درباره فیلم
دوستان قدیمی برای انجام مأموریتی در یک درام کمدی محبوب دوباره با هم متحد میشوند.
تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: کم
ترس: کم
ناهنجاری اجتماعی: متوسط
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: متوسط
خلاصه فیلم
ویرایشدر فیلم "هیچوقت برای دیر شدن دیر نیست"، رهبر "شکنجهگران"، یک گروه بینالمللی نخبه که در جنگ ویتنام جنگیدهاند، دوباره گروه چهارنفره خود را دور هم جمع میکند. این کار برای او نسبتاً آسان است، زیرا همه آنها در یک خانه سالمندان ویژه کهنهسربازان در استرالیا زندگی میکنند. جک برانسون (جیمز کرومول)، رهبر گروه، خود را به خانه سالمندان هگان هیلز برای کهنهسربازان بازگشته میرساند تا کسی را که 50 سال پیش از دست داده بود، پیدا کند: نورما (جکی ویور)، یک پرستار جنگ سابق که بهتازگی به آلزایمر مبتلا شده است. وقتی نورما به یک مرکز دیگر منتقل میشود، به برانسون گفته میشود که باید بهطور غیرارادی در هگان هیلز بماند. همچنین به او گفته میشود که بقیه شکنجهگران (که پس از چهار سال از یک اردوگاه زندانیان جنگی ویتنامی فرار کردند) نیز آنجا هستند. برانسون که همیشه یک استراتژیست بوده، مردان را دور هم جمع میکند: جِرمایا کِین (دنیس واترمن) که همیشه دنبال زنان بوده، وِندل (روی بیلی) که روی صندلی چرخدار نشسته و یک مجرم سابق است، و اَنگوس (جک تامپسون) یک ستاره سابق فوتبال که با زوال عقل دستوپنجه نرم میکند. با کمک الیوت (زکری وان)، پسر یک مدیر، شکنجهگران یک فرار بزرگ نهایی را برنامهریزی میکنند.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند درباره نحوه پردازش سن/مرحله زندگی شخصیتهای اصلی در فیلم «هرگز دیر نیست» صحبت کنند. چرا شخصیتهای اصلی بالای ۷۰ سال در فیلمهای هالیوود جریان اصلی غیر معمول است؟
- شما چه کسی را در این فیلم به عنوان الگو و سرمشق خود در نظر میگیرید؟ چه ویژگیهای شخصیتی مثبتی را به نمایش میگذارد؟
- در این فیلم به بحث درباره خشونتی که در آن القا شده میپردازیم. تاثیر تجربیات جنگ بر روی شخصیتها در فیلم چه بوده است؟
- این پیام فیلم در مورد عشق و سن چیست؟ آیا میتوانید فیلمهای رمانتیک دیگری به یاد آورید که بزرگسالان مسنتر را به تصویر بکشد؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که «هرگز دیر نیست» یک درام کمدی در مورد گروهی از چهار کهنهسرباز جنگ ویتنام/آزادگان است که برای یک مأموریت فرار نهایی در یک مرکز بازنشستگی استرالیایی دوباره با هم متحد میشوند. جیمز کرومول و جکی ویور در این فیلم که هم احترام و هم تمسخر پیری را به تصویر میکشد، بازی میکنند. انتظار میرود که گاهی اوقات از زبان تند و تیز استفاده شود، از جمله "s--t"، "bulls--t"، "d--khead"، "p---y"، یک "f--k" و موارد دیگر. شخصیتها همچنین در مورد خشونت صحبت میکنند - به طور خاص، خشونت جنگی، اعدامها، شکنجه و موارد دیگر - و صحنههایی وجود دارد که افسرهای امنیتی بازنشستگان را به اتاقهای خود بازمیگردانند یا حتی آنها را به صورت غیر داوطلبانه بیهوش میکنند. برخی از شخصیتها رابطهی نامشروع دارند، در حالی که برخی دیگر یکدیگر را در آغوش میگیرند و میبوسند. در یکی از صحنهها، مردی به همراه پسر بزرگسالش در یک بازی فوتبال نوشیدنی مینوشند. اگرچه چند موضوع سنگین در مورد پیری، بیماری و پشیمانی وجود دارد، اما در نهایت فیلم با امیدواری دوستی و عشق را به تصویر میکشد.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
این گروه بازیگران بااستعداد، این داستان تا حدی قابل پیشبینی را به فیلمی دلنشین و آشنا درباره کهنهسربازان سختکوش قدیمی تبدیل کردهاند که برای یک ماموریت مهم آخر، دوباره گرد هم میآیند. درام کمدی مارک لمپرل کارگردان، بر چهار مرد سختگیر متمرکز است که حتی با وجود از دست دادن حافظه و تواناییهای جسمیشان، همچنان قابل احترام هستند. داستان گاهی موضوعهای سنگینی دارد - که معمولاً در داستانهایی درباره کهنسالان، چه برسد به اسیران جنگی سابق، دیده میشود - اما آنقدرها هم تاریک و سنگین نیست و طنز زیادی هم در آن گنجانده شده است. وقتی این گروه از کهنهسربازان بدخلق با شخصیتها و مهارتهای متفاوت دوباره دور هم جمع میشوند، بهترین و بدترین ویژگیهای یکدیگر را هم بیرون میکشند.یک نکته عجیب و غیرمنتظره در فیلم، فاش شدن گذشته مدیر آسیایی-استرالیایی خانه سالمندان در میانه داستان است. این موضوع که همه اعضای بریتانیایی و استرالیایی گروه Chainbreakers در یک مرکز سالمندان جمع شدهاند کمی غیرقابل باور است، اما اضافه کردن چنین پیچشی درباره شخصیت لین (رنه لیم) واقعاً غیرمنتظره و غیرضروری است. بهتر بود تعاملات بیشتری بین الیوت جوان و کهنهسربازان نشان داده میشد. با اینکه برنسون و نورما بیشتر فیلم از هم جدا هستند، اما رمانس آنها از طریق تماسهای تلفنی و نامهنگاریها همچنان شیرین است. حال و هوای کلی فیلم یادآور فیلم «دفترچه خاطرات» است (البته بدون فلشبک) و در پایان رضایتبخش فیلم، تماشاگران برای عشق دوم شخصیتها دست میزنند.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.