«سرود شور و شیدایی»

در ستایش شور و شوق، عشق از نگاه اول است وقتی که مایکل فیورلی (جوزپه بائوسیلو)، نویسنده جوان در حال ظهور، سارا اندروز (جولیا نایتینگل) را در یک مهمانی می‌بیند. مایکل که شیفته شده، به سراغ این زن جوان شکاک می‌رود و با شعر و آواز خود را به او معرفی می‌کند. سارا، بازیگر در حال رشد، برای مدت طولانی مردد نیست. عشقی شدید و پرشور برافروخته می‌شود، اما نه تا زمانی که سارا به مایکل اعتماد کند. او به دلیل گذشته‌ای که داشته، در شایستگی خود برای چنین عشقی تردید دارد. مایکل بدون ترس، مطمئن است که می‌تواند زندگی سارا را همانطور که او در یک لحظه درخشان زندگی او را دگرگون کرده، تغییر دهد. مایکل پیشنهاد می‌کند که آن‌ها با هم زندگی کنند. آن‌ها این کار را می‌کنند. اما خیلی زود، رابطه شاد آن‌ها به دلیل وابستگی قدیمی سارا به الکل، مواد مخدر و روابط جنسی بی‌دردسر تهدید می‌شود. مایکل هم برای سارا و هم برای رابطه‌شان نگران است و از دوستان نزدیک و کشیش محله خود کمک می‌گیرد تا با چالش‌های پیش رو با زنی که دوستش دارد، کنار بیاید. به زبان ساده، مایکل از سارا دست نمی‌کشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مصرف مواد مخدر و الکل در فیلم «سرود شور و شوق» صحبت کنند. آیا فیلم، مصرف الکل و مواد را جذاب نشان می‌دهد؟ چگونه اعتیاد سارا بر تصمیم‌گیری، اهداف و کنترل او تأثیر گذاشت؟ عواقب رفتارهای او چه بود؟ چرا مهم است که کودکان پیامدهای منفی سوءمصرف مواد را درک کنند؟
• «به‌طور معمول گفته می‌شود که یک مکان یا محیط می‌تواند به‌عنوان یک "شخصیت" در یک فیلم در نظر گرفته شود. شهر نیویورک چگونه زمینه‌ساز داستان عاشقانه مایکل و سارا شد؟ چگونه تمام شخصیت‌ها بازتابی از این شهر بودند؟ آیا می‌توانست در جای دیگری (و با عکاسی) فیلم‌برداری شود؟ چرا یا چرا نه؟»
• «در تراژدی ادبی (یا سینمایی)، یکی از عناصر اصلی، "عیب تراژیک" شخصیت اصلی است. این اصطلاح به چه معناست؟ عیب تراژیک مایکل را چگونه توصیف می‌کنید؟ و چگونه این عنصر در پیشبرد داستان فیلم نقش حیاتی داشت؟»

«والدین باید بدانند که "سرود شوق" یک درام عاشقانه است که با شعر و آواز روایت می‌شود. این فیلم داستانی عاشقانه و سنتی را دنبال می‌کند: "پسری دختری را ملاقات می‌کند؛ پسر دختر را از دست می‌دهد؛ و در نهایت پسر موفق به بازگرداندن دختر می‌شود یا خیر." اما آنچه متفاوت است، شکل و سبک آن است. هجده ترانهٔ اصلی، ساختهٔ نویسنده و کارگردان، جک دانینی، توسط شخصیت‌ها و به‌ویژه دو عاشق، اجرا می‌شود. تمام شخصیت‌ها به‌صورت شعر و با قافیه صحبت می‌کنند. اگرچه هیچ فعالیت جنسی آشکاری وجود ندارد، اما بینندگان شاهد بوسیدن‌های عاشقانه، بازی‌های شهوانی، بیدار شدن زوج‌ها در کنار هم در تختخواب، رقص‌های شهوانی، و گفتگوهایی دربارهٔ خیانت و بی‌بندوباری خواهند بود. الفاظی مانند "لعنتی"، "کثافت"، "خرت و پرت"، "جهنم"، "خدای لعنت" و توهین‌هایی مانند "احمق" و "فاحشه" در فیلم به کار رفته است. سوءمصرف مواد مخدر و الکل، عنصر محوری داستان است. شخصیت‌ها کوکائین مصرف می‌کنند و الکل می‌نوشند. این فیلم، با وجود لحن رویاگون و عاشقانه‌اش، جدی است و شامل محتوای مذهبی و لحظات بسیار غم‌انگیزی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شب فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.»

صداقت و اشتیاق برای خلق اثری منحصر به فرد، ویژگی‌های بارز این درام موسیقایی شخصی است؛ اما ظرافت، هوشمندی و مهارت در آن کمتر دیده می‌شود. داستان، اشعار آهنگ‌ها و شعرهای گفته‌شده، همگی مستقیم و بدون ظرافت هستند. انگیزه‌ها ضعیف به نظر می‌رسند. مایکل عاشق تصویری می‌شود، قلب و روح خود را وقف آن می‌کند، اما پس از جرقه اولیه، تماشاگر هیچ‌گاه متوجه نمی‌شود که چه چیزی سارا را دوست‌داشتنی می‌کند. او بیشتر ایده‌آل به نظر می‌رسد تا واقعی. اعتقاد او به دگرگونی سارا بیشتر به اعتقاد به خاص بودن خود او است تا سارا.با این حال، شیرینی «سرود شوق» با وجود احساسات اغراق‌آمیز، ممکن است برای مخاطبانی که عاشق داستان‌های عاشقانهٔ ناکام هستند، کافی باشد. علاوه بر این، واضح است که همهٔ دست‌اندرکاران تمام تلاش خود را برای این فیلم انجام داده‌اند و این موضوع در فیلم مشهود است.