سیرک پرنده مونتی پایتون

در دهه ۱۹۶۰ خلق شد و از آن زمان به عنوان یک کلاسیک مورد علاقه باقی مانده است، MONTY PYTHON'S FLYING CIRCUS با حضور گروه کمدی بریتانیایی به همین نام -- جان کلیز، مایکل پیلین، اریک آیدل، گراهام چپمن، تری گیلیام، و تری جونز. خلاقیت در اسکیچ‌هایی مثل «مردی با ضبط صوت در بینی برادرش»، «کتابدار گوریل»، و «پنگوئن منفجر شده روی تلویزیون» به اوج خود می‌رسد. اما این نمایش فقط در مورد شوخی‌های بی‌معنی و احمقانه نیست. بسیاری از اعضای گروه در آکسفورد و کمبریج تحصیل کرده‌اند و هوش آنها در بیشتر اسکیچ‌ها به نمایش گذاشته می‌شود. (فهرستی بسیار مختصر از موضوعات اسکیچ‌های پایتون: ملکه ویکتوریا، ریچارد نیکسون، پراست، پیکاسو، آتیلا، تفتیش عقاید اسپانیایی، هملت، بلندی‌های بادگیر).

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد طنزهای سیرک پرنده مونتی پایتون درباره رویدادهای تاریخی و شخصیت‌ها (مانند جنگ جهانی دوم، تفتیش عقاید اسپانیایی، پیکاسو و تروتسکی) و موضوعات دیگر که در کلاس‌های درس نیز پوشش داده می‌شوند، صحبت کنند. چرا این موضوع که تفتیش عقاید اسپانیایی قربانیان را با بالش و صندلی‌های راحت شکنجه می‌کند، خنده‌دار است؟ در واقع، در نمایش «وزارت راه رفتن‌های احمقانه» پایتون‌ها از چه چیزی تمسخر می‌کنند؟
• خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که چگونه بازیگران مرد در این نمایش اغلب لباس زنانه می‌پوشند تا نقش‌های زنانه را بازی کنند. چرا این موضوع خنده‌دار است؟ آیا این سنت از زمان شکسپیر به جا مانده است؟
• چه نمایش‌های کوتاهی بهترین زمان‌بندی کمدی، کمدی فیزیکی، نویسندگی کمدی بامزه و خلاقیت گروه را به نمایش می‌گذارد؟

مونت پایتون سیرک پرنده یک مجموعه کمدی بریتانیایی کلاسیک است که شامل نمایش‌های کمدی فیزیکی بامزه‌ای است که برای کودکان کوچک‌تر مناسب است، اما بیشتر برای نوجوانان مناسب است. طنز پایتون‌ها ابلهانه و احمقانه است، اما به شدت به سمت طنز فکری متمایل است. نمایش‌ها موضوعاتی مانند سیاست، ادبیات کلاسیک و شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی را شامل می‌شوند. برخی از نمایش‌ها همچنین مضامین جنسی و طنزهای فراوان دارند، اما چیزی بیشتر از برهنگی مختصر و گذرا (اغلب نگاه‌های سریع به سینه‌های برهنه و باسن عریان) وجود ندارد. نمایش‌ها همچنین می‌توانند شامل خشونت باشند، اما همیشه کارتونی‌مانند و برای خنداندن است. یک گروه از مادربزرگ‌های موتورسوار، قربانی را با کیف‌های دستی خود کتک می‌زنند؛ اعضای یک گروه موسیقی به تدریج ناپدید می‌شوند؛ یک زن خانه‌دار بوقلمون خود را با گربه‌ای بی‌جان پر می‌کند؛ و غیره. یک نکته احتیاطی: برخلاف تام و جری و دیگر کارتون‌ها با خشونت اغراق‌آمیز، این نمایش گاهی بازیگران واقعی را در حال انجام اعمال خشونت‌آمیز نشان می‌دهد. کودکان کوچک ممکن است طنز را درک نکنند و فکر کنند که این اعمال در زندگی واقعی اتفاق می‌افتد.

مارها یک گروه کمدی با استعداد شگفت‌انگیز هستند -- طنز آنها ترکیبی از احمقانه بودن، روشنفکری درخشان و اغراق‌های بیش از حد است. اما با تم‌های جنسی و کنایه‌های آن (در ادامه بیشتر توضیح داده شده است)، خشونت کارتونی و طنز فکری، این نمایش برای نوجوانان مناسب‌تر است. علاوه بر این، برخی از نمایش‌های کوتاه به تمسخر افراد دارای معلولیت ذهنی و جسمی، همجنس‌گرایان و افراد نژادها و قومیت‌های دیگر (به‌ویژه فرانسوی‌ها) می‌پردازند. همه اینها به نام طنز/سرگرمی سالم است، اما کودکان کوچک‌تر قادر به درک این موضوع در بافت اصلی آن نخواهند بود. خشونت اغراق‌آمیز است اما همه به عنوان سرگرمی است -- مردی توسط وزنه 16 تنی له می‌شود، زنان خانه‌دار در یک درگیری شبیه به راگبی درگیر می‌شوند، مردی به زمانی که یک گانگستر سرش را به کف می‌کوبد، فکر می‌کند، و یک مربی دفاع شخصی دیوانه، دانش‌آموزانش را زمانی که با میوه به او حمله می‌کنند، به ضرب گلوله می‌کشد.به طور کلی، سیرک پرنده مونتی پایتون نمونه‌ای عالی از دستاوردهای ذهن‌های خلاق در همکاری با یکدیگر است. هر کسی که طنز را دوست داشته باشد، می‌بیند که این دوستان استاد طنزپردازی، نویسندگی باهوشانه، خلق شخصیت و هنر کمدی فیزیکی هستند. نوجوانان علاقه‌مند به بازیگری و هنرهای نمایشی ممکن است از این نمایش الهام بگیرند -- با وجود اینکه در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ پخش شد، همچنان نمونه‌ای بزرگ از استعداد و خلاقیت است و به طور صریح، هنوز هم بسیار خنده‌دار است.