نمیدانم چطور این کار را انجام میدهد

کیت ردی (سارا جسیکا پارکر) یک مدیر مالی موفق با دو فرزند دوست‌داشتنی، یک خانه‌ی شهری فوق‌العاده و یک ازدواج خوشبخت است. وقتی شغلش بعد از یک پیروزی بزرگ شغلی به سطحی بالاتر از حد معمول می‌رسد، کیت برنامه‌ی سفر و کار خود را افزایش می‌دهد و فشار زیادی را به همسر صمیمی‌اش (گرگ کینر) و دو فرزند کوچک خود وارد می‌کند. تحت فشار همکاران مرد اما با حمایت دستیار توانمندش (اولیویا مان) و همکار مادرش آلیسون (کریستینا هندریکس)، کیت هم در کار و هم در خانه با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند و تلاش می‌کند تا از پس مهمانی‌های تولد با تم کابوی، انتقادهای تلویحی از مادران خانه‌دار و سفرهای کاری دقیقه نودی برآید و همه چیز را سرپا نگه دارد. اما وقتی کیت در بسیاری از مناسبت‌های خانوادگی غایب است، باید تصمیمی در مورد شغلش بگیرد که می‌تواند بر همه تاثیر بگذارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تعادل بین مسئولیت‌ها صحبت کنند. این فیلم چگونه مدیریت خانه و کار را توسط بزرگسالان به تصویر می‌کشد؟ آیا این تصویر واقع‌گرایانه به نظر می‌رسد؟ برخی از چالش‌هایی که خانواده شما در تلفیق کار، مدرسه و مسئولیت‌های خانوادگی با آن مواجه است، چیست؟
• فیلم چه پیامی در مورد زنان شاغل دارد؟ در مورد مسئولیت‌های پرورش فرزند چه می‌گوید؟ آیا این فیلم کلیشه‌های جنسیتی را به چالش می‌کشد یا تقویت می‌کند؟
• درباره روابط بین زنان در این فیلم صحبت کنید. آیا آنها حامی یکدیگر هستند؟ آیا واقع‌گرایانه به نظر می‌رسند؟ این فیلم چه پیامی درباره دوستی‌ها و درگیری‌های زنانه به ما می‌دهد؟

والدین باید بدانند که این کمدی مبتنی بر کتاب در مورد مادری (با بازی سارا جسیکا پارکر) که بین کار و خانواده تعادل برقرار می‌کند، احتمالاً بیشتر برای بزرگسالان جذاب است تا کودکان و نوجوانان. مقداری طنز و بحث جنسی وجود دارد، هم در داخل و هم در خارج از ازدواج (از جمله اشاره‌ای طنزآمیز به رابطه جنسی دهانی)، اما به جز بوسیدن و در آغوش گرفتن شوهر و زن، هیچ فعالیت جنسی واقعی نشان داده نمی‌شود. فحاشی در آن مداوم نیست، اگرچه در یک صحنه شخصیت اصلی چندین بار کلمه «shit» را تکرار می‌کند. نوجوانانی که این فیلم را تماشا می‌کنند، پیام‌های مثبتی در مورد ارزش زنان در محل کار و مزایای زندگی خانوادگی خواهند دید. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم، یک ورود شایسته به مجموعه فیلم‌های مادرانه است، که هم مادری و هم حرفه را گرامی می‌دارد. ممکن است جدا کردن پارکر از شخصیت کری در سریال سکس اند د سیتی دشوار باشد، به ویژه وقتی که فیلم از صدای کیت برای روایت داستان استفاده می‌کند و فرمت امضای مجموعه افسانه‌ای اچ‌بی‌او را تقلید می‌کند. وقتی فیلم شروع می‌شود، تقریبا انتظار دارید اتوبوسی از کنار کیت عبور کند و لباس شیک او را با گل و لای کثیف کند. اما با پیشرفت فیلم (بر اساس رمان پرفروش آلیسون پیرسون)، کیت خود را بیشتر از پیشینه مجرد، بدون فرزند و شهرنشینی خود متمایز می‌کند و به عنوان یک مادر شاغل مضطرب، به خوبی در فیلم جای می‌گیرد. شخصیت‌های همکار او نیز دوست‌داشتنی هستند و این امر، تحمل ضعف‌های فیلم را آسان‌تر می‌کند.با وجود لحظات ناهماهنگ و ترفندهای آزاردهنده (مانند فریز فریم هایی که در آن شخصیت ها از صحنه خارج می شوند و به دوربین نگاه می کنند)، داستان تلاش کاملاً آشنای کیت برای هماهنگ کردن احساس گناه مادرانه با اهداف فردی، (اغلب) واقعی به نظر می رسد. با این حال، فیلم تعادلی بین طنز و موضوعات جدی برقرار می کند که گاهی احساسات درگیر را کم اهمیت جلوه می دهد -- مانند زمانی که کیت بعد از از دست دادن یک لحظه مهم کودکی، به گریه می افتد -- و این احساس را به وجود می آورد که فرصتی از دست رفته است. طنز فیلم نیز همیشه به هدف نمی خورد و لبخند به جای خنده به بیننده تحویل می دهد. کلیشه هایی در مورد مردان و زنان در طول فیلم وجود دارد، اما پیام های منفی تقویت شده (مردان نمی توانند به یاد بیاورند که دستمال توالت را عوض کنند) با پیام های مثبت تر (همسر کیت که بچه ها را به خوبی از مدرسه برمی گرداند) متعادل می شوند.