موسیقی عیسی

در مستند موسیقی عیسی، برادران و فیلمسازان اندرو و جان اروین، ظهور موسیقی پاپ و راک مذهبی را از آغاز غیرمنتظره‌اش در جنبش هیپی دهه 60 میلادی دنبال می‌کنند. بسیاری از اعضای جنبش ضدفرهنگ از مواد مخدر دلسرد شدند و به کلیسا، به‌طور خاص کلیسای کالواری در کاستا مِسا، کالیفرنیا، روی آوردند. آن‌ها ترانه‌های سبک محبوبشان را به گونه‌ای تغییر دادند تا عشقشان به عیسی را منعکس کند و سبکی جدید به وجود آمد که در نهایت به عنوان موسیقی مسیحی معاصر یا سی‌سی‌ام شناخته شد. با بزرگ‌تر و بزرگ‌تر شدن گروه‌ها و هنرمندان موسیقی مانند لری نورمن، استرایپر، ایمی گرنت، توبی‌مک و کرک فرانکلین در طول سال‌ها، این جنبش به صنعتی تبدیل شد. اما با وجود همه این ستایش‌ها، کلیسا همیشه موافق نبود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش مصرف/سوء مصرف مواد مخدر و الکل در فیلم «موسیقی عیسی» صحبت کنند. فیلم چه درس‌هایی ارائه می‌دهد؟ آیا مصرف و سوء مصرف مواد مخدر و الکل عواقبی به دنبال دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چگونه رابطه جنسی مورد بحث قرار می‌گیرد؟ آیا مردم در جنبش «عشق آزاد» به رضایت و کمال دست یافتند؟ چرا بله یا خیر؟
• آیا این فیلم به نظر برای طرفداران ژانر موسیقی ساخته شده است یا مقدمه‌ای مناسب برای تازه‌واردان است؟ تفاوت آن در چیست؟
• به نظر شما چرا کلیسای مسیحی و مبلغان مذهبی مثل جیمی سواگارت به نظر می‌رسد که رابطه‌ای پرتنش با این موسیقی دارند؟
• آیا این هنرمندان موسیقی را الگو و سرمشق خود می‌دانید؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که جسوس موزیک مستندی است در مورد ظهور سبکی به نام موسیقی معاصر مسیحی، از روزهای هیپی اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۷۰، تا صنعت چند میلیارد دلاری که بعدها در دهه‌های بعد به آن تبدیل شد. این فیلم بیشتر برای طرفداران این سبک موسیقی ساخته شده است که ستارگان آن را می‌شناسند — از جمله لری نورمن، استرایپر، ایمی گرنت، توبی‌مک و کرک فرانکلین — تا تازه‌کارها. و سوالات واقعا سخت نمی‌پرسد (به ویژه در مورد رابطه ناراحت‌کننده کلیسا با این موسیقی)، اما به خوبی ساخته شده و جالب است. مصاحبه‌شوندگان به مصرف و سوء مصرف مواد مخدر و الکل اشاره می‌کنند و ال‌اس‌دی، ویسکی، سوزن و وابستگی به الکل را ذکر می‌کنند. همچنین در مورد رابطه جنسی صحبت می‌شود؛ یکی از مصاحبه‌شوندگان در مورد جستجوی "خوابیدن کامل" صحبت می‌کند. یکی از مصاحبه‌شوندگان به تهدید کلامی ("ما تو را حلق‌آویز می‌کنیم") اشاره می‌کند و "جهنم" یک یا دو بار استفاده می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود برخی کاستی‌ها - عمدتاً برای طرفداران CCM ساخته شده و به‌طور مشخص موسیقی واقعی کمی دارد - این مستند همچنان به‌خوبی تحقیق شده و به‌صورت حرفه‌ای ساخته شده است. اما کسانی که از بیرون کنجکاو این ژانر هستند و به دنبال یک دوره مقدماتی هستند، ممکن است مجبور شوند به جای دیگری مراجعه کنند، زیرا «موسیقی عیسی» هر یک از اجراهای خود را به گونه‌ای معرفی می‌کند که گویی نیازی به معرفی نیست. علاوه بر این، نمونه‌های موسیقی آنها به‌طور آزاردهنده‌ای کوتاه است و دشوار است که بفهمیم چه چیزی هنرمندان را از یکدیگر متمایز می‌کند (به جز، مثلاً، صدای متال سنگین و موی بلند Stryper و پاپ دوستانه رادیویی Amy Grant). تازه‌واردان مطمئناً از وقت به وقت گم می‌شوند. به عنوان مثال، یک آلبوم مهم اولیه که جنبش را به راه انداخت، در اینجا به‌طور سطحی مورد بررسی قرار می‌گیرد، گویی که اهمیت آن از قبل دانش عمومی بوده است.در جنبه مثبت، مصاحبه شوندگان همه افراد شاد و جالبی هستند و در نهایت داستانهایشان شروع به هماهنگ شدن می‌کند. برای مثال، گرنت در مورد طلاق بحث برانگیزش در سال ۱۹۹۹ و تاثیر آن بر زندگی و حرفه‌اش بسیار باز است. به نظر می‌رسد که اعتماد زیادی در اینجا وجود دارد. اما جالب‌ترین جنبه فیلم مستند موسیقی عیسی این است که علی‌رغم ستایش از خداوند، هنرمندان همه یا در یک مقطعی، از خود کلیسا دور بوده‌اند، که به طور معمول با موسیقی آنها مخالفت می‌کرد. به نظر می‌رسد که طنز عدم تحمل کلیسا از دید فیلمسازان دور مانده است، اما این جنبه دور بودن از کلیسا، مصاحبه شوندگان را جذاب‌تر می‌کند. شاید یک فیلم دیگر در آینده بتواند اطلاعات بیشتری در مورد این موضوع برای تازه‌واردها فراهم کند، اما برای طرفداران موسیقی مسیحی، فیلم مستند موسیقی عیسی باید بهشتی باشد.