آرتور

آرتور باش (راسل برند) میلیونر چند میلیون دلاری است که پول خانواده‌اش را صرف الکل می‌کند و روزها را با نوشیدن شامپاین و مشروب و طرح‌ریزی نقشه‌هایی مثل شرکت در مهمانی رسمی مادرش با لباس بتمن می‌گذراند. حتی همراه/پرستار او، هابسون (هلن میرن) نیز از او می‌خواهد که زندگی‌اش را سر و سامان دهد. مادر سرد و بی‌احساس او، ویونین (جرالدین جیمز) که فقط به فکر تجارت است، از شیطنت‌های آرتور خسته شده و به او اولتیماتوم می‌دهد: یا با سوزان (جنیفر گارنر) ازدواج کن، که دستیار طماع ویونین است و هوس نام خانوادگی باش و همه قدرت همراه با آن را دارد، تا آرتور برای سهامداران باثبات‌تر به نظر برسد، یا تقریبا یک میلیارد دلار از ارثیه‌اش را از دست بدهد. آرتور فکر می‌کند انتخاب آسان است -- پول را انتخاب می‌کند -- تا اینکه با نائومی (گرتا گرویگ) اپراتور تورهای غیرمجاز و عجیب و غریب آشنا می‌شود، که فقط یک فرصت برای عشق به او ارائه می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام مرکزی این فیلم صحبت کنند. آیا عشق بر پول غلبه می‌کند؟ آیا می‌توانند با هم وجود داشته باشند؟ یا اینکه غیرعملی است اگر فکر کنیم که می‌توانیم «خوشبخت تا ابد» زندگی کنیم بدون اینکه بتوانیم «خوشبخت تا ابد» را فراهم کنیم؟
• درباره‌ی این که فیلم نوشیدن الکل را چگونه به تصویر می‌کشد با نوجوانانتان صحبت کنید. آیا آن را سرگرم‌کننده یا مشکوک نشان می‌دهد؟ فیلم این موضوع را چگونه القا می‌کند؟ پیامدهای رفتارهای آرتور در زندگی واقعی چه می‌تواند باشد؟
• اگر آرتور به جای نوشیدن الکل، از مواد مخدر استفاده می‌کرد، فیلم چگونه متفاوت می‌شد؟ چرا یکی "بدتر" از دیگری است؟
• اگر در محیطی فوق‌العاده ثروتمند و بدون مسئولیت مثل آرتور بزرگ می‌شدید، فکر می‌کنید زندگی‌تان چگونه می‌شد؟ پیام این فیلم درباره‌ی ثروت عظیم چیست؟

والدین باید بدانند که اگرچه این بازسازی کمدی محبوب دهه ۸۰ گاهی خنده‌دار و در عین حال احساسی است، اما پر از شوخی‌های زننده است و به اندازه فیلم اصلی ماندگار نیست. با توجه به اینکه شخصیت اصلی، آرتور (راسل برند)، میلیونری است که اغلب حالت عادی ندارد، انتظار می‌رود صحنه‌های زیادی از نوشیدن او از بطری، لیوان یا فلاسک وجود داشته باشد. اگرچه پیامدهای منفی زیادی برای نوشیدن او وجود ندارد، اما این کار به گونه‌ای خاص جذاب نشان داده نمی‌شود و در نهایت او باید یاد بگیرد که بدون الکل با خود کنار بیاید تا به آرزوی قلبی خود برسد. انتظار می‌رود که شوخی‌های جنسی و صحنه‌های لباس زیر زیادی وجود داشته باشد، اگرچه برهنگی در کار نیست. همچنین مقداری فحاشی نیز وجود دارد، از جمله "s--t"، "bugger" و "bloody".

اگرچه کسی درباره اینکه این نسخه از آرتور جایگزین کلاسیک دادلی مور شده است صحبت نمی کند، اما فاجعه بزرگی نیست که می توانست باشد. اول از همه، این فیلم مرکزیت شیرین نسخه اصلی را حفظ کرده است، اگرچه با مقدار زیادی احساساتی بودن (به غیر از ملودی های موسیقی متن چسبناک اما نوستالژیک کریستوفر کراس). و اگرچه برند مانند مور نیست، او جذبه غول مهربان خود را دارد که الکلی بی مسئولیتش را تا حدی جذاب می کند. با این حال، آنچه بیشترین تاثیر را دارد، شیمی راحت برند با میرن است. شگفت آور است که میرن شگفت انگیز چقدر می تواند معمولی شود، و او به خوبی در کفش های پرستار عملی قدم می گذارد. او مادری است که هرگز نداشته است؛ او، جانشین کودک نافرمان او.با این حال، این آرتور هیچ لبه تیزی ندارد (اشارات رکیک جایگزین لبه تیز نمی‌شوند). هیچ یک از قواعد را نمی‌شکند، و شما را به فکر وامی‌دارد. در برخی قسمت‌ها بسیار خنده‌دار است، اما از نوع غیر بامزه آن. و چه اتفاقی برای نیویورک افتاده است، که در نسخه اصلی به نمایش گذاشته شد؟ اینجا فریبنده نیست، بلکه یک ترکیب از بهترین‌های نیویورک است که شهر را بی‌روح و دور از ماه نشان می‌دهد. حالا فقط یک کمدی عاشقانه دیگر است.