دزد کتاب

کتاب دزد، مثل کتابی که بر اساس آن ساخته شده، توسط مرگ (روجر آلام) روایت می‌شود، که توضیح می‌دهد او به ندرت به داستان‌های زندگی اهمیت می‌دهد، به جز لیزل ممینگر جوان (سوفی نلیسه). در سال ۱۹۳۸، لیزل در قطاری با مادر ترسیده‌اش (که شایعه شده کمونیست است) و برادر کوچک بیمارش نشان داده می‌شود، که قبل از رسیدن به مقصد شهر کوچک‌شان می‌میرد. در مراسم تدفین خودجوش او، لیزل کتاب راهنمای گورکن را به عنوان یادگاری می‌دزدد. او به زودی به والدین مهربان بی‌فرزند سپرده می‌شود، هانس نقاش ملایم (جفری راش) و رزای خشن (امیلی واتسون). در خانه، هانس کتاب را پیدا می‌کند و شروع به یاد دادن خواندن به لیزل می‌کند، و در مدرسه، لیزل با همسایه‌اش، رودی اشتاینر دونده سریع (نیکو لیرش) دوست می‌شود. زندگی لیزل حتی بیشتر تغییر می‌کند وقتی هانس و رزا موافقت می‌کنند که یک مرد جوان یهودی، ماکس (بن اشنیتزر) را در زیرزمین‌شان پنهان کنند. لیزل، حالا یک خواننده مشتاق، دوستی شیرین و مخفیانه با ماکس برقرار می‌کند -- اما با پیشرفت جنگ، همه آنها بارها و بارها در خطر قرار می‌گیرند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اهمیت سوادآموزی و کتاب‌ها صحبت کنند. یادگیری خواندن چگونه زندگی لیزل را تغییر می‌دهد؟ چرا او کتاب‌ها را "دزدی" می‌کند؟ چگونه کتاب‌ها می‌توانند حتی در شرایط بد هم تاثیرگذار باشند؟
• چه چیزی یک فیلم یا کتاب را «جوان بزرگسال» می‌کند — سن شخصیت اصلی، مخاطب مورد نظر، یا چیز دیگری؟
• این فیلم چگونه از سایر فیلم‌های مرتبط با جنگ جهانی دوم متمایز است؟ آیا فکر می‌کنید آلمانی‌هایی وجود داشتند که از رژیم نازی یا قوانین ضدیهودی هیتلر خوششان نمی‌آمد؟
• در فیلم، مانند کتاب، مرگ راوی داستان است، اما او وقایع را به همان شیوه روایت نمی‌کند. نظر شما در مورد راوی فیلم چیست؟ برای کسانی که کتاب را خوانده‌اند، آیا از تفاوت‌های نسخه‌ی کتاب و فیلم لذت بردید و آن را درک کردید؟

والدین باید بدانند که دزد کتاب یک درام تاریخی است که در آلمان نازی در زمان جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد و بر اساس رمان پرفروش نوجوانان نوشته مارکوس زوساک، نویسنده استرالیایی، ساخته شده است. صحنه‌های خشونت‌آمیز زیادی در فیلم وجود دارد، از نحوه رفتار نازی‌ها با یهودیان تا دعواهای مدرسه و تهدیدهای مکرر بمب‌گذاری. مرگ و نزدیک به مرگ شخصیت‌های زیادی در فیلم وجود دارد که حتی بیننده‌های بی‌تفاوت را تحت تاثیر قرار می‌دهد، با این حال خون و خشونت بسیار کمی در فیلم وجود دارد. در فیلم از توهین‌های آلمانی استفاده شده است که معادل "احمق" و "خوک کثیف" و "بی‌عقل" و "ابله" است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلم ممکن است به قدرتمندی رمان زوساک قلب شما را نرباید، اما وفادارانه به اندازه کافی است تا به تماشاگران سینما نشان دهد که چرا این شخصیت‌ها تا این حد دوست‌داشتنی هستند. به عنوان مثال رودلف، او پسری است با مویی به رنگ لیمو که اهمیتی نمی‌دهد که بت المپیکی‌اش جسی اوونز سیاه‌پوست است -- او فقط می‌خواهد سریع بدود و لیزل را متقاعد کند که به او یک بوسه بدهد. سپس ماکس است که به لیزل نشان می‌دهد که چگونه از نفرت دوری کند، و او صفحات کتاب نبرد من را رنگ می‌کند تا به لیزل جایی برای نوشتن کلماتش بدهد. و بازیگران کلاس اول راش و واتسون به عنوان هوبِرمان‌ها که با هم بحث می‌کنند اما یکدیگر را دوست دارند، فوق‌العاده هستند، کسانی که واقعاً دختر جدیدشان را دوست دارند. این فیلمی است که شما را به گریه و خنده وامی‌دارد، و باعث می‌شود کتاب‌هایتان را به دلتان نزدیک کنید.رمان مارکوس زوساک فراموش نشدنی است: چند کتاب را مرگ روایت می‌کند؟ فیلم به خوبی رمان از عهده روایت مرگ برنیامد (علاوه بر این، صدای علام عمیق و آگاهانه است)، اما داستان در برخی موارد غم‌انگیز همچنان با بینندگان هم‌آوا خواهد بود، کسانی که به لیزل شجاع جوان علاقه‌مند خواهند شد. نلیسه در نقش لیزل کنجکاو دوست‌داشتنی است، کسی که با وجود از دست دادن تمام خانواده‌اش، به عشق باز است، خواه از طرف والدینش، دوست جدیدش مکس، یا بهترین دوستش رودی.