تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: ندارد
ترس: ندارد
ناهنجاری اجتماعی: متوسط
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: متوسط
خلاصه فیلم
ویرایشمدرن پرزویژن بر اساس رمان نهایی جین آستین، پرزویژن، ساخته شده است. این فیلم داستان ورن (آلیشیا ویت)، یک زن مجرد و موفق اهل نیویورک و مدیر ارشد بازاریابی در یک شرکت کوچک را روایت میکند که به تازگی با اوون (شین مکرای)، یک کارآفرین ثروتمند سیلیکون ولی، قرارداد بسته است. اوون اتفاقاً دوستپسر دوران کالج ورن بوده که او ده سال است او را ندیده است. ورن مطمئن نیست که چگونه با بودن دوباره در کنار اوون برخورد کند، اما وقتی دوباره با او ملاقات میکند، همکاران جوانتر او با اوون flirt و چت میکنند و کل تیم را به خانه ساحلی او در همپتونز دعوت میکنند. حضور اوون خاطرات ویرانگر ورن را از عمهاش ونزسا (ببه نوورت) زنده میکند که او را متقاعد کرد با اوون قطع رابطه کند تا ورن بتواند بر روی کار خود تمرکز کند، نه روی عشق و عاشقی. ورن نمیتواند از خود بپرسد که آیا برای بازپسگیری عشقی که زمانی با هم داشتند، خیلی دیر نشده است.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد محبوبیت پایدار رمانهای جین آستن و فیلمهایی که بر اساس آنها ساخته شدهاند صحبت کنند. چه نقاط قوت شخصیتی در فیلم «قناعتی مدرن» به نمایش گذاشته شده است؟ چه چیزی آنها را مهم میکند؟
- برای کسانی که با کتاب آشنا هستند: چگونه با منبع اصلی مقایسه میشود؟ چه عناصری از کتاب به خوبی به روزرسانی نشدهاند و کدامها به خوبی به روزرسانی شدهاند؟
- چرا ورن در ابتدا با اوون قطع رابطه کرد؟ چه چیزی او را اکنون مناسبتر میکند؟ دیگران چگونه از نفوذ خود برای تأثیرگذاری بر تصمیم ورن استفاده کردند؟
- چگونه طبقه و امتیاز در این فیلم نقش دارند؟ سن چطور؟ آیا فکر میکنید زنان امروزی مثل گذشته به عنوان «دختران مجرد» در نظر گرفته میشوند؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که فیلم «قناعت مدرن» اقتباسی بهروز شده از رمان «قناعت» جین آستن است. آلیشیا ویت در نقش شخصیت آن الیوت، که در اینجا ورن نامیده میشود، و شین مکرا در نقش کاپیتان ونتورث، که در اینجا اوون نام دارد، بازی میکنند. این اقتباس از داستان، به اندازه اقتباسهای قبلی برای نوجوانان مناسب نیست: مقداری الفاظ نامناسب (مثل «احمق»، «خر»، «بییوتچ») و نوشیدن زیاد الکل توسط بزرگسالان در مهمانیها، شامها و بارها وجود دارد. کنایههای جنسی و اشارههای صریحتری به روابط جنسی نیز در فیلم وجود دارد. خشونت به معنای واقعی کلمه در فیلم وجود ندارد، اما جراحت یکی از شخصیتها نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. در حالی که شخصیتهای اصلی سفیدپوست و دگرجنسگرا هستند، بازیگران نقشهای مکمل متنوعترند و شامل شخصیتهای سیاهپوست، لاتین، آسیایی و الجیبیتیکیو+ میشوند. برای اطلاع از فیلمهای مشابه بیشتر، میتوانید برای دریافت ایمیلهای هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبتنام کنید.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
این اقتباس مدرن از آثار جین آستن فرصتی از دست رفته است برای معرفی کهنترین و بالغترین قهرمان زن آثار او به نسل جدید مخاطبان. گرچه منطقی است که ورن (شخصیت آن الیوت) زنی میانسال و شاغل باشد که در مورد تصمیمی که سالها قبل گرفته و پیشنهاد اوون (شخصیت ونتورث) را برای رفتن به کالیفرنیا در دهه سوم زندگیشان نپذیرفته، دچار تردید است، اما عناصر دیگر این اقتباس مدرن از کتاب «عقل و احساس» ارتباط چندانی با داستان اصلی ندارند. در این اقتباس، خبری از تعصبات طبقاتی و مسائل اجتماعی نیست و به جای آن، این نسخه، یک داستان عاشقانه استاندارد با فرصت دوم است که شامل برخی نقاط آشنای داستانی است (مانند آسیب دیدن دوست جوان و زیبا و سوگواری بهترین دوست برای از دست دادن نامزدش). تنها بخش خلاقانه این اقتباس، گفتگویی است که ورن با سام (با بازی دومینیک رینز) که در این نسخه، شخصیت بنویک را ایفا میکند، دارد. به جای بحث و نقل قول از اشعار غمگین دوره رمانتیک، آنها گفتگویی کامل در مورد شعرهای غمگین موج نوی موسیقیدانهایی مثل اسمیتز، جوی دیویژن و کیور دارند.با کنار گذاشتن اشارهای به نسل X، این فیلم تفسیری ضعیف از کتاب آستین است. کسانی که به داستان علاقهمند هستند، بهتر است اقتباس سال ۱۹۹۵ با بازی آماندا روت و سیاران هینز را تماشا کنند، یا حتی بهتر از آن، نسخه بیبیسی سال ۲۰۰۷ با بازی سالی هاوکینز و رابرت پنری-جونز. دستکم، کارگردانان فیلم «قناعت مدرن» موفق شدهاند نام «ونتورث» (نام گربه محبوب ورن) و چند خط از نامه عاشقانه معروف ونتورث به آن را در فیلم بگنجانند: «تو روحم را میشکافی. من نیمه در عذابم، نیمه در امید.» اوون درست میگوید، این واقعا یکی از بهترین نامههای عاشقانه در تاریخ ادبیات است. اگرچه فیلمسازان به خاطر داشتن بازیگران متنوع شایسته تحسین هستند، اما خود فیلم فاقد عمق احساسی اقتباسهای قبلی است.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.