در ونوس می‌بینمت

در فیلم تو را در ونوس می‌بینم، کایل (الکس آیونو)، دانش‌آموز سال آخر دبیرستان افسرده و داغدار، خود را مسئول آسیب و مرگ سرنشینان یک تصادف رانندگی می‌داند. او راننده بوده اما چیزی به یاد نمی‌آورد. در تنهایی، به بالای صخره‌ای می‌رود و انگار آماده‌ی پریدن است که دختری عجیب در پایین، با فریاد کمک خواستن، حواسش را پرت می‌کند. میا (ویرجینیا گاردنر)، دوست نوح بوده، پسری که در تصادف جان باخته است. در ۱۸ سالگی، او در آستانه‌ی خروج از سیستم مراقبت‌های حمایتی است و به‌طور مخفیانه برای سفری به اسپانیا پس‌انداز کرده است، جایی که باور دارد مادرش که او را رها کرده، در آن زندگی می‌کند. میا کایل را اصلاً نمی‌شناسد اما با باج‌خواهی، او را مجبور می‌کند تا ده روز با او همراه شود. و به‌طور باور نکردنی، او همچنین والدین کایل را متقاعد می‌کند تا اجازه دهند او به اروپا برود و با یک غریبه‌ی کامل سفر کند. به‌تدریج، او نقشه‌اش را به کایل نشان می‌دهد و در نهایت کایل به او کمک می‌کند تا به هدفش و فراتر از آن برسد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیش‌فرض فیلم بحث کنند که والدین اجازه می‌دهند پسر داغدارشان به‌طور ناگهانی به اروپا و با یک غریبه سفر کند. آیا پایه و اساس فیلم باورپذیر است؟ آیا مهم است؟ چرا بله یا خیر؟
• آیا اقدامات میا در همراهی با یک غریبه برای سفر، باورپذیر به نظر می‌رسند؟ چرا یا چرا نه؟
• فیلم چه پیام‌هایی را می‌خواهد منتقل کند؟ آیا به نظر می‌رسد این پیام‌ها ارزشمند هستند؟

والدین باید بدانند که «ملاقات در ونوس» داستان دو نوجوان در جستجوی دلیلی برای زندگی است، در سبک و سیاق کتاب «اشک‌های دروغین» نوشته جان گرین. یکی از این نوجوانان در نوزادی توسط مادر ناشناسش رها شده و دیگری در حال بهبودی از تصادف اتومبیل است که در آن یکی از دوستانش کشته و دیگری مجروح شده است. سفری غیرمنتظره به اسپانیا به بهبودی آن‌ها کمک می‌کند. فلش‌بک‌های کوتاهی تصادف اتومبیل را بازسازی می‌کنند. نوجوانان یکدیگر را می‌بوسند. کسی با بیماری تهدیدکننده‌ی زندگی دست و پنجه نرم می‌کند. کسی به خودکشی فکر می‌کند. کلماتی مثل «لعنتی»، «مغرور» و «آلت تناسلی مردانه» در فیلم به کار رفته است. یکی از سرنشینان تصادف اتومبیل می‌گوید در زمان تصادف مست بوده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

دیدار شما در ونوس یک اشک‌آور است، اما احمقانه و بیش از حد جدی. نوجوانانی که از تروما عبور کرده‌اند، جملات فلسفی قابل‌توجهی را مانند کارت تبریک بیان می‌کنند، گویی که عمیق است، و تماشاگران را با شانه بالا انداختن رها می‌کنند. نام خانوادگی یک شخصیت "ایمان" است و او به‌طور ترسناکی مزاحم و افراطی در عدم رعایت مرزها است. بدبختی و بدبینی به‌طور دست و پا شکسته‌ای نشان داده می‌شود، زمانی که یک دختر جوان و ظاهراً سالم به طور منظم قرص مصرف می‌کند. هر چه که با او اشتباه است، می‌توانیم مطمئن باشیم که خوب نخواهد بود.حتی استعاره عنوان هم بی‌معنی است. میا ونوس را دوست دارد چون در «ونوس من» جنگی وجود ندارد و هیچ ناراحتی‌ای نیست، به این معنی که پاسادنا هم به راحتی می‌تواند مکان مورد علاقه او باشد و استعاره به همان اندازه بی‌معنی می‌شود. ایده مرکزی که نوجوانان می‌توانند همدیگر را از آسیب‌های روحی درمان کنند، مفید است، فقط در اینجا به خوبی اجرا نشده است. گاردنر و آیونو موفق می‌شوند از فیلمنامه ابزورد فراتر بروند و ارتباطی تقریبا باورپذیر بین دو شخصیت تک‌بعدی ایجاد کنند، بنابراین مراقب باشید، ممکن است اشک بریزید.