دوست صمیمی من آنه فرانک

داستان آنه فرانک، دختر یهودی که در یک اتاق زیر شیروانی در آمستردام از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۴ از نازی‌ها مخفی شده بود، به خوبی شناخته شده است، زیرا دفتر خاطرات معروف او توسط پدرش که زنده مانده بود قاچاق شد و با استقبال فراوان منتشر شد. نمایشنامه‌ها، کتاب‌ها و فیلم‌هایی در مورد زندگی او نوشته شده است، که در سن ۱۵ سالگی در اردوگاه کار اجباری برگن-بلزن به دلیل گرسنگی و تیفوس، اندکی قبل از پایان جنگ، به پایان رسید. بهترین دوست من آنه فرانک، داستان آنه فرانک نیست، بلکه داستان بهترین دوست او، هانا گوسلار است، که اکنون ۹۳ ساله و در اسرائیل زندگی می‌کند. این دو نفر تا زمانی که علاقه آنه به پسران و مسائل جنسی او را به سمت دوستان بالغ‌تری سوق داد که هانا را مسخره می‌کردند و او را طرد می‌کردند، از هم جدا نشدند. آنه در اینجا به طور شگفت‌انگیزی نامحبوب است، کمی شیطنت دارد، اما بیشتر خودخواه، بی‌توجه و گاهی بدجنس است، در حالی که هانا دوست وفادار باقی می‌ماند. هر کسی که فیلمی در مورد جنگ جهانی دوم دیده باشد می‌داند که خون ریخته خواهد شد، صرف نظر از اینکه شخصیت‌ها چقدر امیدوارانه به نظر برسند. اما احساس پیش‌بینی بد به تأکید بر عشق پایدار هانا به آنه، علی‌رغم احساس رنجش و طرد شدن توسط آنه، می‌دهد. هانا می‌فهمد که آنه به سوییس رفته است (داستان پوشش ناپدید شدن خانواده فرانک به یک اتاق زیر شیروانی در نزدیکی آمستردام)، و احساس رها شدن می‌کند. هانا در نهایت در یک اردوگاه اسرای جنگی قرار می‌گیرد و متوجه می‌شود که آنه در اردوگاه کار اجباری بسیار ظالمانه‌تری در نزدیکی آنجاست، در حال مرگ. هانا دو بار زندگی خود را به خطر می‌اندازد، غذا می‌دزدد و از اسکان خود بیرون می‌رود تا غذا به آنه برساند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد احساسی که در اثر طرد شدن توسط افرادی که روزی دوست بودند صحبت کنند. چرا فکر می‌کنید آن بد رفتاری می‌کند؟
• نوجوانان در زمان‌های مختلف به سطوح متفاوتی از بلوغ می‌رسند، بنابراین آن ممکن است در برخی جنبه‌ها از هانا جلوتر بوده باشد. آیا فکر می‌کنید آن می‌توانست این تفاوت را به شیوه‌ای مهربانانه‌تر مدیریت کند؟ چه کاری می‌توانست به طور متفاوت انجام دهد؟
• چگونه بی‌رحمی‌های جزئی آنه نسبت به هانا، با بی‌رحمی‌های بزرگسالان نسبت به یکدیگر در طول جنگ جهانی دوم موازی است؟ آیا فکر می‌کنید ارتباطی بین نحوه رفتار ما با دوستان و خانواده در زندگی روزمره‌مان و نحوه رفتار ما در دنیای بزرگتر در زمان فشارهای رویدادهای خارجی وجود دارد؟ این فیلم چه چیزی در مورد طبیعت انسان به ما می‌گوید؟

والدین باید بدانند که فیلم «دوست صمیمی من، آنه فرانک» یک درام هلندی است که بر اساس خاطرات دوست آنه فرانک، هانا گوسلار، که اکنون ۹۳ سال دارد، ساخته شده است. گوسلار نیز یک یهودی هلندی است که توسط نازی‌ها و همدستانشان در طول جنگ جهانی دوم تبعید شد. توجه داشته باشید که این دختران در نهایت در اردوگاه‌های زندان نازی‌ها، که در کنار هم قرار دارند، قرار می‌گیرند و هانا جان خود را به خطر می‌اندازد تا به نجات آنه کمک کند. در این فیلم به ندرت از کلمات