نه؟
• چطور فکر می‌کنید با بیماری روانی یک عزیز برخورد خواهید کرد؟
• گاهی اوقات وقتی افراد با بیماری روانی مواجه می‌شوند، بخشی از بیماری شامل ناتوانی در تشخیص نیاز به درمان است. چگونه با آن برخورد خواهید کرد؟

والدین باید بدانند که بسمه فیلمی سعودی است در مورد زنی جوان که در آمریکا درس می‌خواند و به خاطر پاندمی دو سال است که به خانه بازنگشته است. وقتی به خانه برمی‌گردد، متوجه آشفتگی‌های خانوادگی می‌شود — والدینش طلاق گرفته‌اند و بیماری روانی پدرش که پیشتر سرکوب شده بود، اکنون کاملاً آشکار شده است. زبان فیلم شامل کلمات «احمق» و «لعنتی» است. زنی می‌گوید که لس‌آنجلس «صومعه نیست» و «من نه راهبه‌ام و نه مذهبی» که نشان می‌دهد با وجود مجرد بودن، رابطه جنسی داشته است. این فیلم به زبان عربی و با زیرنویس انگلیسی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

باسما با نیت خیر اما در نهایت ناامیدکننده است. بسیاری از موقعیت‌هایی که در اینجا ارائه شده، واقعی به نظر می‌رسند، انگار این مشکلات دقیقاً همان چالش‌هایی هستند که یک دختر دلسوز در تلاش برای کمک به پدرش با آن‌ها مواجه شده است، اما مانند بسیاری از داستان‌های واقعی، فاقد بازآرایی هنرمندانه‌ای است که لازم است تا این حقایق را به داستانی جذاب با شروع، میانه و پایانی تبدیل کند که ما را به سمت تحولی در پایان داستان هدایت کند. این داستان در نهایت به هیچ‌جا نمی‌رسد. هر گفتگوی ظاهراً "مهم" چیزی جدید به ما نمی‌گوید، درست مانند هر اتفاق امیدوارکننده‌ای که چیزی فراتر از آنچه قبلاً می‌دانستیم را به ما نمی‌گوید، از جمله اینکه باسما در مورد همه چیز کاملاً اشتباه می‌کرده است. تشخیص بیماری پدرش هرگز با ما در میان گذاشته نمی‌شود، اما او ذکر می‌کند که یک درخت او را زیر نظر دارد و برادرش "یک باکتری" است.بسیار ناامیدکننده است حجم طنزهای بی‌مزه‌ای که به عنوان ژرف‌نگری ارائه می‌شوند. "استانداردی برای نرمال وجود ندارد. نرمال نسبی است. در این سیاره هفت میلیارد نسخه از نرمال وجود دارد" نقل قولی از مت هیگ، نویسنده سلامت روان است. اما این بی‌معنی است و به سادگی درست نیست. آیا قاتل بودن نرمال است؟ همچنین به ما گفته می‌شود، گویی خبر است: "بهتر است کاری را که دوست دارید انجام دهید تا کاری را که مجبورید انجام دهید." چه پاسخی می‌توان به این داد جز "خب معلومه"؟