راه‌های افتخار

آیا سرهنگ دکس (کیرک داگلاس) می‌تواند سربازانش را از جوخه آتش نجات دهد؟ فرمانده عالی (آدولف منژو) از نیروهای او خواسته است کاری غیرممکن انجام دهند. ژنرال میرئو (جورج مک‌ریدی)، که خود تا حد زیادی مسئول این فاجعه است، زمانی که سربازان قادر به انجام آن نیستند، می‌خواهد کل گروه را اعدام کند. در نهایت، سه نفر برای محاکمه نظامی انتخاب می‌شوند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت فیلم‌های جنگی صحبت کنند. آیا فیلمی که در سال ۱۹۵۷ درباره‌ی سربازان در جنگ جهانی اول ساخته شده، می‌تواند به درک ما از جنگ در دنیای امروز کمک کند؟»
• «وقتی سربازان در میخانه آواز می‌خوانند، چرا فکر می‌کنی خیلی‌ها گریه می‌کنند؟ به چه چیزی فکر می‌کنند؟»
• «این فیلم در سال ۱۹۵۷ ساخته شد، حدود یک دهه پس از پایان جنگ جهانی دوم. به نظر شما چرا کوبریک تصمیم گرفت این فیلم را بسازد؟»

والدین باید بدانند که «مسیرهای افتخار» فیلمی سنگین و ضدجنگ به کارگردانی استنلی کوبریک است. این فیلم جنگی با صحنه‌های نبرد، تقریباً هیچ خونریزی یا صحنه‌های دلخراش ندارد، اگرچه یک بار به‌طور مختصر جسدی خونین نشان داده می‌شود و سربازان زخمی با بانداژهای خونی در پس‌زمینه چند بار دیده می‌شوند. اگرچه از نظر بصری، موارد نگران‌کننده کمی وجود دارد، اما مضامین سنگین فیلم در مورد تلفات بی‌فایده زندگی در جنگ و اینکه چگونه سلسله‌مراتب فرماندهی، شرایط غیرممکنی را ایجاد می‌کند که به از دست رفتن بیشتر جان‌ها منجر می‌شود، با ریتمی دقیق و تأمل‌برانگیز روایت می‌شود که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. بازیگران بزرگسال فیلم اغلب در حال نوشیدن الکل دیده می‌شوند، گاهی به‌عنوان یک هنجار اجتماعی و گاهی به‌عنوان راهی برای فرار، و واضح است که این موضوع می‌تواند به پیامدهای تراژیک در میدان نبرد منجر شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

کوبریک نگاهی متفکرانه و تأمل‌برانگیز به یک وضعیت جنگی غیرممکن ارائه می‌دهد که منجر به یک فاجعه قضایی می‌شود، جایی که وحشت واقعی جنگ در بیهودگی بی‌پایان آن است. برخی از دیالوگ‌ها و صحنه‌پردازی‌ها بیش از حد رسمی و مصنوعی هستند، اما قدرت واقعی فیلم در نماهای واکنش‌ها نهفته است. در برخی از قوی‌ترین لحظات، گوینده در خارج از کادر است تا بیننده به‌تدریج تأثیر حرف‌های زده‌شده را درک کند درحالی‌که چهره شنونده را تماشا می‌کند. در اینجا است که کرک داگلاس واقعاً درخشان است، و صحنه استادانه شرکت در میخانه، که عمدتاً از نماهای واکنش تشکیل شده است، قلب حتی سخت‌ترین تماشاگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد.موضوعات پیچیده‌ای که شامل سلسله مراتب نظامی و مباحث فلسفی در مورد ترس از مرگ است، به‌علاوه پایان تلخ فیلم که ماهیت بی‌رحمانه و بی‌پایان جنگ را به تصویر می‌کشد، این فیلم را برای نوجوانان بزرگ‌تر که آمادگی درک پیچیدگی‌های اخلاقی را دارند، مناسب‌تر می‌کند. ریتم کند و فیلمبرداری سیاه و سفید ممکن است برای برخی آزاردهنده باشد، اما کسانی که تا پایان فیلم را تماشا کنند، با یک پایان احساسی مواجه خواهند شد و فرصتی برای تفکر عمیق خواهند داشت.