زشت و توهین‌آمیز استفاده شده است. بزرگسالان سیگار می‌کشند و مست می‌کنند. یک زن باردار به‌شدت توسط یک افسر پلیس مورد حمله قرار می‌گیرد. او بعدا در هنگام زایمان، خارج از صحنه فیلم، می‌میرد. نازی‌ها به یهودیان ظلم می‌کنند، آنها را کتک می‌زنند، شلیک می‌کنند، تف می‌کنند و به طرق مختلف تهدید و آزار می‌دهند. اسرای جنگی از غذا و امکانات زندگی مناسب محروم هستند. دختری دیده می‌شود که سطل‌های فضولات انسانی را به محل تخلیه زباله می‌برد. روی شیشه مغازه‌ها و دیوارهای مغازه‌های متعلق به یهودیان، گرافیتی‌های ضد سامی نوشته شده است، در حالی که صاحبان این مغازه‌ها در حال دستگیری هستند. آنه نوجوانی کنجکاو است که در مورد بوسه فرانسوی و زبان بلند یک پسر صحبت می‌کند. دختران نوجوان در مورد اینکه بچه‌ها چگونه وارد شکم مادرانشان می‌شوند، می‌خندند و از دخترانی که هنوز حقایق زندگی را نمی‌دانند، تمسخر می‌کنند. به همین شیوه، آنه دوستش را که تمایلی ندارد، مجبور می‌کند تا تصاویر و توضیحات مربوط به روابط جنسی و اندام‌های تناسلی مرد و زن را ببیند. او پُرکننده‌های سوتینش را بیرون می‌کشد و سعی می‌کند سینه‌های دوستش را لمس کند. کسانی که با حوادث جنگ جهانی دوم آشنا هستند، از سرنوشت غم‌انگیز شخصیت‌های یهودی داستان آگاه خواهند بود، سرنوشتی که در پس هر صحنه نهفته است، اگرچه جنایات نازی‌ها تمرکز اصلی داستان نیست. این فیلم به زبان‌های هلندی، آلمانی و مجاری با زیرنویس انگلیسی است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این فیلم داستانی مهم را روایت می‌کند، اما در مورد بهترین دوست من، آنه فرانک، چیزی درست نیست. حداقل، عنوان گمراه‌کننده است. این داستان هانا قهرمان است، در حالی که آنه به‌طور عجیبی شخصیت فرعی و تا حدی شرور است. او دوست ناسپاس در مقابل هانا مقدس است که جان خود را به خطر می‌اندازد تا غذا به دوست گرسنه‌اش برساند. فیلم آزادی‌هایی دارد. با وجود صحنه‌ای که هانا از دیوار جداکننده عبور می‌کند تا نگاهی به آنه بیندازد، به گفته خودش، هانا هرگز آنه را ندید. و صحنه‌های اردوگاه گیج‌کننده هستند. هانا در زندانی با امتیازات است که به‌درستی توضیح داده نمی‌شود. آنه به‌اندازه هانا خوش‌شانس نیست.با توجه به اینکه بخش زیادی از فیلم به نظر می‌رسد که از هدف اصلی خود دور شده، غیرممکن است که بگوییم آیا معانی نهفته و آشکار آن عمدی بوده‌اند یا ناخودآگاه. نمی‌توان مطمئن بود که آیا سازندگان فیلم حتی متوجه شباهت‌های ظلم و ستم‌هایی که بین دوستان جوان رخ می‌دهد و بازتاب‌های آشکار ظلم و ستم‌های بزرگسالان در طول جنگ شده‌اند، هستند یا خیر -- از یک گروه هویتی علیه گروه دیگر، از نژادپرستی، تعصب و نسل‌کشی. اعمال بد کوچک و جزئی بین دختران جوان بی‌گناه دقیقاً با عیب‌های انسانی در هسته‌ی تعصب، تبعیض، انزوا و خشونت نازی‌ها هم‌راستا است. فیلم، هرچند ناخودآگاه، پیشنهاد می‌کند که این حقایقی هستند که مردم به نظر می‌رسد هرگز از آنها درس نمی‌گیرند. در نهایت، هانا گوسلار به طور علنی بیان کرده است که ماموریت زندگی او این است که داستان هولوکاست را برای جلوگیری از تکرار آن بازگو کند. با وجود تمام نقص‌ها، این فیلم حداقل به این منظور خدمت می‌کند.