گریفریرز بابی: داستان واقعی یک سگ

در اواخر قرن نوزدهم در اسکاتلند، سگ تریر کوچکی به نام گریفریرز بابی زندگی می‌کرد. این سگ متعلق به یک خانواده کشاورز بود، اما بیش از همه عاشق جاک پیر (الکس مک‌کنزی)، چوپان مسن خانواده بود. زمانی که کشاورز دیگر قادر به پرداخت دستمزد جاک نبود، او به ادینبورگ رفت تا از نو شروع کند، در حالی که تقریباً هیچ پولی نداشت. به بابی دستور داده شد که در خانه بماند، اما او فرار کرد و سفر ۲۰ مایلی را به تنهایی به سمت شهر بزرگ انجام داد. در آنجا، جاک عزیزش را پیدا کرد که ضعیف و بیمار بود و در باران خیس شده و در بیرون خوابیده بود. مدت زیادی نگذشت که جاک به ذات‌الریه تسلیم شد و بابی شروع به خوابیدن روی قبر جاک در گورستان کرد، چه باران می‌بارید و چه آفتاب می‌تابید، در هوای سرد و یخبندان. نگهبان گورستان، آقای براون (دونالد کریسپ)، فردی سختگیر در رعایت قوانین بود، از جمله ممنوعیت ورود سگ‌ها. او بارها سگ را از روی قبر دور می‌کرد، اما مانند بقیه افرادی که بابی با آنها مواجه شد، براون نیز به زودی تحت تأثیر این سگ مستقل قرار گرفت. در نهایت، سگی که متعلق به هیچ‌کس نبود اما مورد علاقه همه بود، منجر به یک پرونده قضایی در مورد مالکیت و پرداخت هزینه مجوز گران‌قیمت او شد. کشیش، صاحب رستوران، تریل (لارنس نایسمیت)، که در سفرهای جاک و سگش به شهر به آنها غذا می‌داد، و کودکان محلی، که خودشان به سختی غذا داشتند، همگی برای مراقبت از سگ رقابت کردند و این امر منجر به یک تصمیم قضایی شگفت‌انگیز و رضایت‌بخش شد.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد فقر موجود در داستان گریفریرز بابی صحبت کنند. چرا جاکِ پیر مجبور شد شغلش در مزرعه را ترک کند؟»
• «چرا فکر می‌کنید در ادینبورگ کودکان فقیر زیادی وجود داشت؟ چگونه می‌توان فهمید که اهالی شهر با آنها تبعیض قائل می‌شدند؟»
• «صاحب رستوران چگونه تلاش کرد به بچه‌های گرسنه کمک کند؟»
• «چه ویژگی‌های ستودنی‌ای در سگ وجود دارد که انسان‌ها ممکن است بخواهند از آن الگو بگیرند؟»

«والدین باید بدانند که "گریفریرز بابی" فیلمی محصول سال ۱۹۶۱ از شرکت دیزنی است در مورد یک سگ مستقل که تمام صفات مورد احترام انسان‌ها را مثل وفاداری، دوستی و استواری، پس از مرگ صاحب خود به نمایش می‌گذارد. این فیلم بر اساس داستانی واقعی ساخته شده است در مورد سگی که با سرسختی، قبر صاحب خود در شهر ادینبورگ اسکاتلند را محافظت کرد تا اینکه خودش در سن ۱۶ سالگی مرد و در همان قبرستان دفن شد. وفاداری او به صاحب خود، الهام‌بخش شهر ادینبورگ شد تا به این سگ، امتیاز ویژه‌ای اعطا کند و به او "آزادی شهر" را بدهد و از این طریق، او را از دست پلیس و سگ‌گیرها محافظت کند، که در غیر این صورت، نیاز به صاحب و مجوز داشت. یک پیرمرد بر اثر ذات‌الریه می‌میرد. فقر اسکاتلند در قرن نوزدهم، خردکننده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شام فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.»

«این داستان عاشقانه حیوانی است که همه بینندگان را فارغ از سن و گرایش‌های سیاسی، کنار هم جمع می‌کند. پیام نهایی فیلم این است که سگ رفتاری فراتر از کارهای کوچک و حقیر انسان‌های اطرافش نشان می‌دهد. وفاداری بی‌چون‌وچرای او به یادگار اربابش در نهایت به افرادی که با او در ارتباط هستند، در مورد عشق و دوستی چیزهایی می‌آموزد. به نظر می‌رسد به خاطر او، مهربانی و سخاوت در اطرافش افزایش می‌یابد. گریفریرز بابی رفتارهای بزرگسالان حسابگر را با انگیزه‌های ساده‌تر و خالص‌تر کودکان خیابانی که بابی را بدون فکر کنترل یا مالکیت سگ پذیرفته‌اند، در هم می‌آمیزد. در نهایت، خودگذشتگی جمعی کودکان فقیر است که روز را نجات می‌دهد.»