بتمن و رابین

قهرمانان نقاب‌دار در دومین فیلم بتمن به کارگردانی جوئل شوماخر، نه با یک، بلکه با دو ابرشرور مبارزه می‌کنند. وقتی یک آزمایش اشتباه دکتر ویکتور فریز (آرنولد شوارتزنگر) را به آقای فریز شرور تبدیل می‌کند، بتمن (جورج کلونی) و رابین (کریس اودانل) باید او را از تبدیل کردن گاتهام سیتی به یک بیابان قطبی متوقف کنند. در همین حال، تلاش علمی دیگری اشتباه پیش می‌رود و پاملا (اوما تورمن) گیاه‌شناس خجالتی را به سم آیوی شرور تبدیل می‌کند. این زوج پویا همچنین باید او را از نابود کردن بشریت در تلاشش برای ایجاد سیاره‌ای فقط با گیاهان متوقف کنند. بتمن و رابین وقتی که دختر برادر آلفرد (آلسیا سیلورستون) به دیدنشان می‌آید و به دختری خفاش در مبارزه با جرم و جنایت تبدیل می‌شود، کمک می‌گیرند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ویژگی‌های یک فیلم ابرقهرمانی خوب صحبت کنند. در فیلم‌های دیگر، بتمن جنبه تاریک‌تری دارد. آیا این جنبه در فیلم بتمن و رابین هم وجود داشت؟ اگر نه، آیا وجود این جنبه فیلم را بهتر یا بدتر می‌کرد؟ چرا فکر می‌کنید مردم از فیلم‌هایی که بر اساس شخصیت‌های کتاب‌های کمیک ساخته شده‌اند، لذت می‌برند؟
• آیا کنایه‌های جنسی به ارزش سرگرمی کلی داستان افزود، یا اینکه اجباری و اغراق‌آمیز به نظر می‌رسید؟
• این فیلم تقریبا به طور جهانی مورد انتقاد قرار گرفته است. چه ویژگی هایی یک فیلم را «بد» می کند؟ چه فیلم هایی را دوست دارید که بقیه اعضای خانواده یا دوستانتان دوست ندارند؟ آیا فیلم های «لذت گناه آلود» دارید؟

والدین باید بدانند که بتمن و رابین فیلمی اکشن محصول ۱۹۹۷ است که در آن جرج کلونی و کریس اودانل نقش‌های کمیک‌تری از «دوئل پویا» را بازی می‌کنند. تقریباً هر چیزی که از دهان پویزن آیوی (اوما تورمن) خارج می‌شود، یا کنایه‌های جنسی یا بازی کلامی است. بعد از اینکه بت‌گرل برای اولین بار لباسش را به تن می‌کند، دوربین روی باسن و سینه‌هایش در لباس تنگ زوم می‌کند. فحش‌های خفیف به ندرت استفاده می‌شوند، اما بازی‌های کلامی بدی مثل آقای فریز که می‌گوید «بیایید کمی یخ بزنیم!» فراوان است، و در یک صحنه، بتمن در یک بحث داغ با رابین، نام واقعی رابین، «دیک»، را به روشی تأکید می‌کند که به وضوح بیشتر از نام اول یک فرد معنی می‌دهد. خشونت فیلم اکشن در سراسر فیلم وجود دارد: مسلسل و اسلحه کمری، مشت، لگد، خفگی. یک مسابقه موتورسیکلت خیابانی غیرقانونی تقریباً منجر به مرگ می‌شود. مقداری نوشیدن و سیگار برگ وجود دارد. این یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های مجموعه بتمن نیست؛ خانواده‌ها می‌توانند از این فیلم به عنوان سکویی برای بحث در مورد آنچه یک فیلم «خوب» را تشکیل می‌دهد، و حتی چرا بین بینندگان در مورد کیفیت کلی و ارزش سرگرمی یک فیلم اختلاف نظر وجود دارد، استفاده کنند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این دنباله‌ی معمولی بتمن، کپی‌برداری آشکاری از قسمت‌های قبلی مجموعه است. معرفی بت‌گرل و ورود آلفرد به مرکز داستان، نمی‌تواند جبران‌کننده‌ی ابرشرورهای بی‌روح باشد. فیلم، تصویر سم‌ایوی را مستقیما از بخش زن‌گربه‌ای فیلم بازگشت بتمن گرفته و ابرشرورهای عجولانه‌اش را از هر دو فیلم بازگشت بتمن و بتمن برای همیشه. سرود مکرر بتمن و رابین در مورد حمله‌ی یک ابرشرور به مهمانی‌های اشرافی نیز از بتمن برای همیشه گرفته شده است.برخلاف سه فیلم قبلی، که شخصیت‌های شرور را جذاب‌تر از بتمن به تصویر کشیدند، بتمن و رابین موفق می‌شود هم شخصیت‌های شرور و هم قهرمانان را به یک اندازه خسته‌کننده نشان دهد. شخصیت‌های شرور فقط شعارها و بازی‌های کلامی را بیان می‌کنند، و شخصیت‌های مثبت عمدتاً کلیشه‌های خسته‌کننده‌ای در مورد کار تیمی ارائه می‌دهند. حتی بینندگان جوان‌تر متوجه طرح داستانی بسیار ساده خواهند شد، به‌ویژه اگر ماجراهای پویانمایی بهتر نوشته‌شده بتمن و آقای فریز: زیر صفر یا ماجراهای بتمن و رابین: سم‌بلوط را دیده باشند.