مدیر دانشکده

در دانشگاه خیالی پمبروک، در بخش انگلیسی، که روزگاری برنامه‌ای معتبر و محبوب بوده اما اکنون از چشم دانشجویان افتاده، جی-یون کیم (ساندرا اوه) به عنوان رئیس بخش منصوب می‌شود. او در این نقش جدید، باید انرژی تازه‌ای به اعضای هیئت علمی تزریق کند و در عین حال سعی کند مدیران خود را راضی نگه دارد. در همین حال، او در تلاش است تا نحوه تربیت فرزندخوانده‌ای ناآرام را بیاموزد و با یکی از همکاران خود رابطه دوستانه‌ای عاشقانه برقرار کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ریاست دپارتمان صحبت کنند. چرا ارتقای جی-یون کیم به ریاست مهم است؟ این موضوع چگونه بر روابط در دپارتمان زبان انگلیسی تأثیر می‌گذارد؟
• دانشگاه ظاهرا تحت چه فشارهای خارجی قرار دارد؟ این فشارها چگونه بر تصمیمات جی-یون تأثیر می‌گذارند؟ دانشجویان چگونه در تغییر بخش نقش دارند؟
• چه رابطه ای بین جی یون و دخترش وجود دارد؟ چه مشکلاتی وجود دارد؟ این مشکلات در طول سریال چگونه تغییر می کنند؟ چرا این تغییرات رخ می دهند؟

والدین باید بدانند که «کرسی» یک کمدی در مورد جی-یون کیم (ساندرا اوه) است، اولین زن رنگین‌پوستی که به عنوان رئیس دپارتمان در یک دانشگاه هنرهای لیبرال معتبر منصوب می‌شود. از نظر موضوعی، این سریال در مورد دشواری ایجاد تغییرات در یک نهاد عمدتاً سفیدپوست است، علی‌رغم تقاضای عمومی برای این تغییرات. با این حال، «کرسی» همچنین بخشی از روندی از سریال‌ها در مورد نژاد و طبقه در آمریکاست که همچنان سازندگان سفیدپوست و بازیگران عمدتاً سفیدپوست دارند. این سریال حول طنز تند و تیز ساخته شده است. شامل صحنه‌های جنسی، برهنگی غیرجنسی، الکل، ماری‌جوآنا و فحاشی در سراسر سریال («لعنتی»، «کثافت» و غیره) می‌شود. شخصیت‌ها همیشه بهترین انتخاب‌ها را انجام نمی‌دهند، اما نیت‌هایشان صادقانه است.

صندلی مجموعه‌ای سرگرم‌کننده با بازیگران فوق‌العاده‌ای است که ستاره‌ای به نام ساندرا اوه را همراهی می‌کنند. این مجموعه شامل بازیگرانی چون دیوید مورس، باب بالابان و هلند تیلور است که بازی‌های درخشان و غیرمنتظره‌ای را به نمایش می‌گذارند. این مجموعه نگاهی دارد به اینکه چگونه نژاد و سن در تصمیم‌گیری‌های دانشگاهی نقش دارند، هرچند که به اندازه سریال‌هایی مثل لوتوس سفید و جانشینی در این زمینه عمیق نشده است. در عوض، این مجموعه بر زندگی شخصی جی-یون تمرکز دارد که آن را به یک کمدی رمانتیک لذت‌بخش اما نه چندان شگفت‌انگیز تبدیل می‌کند. این مجموعه مانند کتاب‌های سبک و سرگرم‌کننده‌ای است که می‌توانست به یک رمان غنی‌تر تبدیل شود.